30 درصد جوانان شاغل نبوده و در حال تحصیل یا کسب مهارت هم نیستند

طبق گزارش وزارت کار، نرخ NEET برای جوانان 24-15 ساله طی سال‌های 1393 تا 1397 از ثبات نسبی برخوردار بوده و نوسان شدیدی ندارد. به‌طوری‌که این نرخ در سال 1393 حدود 31.6 درصد بوده که در سال 1397 به 29.7 درصد کاهش‌یافته است.

 بررسی نرخ بیکاری، پیچیدگی‌ها فاکتورهای زیادی دارد. مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار، شاخص NEET را بررسی کرده است. شاخصی که بیانگر سهم جوانان 15-24 ساله غیر شاغلی است که نه در حال تحصیل هستند و نه به کسب مهارت مشغولند.

گزارش حاضر با توجه به نتایج طرح نیروی کار مرکز آمار ایران به محاسبه شاخص NEET برای جوانان در گروه سنی 15-24 ساله طی سال‌های 1397 تا 1393 پرداخته است و محاسبات بدون در نظر گرفتن آمار جمعیت مهارت آموزان است. بررسی‌ها حاکی از آن است که طی سال‌های موردبررسی حدود 30 درصد جوانان 15-24 کشور، شاغل نبوده و در حال تحصیل یا کسب مهارت هم نیستند.

طبق گزارش وزارت کار، نرخ NEET برای جوانان 24-15 ساله طی سال‌های 1393 تا 1397 از ثبات نسبی برخوردار بوده و نوسان شدیدی ندارد. به‌طوری‌که این نرخ در سال 1393 حدود 31.6 درصد بوده که در سال 1397 به 29.7 درصد کاهش‌یافته است. طی سال‌های موردبررسی این شاخص در مردان و زنان به ترتیب 0.4 و 3.4 درصد کاهش داشته است. همچنین می‌توان گفت سهم زنان غیرشاغل که در حال تحصیل و مهارت‌آموزی نیستند از سهم کل و سهم مردان بیشتر است. با توجه به اینکه جمعیت کشور به سمت میان‌سالی می‌رود، سهم NEET نیز رو به کاهش است.

ازجمله علل بالا بودن نرخ NEET در کشور، مربوط به جوانان بیکاری است که بخش عمده‌ای از این گروه را تشکیل می‌دهند. همچنین علت دیگر آن درک نادرست عامه مردم از واژه شاغل است. به‌طوری‌که تلقی عموم مردم از فرد شاغل، کسی است که مزد و حقوق‌بگیر بوده و در یک بنگاه فعالیت می‌کند. درحالی‌که بخشی از گروهی از این افراد که ترک تحصیل می‌کنند (به‌ویژه در مناطق روستایی) برای یکی از اعضای خانوار خود فعالیت می‌کنند که در این صورت در زمره کارکنان فامیلی بدون مزد قرارگرفته ولی به‌اشتباه خود را بیکار قلمداد می‌کنند و یا افراد بسیاری هستند که کارکن مستقل بوده یا (به‌ویژه زنان) در محل سکونت خود، مشغول انجام شغل خانگی و کسب درآمد بوده که در این صورت، آنان نیز در زمره شاغلین محسوب می‌شوند. همچنین برخی از جوانان به‌صورت داوطلبانه از چرخه آموزش و بازار کار خارج‌شده‌اند. به‌طور مثال جوانان دارای درآمد بدون کار (در خانواده‌های با تمکن مالی بالا) و یا مادران جوانی که در یک خانوار با درآمد بالا زندگی کرده ولی تصمیم می‌گیرند که به‌طور داوطلبانه به‌منظور مراقبت از فرزندان خود از بازار کار خارج شوند.

این نکته را نیز نباید ازنظر دور داشت که برخی از جوانان نیز به‌طور غیرارادی و به‌اجبار به دلایلی نظیر ناتوانی،

بیماری و معلولیت قادر به اشتغال، تحصیل و یا کسب مهارت نیستند و یا حتی مادر جوانی که توانایی پرداخت هزینه مراقبت از کودک یا کودکان خود را ندارد و به‌اجبار، بازار کار را ترک می‌کند.

ولی قسمت نگران‌کننده موضوع، جوانانی هستند که در هیچ‌یک از مصادیق برشمرده فوق گنجانـده نشـده و درعین‌حال نـه در جستجوی کار بوده و نه در حال آموزش یا کسب مهارت. این گروه به‌شدت در معرض خطر به حاشیه رانده شدن از بازار کار و مواجهه با محرومیت‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی هستند که توجه ویژه‌برنامه ریزان برای وضع سیاست‌های حمـایتی ازجمله فـراهم کردن امکانات تحصیلی، مهارت‌آموزی و اشتغال را طلب می‌کند.

منبعاتاق بازرگانی و صنایع معادن تهران
مطلب قبلیمرکز آمار حداقل سن نیروی کار را ۵ سال زیاد کرد/ جدول
مطلب بعدیمالیات از سپرده‌های بانکی موجب افزایش تورم می‌شود؟

دیدگاه شما

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید