خانه بلاگ صفحه 7

رقابت جدید در صنعت هوش مصنوعی: آیا Deepseek معادلات جهانی را تغییر می‌دهد؟

آیا Deepseek معادلات جهانی را تغییر می‌دهد؟

هوش مصنوعی دیپ‌سیک deepseek R۱ دنیای فناوری را به لرزه درآورده است. این هوش مصنوعی را استارتاپ کوچکی در چین توسعه داده و در ارزیابی‌ها موفق‌تر از رقبای اسم و رسم‌دار آمریکایی‌اش ظاهر شده است. این مدل هوش مصنوعی جز اینکه میلیارد‌ها دلار به بازیگران اصلی دنیای هوش مصنوعی و تولیدکنندگان سخت‌افزار خسارت زده، پرسش‌هایی جدی را نیز آینده این صنعت و جایگاه شرکت‌های بزرگ و ثروتمند آمریکایی مطرح کرده است: آیا پیشرفت چشمگیر یک کسب‌و‌کار کوچک و خطری که رقبای بزرگ احساس می‌کنند، به معنای تغییر معادلات بازار جهانی هوش مصنوعی و صنعت نیمه‌هادی‌های مرتبط با آن است؟ آیا باید درباره پتانسیل رهبری شرکت‌های بزرگ در این صنعت تردید کرد؟ رقابت‌های جدید با حضور شرکت‌های آسیایی چقدر جنگ تجاری آمریکا و چین را متاثر می‌کند؟

بودجه‌ای ۵۵ میلیون دلاری برای قدرت‌نمایی

به گزارش هم میهن، دیپ‌سیک، یک مدل هوش‌مصنوعی متن باز است که از سال ۲۰۲۳ توسعه‌اش آغاز شده و تا همین چند وقت پیش ناشناخته بود، اما چند روز پیش که مدل پردازشی جدید و رایگان خود موسوم به R۱ خود را عرضه کرد، توجه جهانی را به خود جلب کرد. به‌طوری که در مدتی کوتاه به پردانلودترین اپلیکیشن اپ‌استور تبدیل شد. دیپ‌سیک موفق شده مدل‌های پردازشی OpenAI و Anthropic به‌عنوان دو بازیگر بزرگ فناوری هوش مصنوعی را شکست دهد و همه اینها را با تیمی ۲۰۰ نفره و بودجه‌ای محدود ممکن کرده است.

ادعا می‌شود این مدل هوش مصنوعی تنها ۵/۶ میلیون دلار هزینه توسعه داشته و با احتساب هزینه‌های خرید ۲۰۰۰ واحد پردازش گرافیکی ارزان‌قیمت که از انویدیا خریداری شده، درمجموع بودجه‌اش از ۵۵ میلیون دلار فراتر نرفته است. همین رقم محدود و مقایسه‌اش با هزینه‌های سنگین توسعه هوش مصنوعی در سیلیکون‌ولی، قلب فناوری آمریکا کافی بود تا ارزش سهام شرکت‌های فناوری و تراشه‌سازی دنیا و حتی رمزارز‌ها در مدت کوتاهی از عملکرد شگفت‌انگیز دیپ‌سیک متاثر شود و سقوط کند.

سقوط یک تریلیون دلاری در بازار سهام آمریکا

تا لحظه تنظیم این گزارش، ارزش بازار شرکت‌های فناوری درمجموع بیش از یک تریلیون دلار کاهش یافته و شاخص‌های اصلی مانند S&P ۵۰۰ و Nasdaq به ترتیب ۱/۵ درصد و ۳/۱ درصد سقوط کرده‌اند. سهام انویدیا، یکی از بزرگ‌ترین شرکت سازنده تراشه‌های هوش مصنوعی، کاهشی ۱۷ درصدی در ارزش را تجربه کرده که به‌معنای از دست رفتن ۵۸۹ میلیارد دلار از ارزش بازار آن است. شرکت‌های دیگر مانند Broadcom، ۱۶/۵ درصد، Taiwan Semi، ۱۴/۳ درصد، ARM، ۱۰ درصد و AMD، ۵/۶ درصد، ارزش سهام شان سقوط کرده است. میلیاردرها، اما بزرگ‌ترین بازنده‌های قدرت‌نمایی دیپ‌سیک بوده‌اند.

طبق گزارش بلومبرگ سرمایه‌گذاران بزرگی ازجمله مدیرعاملان انویدیا، اوراکل، دل، بایننس و عده‌ای دیگر که دارایی‌های‌شان با هوش مصنوعی گره خورده است، حدود ۱۰۸ میلیارد دلار از ارزش ثروت خود را از دست داده‌اند.

چرادیپ‌سیک این‌قدر تأثیرگذار است؟

دیپ‌سیک با محصولی که توسعه داده، ثابت کرده که مدل‌های هوش مصنوعی لزوماً به تراشه‌ها و سخت‌افزار‌های گران‌قیمت نیاز ندارند. این موضوع برای شرکت‌هایی مانند انویدیا که به فروش تراشه‌های پیشرفته وابسته‌اند، خبر خوبی نیست. این مسئله سرمایه‌گذاران را بر سر این دوراهی قرار داده که آیا سرمایه‌گذاری‌هایشان در بازار تراشه‌های نیمه‌هادی هوش مصنوعی انویدیا و دیگر شرکت‌ها درست است یا خیر.
دیپ‌سیک ادعا‌های بلندپروازانه‌ای درباره توانایی‌های خود دارد. این مدل که به‌عنوان جایگزینی برای محصولات اوپن‌ای‌آی معرفی شده، وعده می‌دهد که اکوسیستمی باز و قدرتمند را فراهم کند. کاربران زیادی گزارش داده‌اند که نحوه پردازش، مدل فکری، ارائه پاسخ‌ها در دیپ‌سیک با هر مدل پردازشی دیگری متفاوت است و این احساس خوبی به آنها می‌دهد. در نگاه کلان‌تر، ظهور قدرتمند دیپ‌سیک و سقوط احتمالی انویدیارا باید به‌منزله شروع عصر جدیدی در صنعت فناوری هوش مصنوعی دانست؛ صنعتی که در آن همه‌چیز لزوماً پول و سرمایه‌گذاری هنگفت نیست. این صنعت مصنوعی مدت‌ها است براساس وعده‌هایی بزرگ رشد کرده است؛ پردازش سریع‌تر، کارایی بالاتر و پیشرفت‌های انقلابی. بااین‌حال حقیقت پیچیده‌تر از چنین تصوراتی است.

بازار با شرکت‌های با ارزش‌گذاری بیش‌ازحد اشباع شده، قیمت سخت‌افزار‌ها سر به فلک کشیده و این درحالی است که تعداد معدودی از بازیگران اصلی، فناوری‌های پیشرفته را در انحصار خود دارند. در چنین مختصاتی، ظهور دیپ‌سیک به‌منزله ورود به دوره «محو شدن سراب انقلاب هوش مصنوعی است. از آن طرف، آنچه تحلیلگران در همین یکی‌دو روزه درباره‌اش هشدار می‌دهند، آشکار شدن چالش‌های بزرگ‌تری ازجمله استراتژی‌های ناپایدار شرکتی، دخالت دولت‌ها و سفته‌بازی‌های مالی در آینده‌آی نزدیک است.

وعده حمایت‌های دولتی در آمریکا

واکنش‌های بزرگان دنیای فناوری هوش مصنوعی به دیپ‌سیک مثبت بوده است. انویدیا در واکنش به این تحولات، دیپ‌سیک را یک پیشرفت عالی در زمینه هوش مصنوعی توصیف کرده که نشان می‌دهد چگونه می‌توان مدل‌های جدیدی را با هزینه‌های کمتر توسعه داد. سم آلتمن، مدیرعامل OpenAI هم معرفی مدل R۱ دیپ‌سیک را به‌دلیل کیفیت بالا و قیمت مناسب تحسین کرده و از ورود رقیبی جدید به صنعت هوش مصنوعی استقبال کرده است.

در دنیای سیاست، جنس واکنش‌ها از نوع دیگری است. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا ابزار علاقه و تحسین خود را به دیپ‌سیک ابزار کرده، اما هم‌زمان گفته تعرفه‌های تجاری بیشتری بر تراشه‌های کامپیوتری و نیمه‌هادی‌های چینی اعمال می‌کند. او وعده داده با مشوق‌ها و معافیت‌ها مالیاتی به تولیدکنندگان آمریکایی کمک خواهد کرد که به روشی ارزان‌تر و سریع‌تر، محصولات و سرویس‌های‌شان را تولید کنند. یک معنای این حرف آن است که به‌احتمال بسیار زیاد همانند دوره اول کار او، این‌بار هم شاهد اوج‌گیری مجدد جنگ تجاری آمریکا با چین باشیم. با این تفاوت که این‌بار پای هوش مصنوعی و سرمایه‌گذاری‌های چندصد میلیارد دلاری در این فناوری در میان است.

سقوط بزرگان و بازی ژئوپلیتیک قدرت‌ها

منتقدان هم به همین موضوع اشاره می‌کنند که دیپ‌سیک و موفقیت آن بیش از اینکه پیشرفتی فناورانه باشد، بخشی از یک بازی ژئوپلیتیکی است. چین سرمایه‌گذاری هنگفتی روی هوش مصنوعی انجام داده تا وابستگی خود به فناوری‌های غربی را کاهش دهد و از آن سو نیز انویدیا را که یکی از نماد‌های موفقیت در حوزه هوش مصنوعی است، با چالش‌های جدی روبه‌رو می‌کندقیمت‌های نجومی سخت‌افزار‌های انویدیا، به‌ویژه پردازنده‌های گرافیکی پرقدرتی مانند H۱۰۰، هوش مصنوعی و نوآوری را به کالایی دست‌نیافتنی برای بسیاری از استارتاپ‌ها شرکت‌های کوچک تبدیل کرده است.

از آن سو نیز صنعت تولید تراشه‌های داخلی چین در سال‌های اخیر رشد زیادی کرده و این یعنی انویدیا با رقبای جدیدی روبه‌روست. مدت‌هاست در برخی محافل مستقل صحبت از حباب اقتصادی صنعت هوش مصنوعی می‌شود که به‌لطف تبلیغات پیرامونی انویدیا به مرحله انفجار رسیده است. برخی تحلیلگران حالا با ظهور دیپ‌سیک درباره ناپایداری روند‌های آینده و آمیختگی مسائل سیاسی با آن هشدار می‌دهند. یعنی اگر در مناسبات اقتصادی، روند قیمت‌گذاری و سرمایه‌گذاری هوش مصنوعی تجدیدنظر صورت نگیرد، شرکت‌هایی مانند انویدیا که روی این موج سرمایه‌گذاری کرده‌اند، سقوطی آزاد با تبعات سنگین را تجربه می‌کنند.

 آینده پرابهام صنعت هوش مصنوعی

هوش مصنوعی در نقطه‌ای حساس قرار دارد. سرمایه‌گذاری‌های سنگین در این فناوری، افزایش سرسام‌آور ارزش شرکت‌ها، رقابت شدید و تنش‌های ژئوپلیتیکی آینده این صنعت را شکل می‌دهند. جاه‌طلبی‌های چین در زمینه هوش مصنوعی، کاهش نفوذ انویدیا و ظهور رقبایی مانند دیپ‌سیک، همگی نشان‌دهنده ورود به دوره‌ای هستند که در آن، فناوری بیش از آنکه بر پایه نوآوری باشد، میدان نبردی پرابهام بر سر قدرت، سیاست و سود است.

درحالی‌که شرکت‌ها سال‌ها با افسانه‌سرایی، شعار «متن‌باز بودن» سر می‌دادند، در عمل مدل‌های پیشرفته تنها در اختیار نهاد‌های ثروتمند قرار می‌گرفت. حالا، اما معادلات بازی عوض شده است. پرسش‌های‌مان را دوباره مرور کنیم:‌آیا واقعاً هوش مصنوعی دنیای بهتری برای بشر خواهد ساخت؟ بله. آیا عواید و منافع آن تنها در اختیار معدودی از شرکت‌ها و دولت‌ها باقی خواهد ماند؟ دیپ‌سیک به این یکی پاسخ منفی می‌دهد.

سهم عجیب بخش خصوصی از اقتصاد ایران/ مهمترین گلایه‌های بخش خصوصی چیست؟

نابسامانی تولید در اقتصاد ایران

سه دهه پس از اجرای سیاست خصوصی‌سازی در ایران، سهم بخش خصوصی از اقتصاد ایران هنوز بین ۱۰ تا ۱۲ درصد است.

مجله خبری ایکسب در دیدار اخیر فعالان بخش خصوصی با رهبر انقلاب، گلایه‌های مهمی از سوی بخش خصوصی مطرح شد. عتاب و خطاب رهبری به دولت برای کاهش گلایه‌های بخش خصوصی این امید را در دل بسیاری از فعالان بخش خصوصی ایجاد کرده است که شرایطی تازه پیش روی اقتصاد ایران باشد.

 اقتصاد ایران با بحران‌هایی بسیار جدی روبروست. سهم اندک بخش خصوصی و سیطره‌ی دولت و بخش شبه دولتی بر اقتصاد ایران، سبب شده است تحریم ایران برای کشورهای غربی امری سهل و ممتنع باشد.

 نگاهی به دیدار اخیر رهبری با فعالان بخش خصوصی نشان مب‌دهد بخش مهمی از مشکلاتی که فعالان بخش خصوصی با آن روبرو هستند یکی است و در صورت تغییر ریل سیاستگذاری، امکان افزایش سهم بخش خصوصی از اقتصاد ایران فراهم خواهد شد.

خصوصی‌سازی در ایران اجرا شد؟

انبوه گلایه‌های بخش خصوصی از وضعیت اقتصادی از یک سو و همچنین تاکید مقام رهبری به حل مشکلات از سوی دیگر این سئوال را بیش از همیشه در اذهان ایجاد می کند که آیا سیاست خصوصی‌سازی در ایران اجرایی شده است؟ شاید پاسخ غیرمستقیم رییس اتاق تهران به این سئوال بتواند حق مطلب را ادا کند.

 وی مهرماه سال جاری در یک سخنرانی با تاکید بر اینکه سهم بخش خصوصی از اقتنصاد شفاف نیست اما طبق برآوردها این میزان از ۱۲ درصد تجاوز نمی‌کند، تاکید کرد: سیاستگذاران در اجرای قانون مترقی خصوصی‌سازی مسیر اشتباهی را طی کردند و دولت در سایه این قانون، به تسویه بدهی‌های خود با سازمان‌ها و نهادهای حاکمیتی پرداخت و به جای خصوصی‌سازی، خصولتی‌سازی شکل گرفت.

وی با این توضیح که در برنامه هفتم توسعه بر واگذاری شرکت‌های تحت مدیریت دولت و خصولتی‌ها به بخش‌خصوصی تاکید شده‌است، یادآور شد که مسیر انتقال این واگذاری‌ها قطعا پرپیچ‌وخم و دشوار خواهد بود، همچنان که تنها در یک نمونه، برآورد می‌شود که وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نزدیک به ۴۵۰ شرکت در اختیار دارد که انتقال مالکیت و مدیریت این بنگاه‌ها به بخش‌خصوصی، فرآیندی بسیار زمان‌بر و پرچالش خواهد بود.

گلایه‌های بخش خصوصی در این فضا چیست؟

در دیدار اخیر مقام رهبری ده‌ها فعال بخش خصوصی در حوزه‌های مختلف اعم از دامپروری و خودروسازی و نفت و گاز و پتروشیمی و … حضور داشتند و گلایه‌های خود را بیان کردند.

 مروری بر سخنان اعلامی نشان می‌دهد مشکلات بخش خصوصی، در صنایع مختلف و در حوزه‌های مختلف اقتصادی کمابیش یکسان است. ایران سال‌های طولانی است با نوسان نرخ ارز، تورم بالا، تحریم و تبعات آن دست به گریبان است اما آنچه در این میان اهمیت دارد این است که چیزهایی بیش از این موارد فعالیت بخش خصوصی در ایران را دشوار کرده است .

 نبود ثبات در قوانین

شاید بتوان یکی از مهمترین گلایه‌های فعالان بخش خصوصی را مرتبط با بی‌ثباتی در قوانین در کشور دانست. این بی‌ثباتی بی‌تردید امکان پیش‌بینی آینده را برای فعالان اقتصادی دشوار می‌کند. به طور مشخص بسیاری از تولیدکنندگان به بی‌ثباتی حاکم بر قوانین صادراتی اشاره مستقیم داشته و معتقد بودند برخی قوانین چون پیمان‌سپاری ارزی و … مخل کار فعالان بخش خصوصی است . برخی نیز بر این عقیده بودند که پیمان‌سپاری ارزی برای صادرکنندگان بدون توجه به حوزی فعالیت آنان صورت می‌گیرد و از این رو بازارهای صادراتی برخی کالاها نظیر کالاهای لبنی و … با پیامدهای منفی ناشی از این تصمیمات روبه‌رو می‌شوند .

واردات غیرقانونی

برخی تولیدگنندگان نیز با اشاره به ظرفیت‌های تولیدی خود تاکید داشتند که همچنان واردات اقلام مشابه کالاهای تولیدی در ایران به صورت قانونی و غیرقانونی در جریان است. شاید بخش دوم این گزاره مشکل بسیار مهمتر فعالان اقتصادی باشد چرا که میزان ورود کالاهای قانونی به کشور روشن است اما وفور کالاهای قاچاق در ایران سبب شده است، تولیدکنندگان آماری درباره‌ی میزان مصرف، کشش بازار و … نداشته باشند. ایران از دو بعد با مساله‌ی قاچاق روبروست. از یک سو با بحران شدید ناشی از خروج غیرقانونی حامل‌‎های انرژی نظیر بنزین و گازوییل و … روبروست و از سوی دیگر با ورود غیرقانونی انبوهی کالای قاچاق به کشور. این دو مساله بی‌تردید هدررفت شدید منابع در ایران را موجب شده و برنامه‌ریزی برای فعالیت اقتصادی را دشوار یا حتی دور از دسترس کرده است .

پرداخت بدهی به پیمانکاران

یکی از مهمترین موضوعاتی که در این نشست مورد اشاره قرار گرفت بدهی‌های دولت به پیمانکاران بود . همان طور که دولت بزرگترین

سهم‌دار اقتصاد ایران است، بزرگترین بدهکار نیز تلقی می‌شود . در این راستا عدم پرداخت مطالبات پیمانکاران در موعد مقرر مشکلی است که بسیاری از فعالان بخش خصوصی در حوزه‌های مختلف با آن روبرو هستند چرا که این وضعیت نه تنها قدرت اقتصادی فعالان بخش خصوصی را تحلیل می‌برد بلکه با توجه به اقتصاد تورم زده‌ی ایران، زیانی را نیز متوجه ان‌ها می‌کند .

تامین نقدینگی

یکی از مهمترین مسائل مطرح شده نیز نبود امکانی برای تامینت نقدینگی صنایع متلف فعال در یاران است . از یک سو مطالبات انباشته شده و عدم پرداخت بدهی پیمانکاران از سوی دولت بحران‌ساز می‌شود و از سوی دیگر ناتوانی بانک‌ها در تامین مالی این واحدها، امکان فعالیت را از آن‌ها سلب می‌کند.

قیمت‌گذاری دستوری

 شاید بتوان گفت قریب به اتفاق فعالان اقتصادی از وضعیت قیمت‌گذاری دستوری گلایه داشتند. از صنعت خودرو تا صنعت لبنیات، همه به نوعی با این بحران دست به گریبان هستند.پیشنهاد فعالان بخش خصوصی خروج از سیاست قیمت‌گذاری دستوری است ، اتفاقی که شاید بتوان از ان به عنوان جراحی اقتصادی نام برد .

طولانی بودن روند صدور مجوز و انعقاد قراردادها

 بسیاری از پروژه‌هایی که قرار است توسط بخش خصوصی اجرایی شود، در فرآیند طولانی صدور مجوزهای لازم برای انعقاد قرارداد گیر می‌افتد به طوری که برخی فعالان اقتصادی با اشاره به ناترازی گاز اشاره داشتند که در این وضعیت انعقاد قراردادهای گازی بیش از چهار سال است که معطل مانده است. این مورد نیز در ذیل مساله‌ی بی ثباتی قوانین و مقررات و ضرورت بازنگری قوانین برای هموار شدن مسیر فعالیت بخش خصوصی می‌گنجد .

 حال باید دید با سخنان جدید رهبری، عزمی برای بهبود وضعیت و برون‌رفت از مشکلات در میان مقامات تصمیم‌گیر وسیاستگذاران به وجود خواهد آمد؟

زیرساخت‏‏‏‏‏‌ها؛ کلید عبور از ناترازی

زیرساخت‏‏‏‏‏‌ها؛ کلید عبور از ناترازی

مجله خبری ایکسبایران، با وجود داشتن منابع عظیم نفت و گاز، با چالش‌های جدی در تامین و مصرف انرژی مواجه است. این مشکلات ناشی از سرمایه‌گذاری ناکافی در زیرساخت‌ها، مدیریت نامناسب و یارانه‌های گسترده سوخت است که منجر به مصرف بیش‌‌‌‌‌‌ازحد می‌شود. برای مقابله با این چالش‌ها، اجرای طرح‌های زیرساختی می‌تواند نقش موثری در کاهش و مدیریت مصرف انرژی ایفا کند. در ادامه، به بررسی تاثیر پروژه‌های زیر بنایی بر بهینه‌سازی مصرف انرژی می‌‌‌‌‌‌پردازیم.

۱- توسعه سامانه‌‌‌‌‌‌های حمل‌ونقل شهری  و  ریلی

گسترش سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی، به‌ویژه شبکه‌‌‌‌‌‌های ریلی شهری و بین‌‌‌‌‌‌شهری، می‌تواند به کاهش استفاده از وسایل نقلیه شخصی و در نتیجه کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی منجر شود. سرمایه‌گذاری در توسعه مترو، تراموا و قطارهای بین‌‌‌‌‌‌شهری نه‌‌‌‌‌‌تنها به کاهش ترافیک و آلودگی هوا کمک می‌کند، بلکه بهره‌‌‌‌‌‌وری انرژی را نیز افزایش می‌دهد. این سیستم‌‌‌‌‌‌ها به‌ویژه در شهرهای بزرگ باعث کاهش وابستگی به خودروهای شخصی و مصرف سوخت می‌شوند. در آلمان، توسعه سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی، مانند گسترش سیستم قطارهای حومه‌‌‌‌‌‌ای S-Bahn در برلین، منجر به کاهش استفاده از خودروهای شخصی شده‌است. بر اساس برآوردهای انجام‌شده شرکت Deutsche Bahn، آلمان سالانه تقریبا یک‌‌میلیون ‌تن CO۲ به دلیل استفاده بهتر از حمل‌ونقل عمومی صرفه‌جویی می‌کند. دولت فرانسه برای مدیریت و بهبود سیستم‌های حمل‌ونقل کشور سیاست‌ها و استراتژی‌هایی اتخاذ‌کرده تا تاثیرات زیست‌محیطی را کاهش و بهره‌‌‌‌‌‌وری را بهبود بخشد. بر اساس داده‌های دولت فرانسه، استفاده از حمل‌ونقل عمومی در پاریس حدود ۳۰‌‌درصد از سفرهای خودرویی را کاهش داده و به این ترتیب سالانه حدود ۴۵۰‌میلیون لیتر سوخت صرفه‌جویی می‌شود. این کاهش مصرف سوخت منجر به اجتناب از انتشار حدود ۶۰۰‌هزار ‌تن CO۲ در سال ‌می‌شود.

۲- تولید وسایل نقلیه با مصرف سوخت بهینه

تولید و ترویج استفاده از خودروهای کم‌‌‌‌‌‌مصرف و هیبریدی می‌تواند به‌‌‌‌‌‌طور مستقیم مصرف سوخت را کاهش دهد. با جایگزینی خودروهای فرسوده با مدل‌های جدید و کارآمدتر، می‌توان به کاهش مصرف انرژی و همچنین کاهش انتشار گازهای گلخانه‌‌‌‌‌‌ای دست‌یافت. براساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس شورای‌اسلامی، اسقاط هر خودروی فرسوده در ایران می‌تواند سالانه حدود ۲‌هزار لیتر بنزین صرفه‌جویی کند. این تغییرات به‌ویژه در کشورهای پیشرفته که استانداردهای سختگیرانه‌‌‌‌‌‌ای در زمینه مصرف سوخت دارند، نتایج مثبتی به‌دنبال داشته‌است. در ایالات‌متحده، پیاده‌‌‌‌‌‌سازی استانداردهای «اقتصاد سوخت متوسط» (CAFE) منجر به پذیرش گسترده خودروهای کم‌‌‌‌‌‌مصرف و هیبریدی شده‌است. یک مطالعه از وزارت انرژی ایالات‌متحده نشان‌داد که بهبود کارآیی سوخت در بخش حمل‌ونقل باعث صرفه‌جویی بیش از ۲‌میلیون بشکه نفت در روز شده‌است. این معادل حدود ۵۳‌میلیارد گالن بنزین است که سالانه صرفه‌جویی می‌شود. بنا به گزارش وزارت محیط‌زیست ژاپن، ترویج خودروهای هیبریدی مانند تویوتا پریوس در ژاپن به صرفه‌جویی انرژی کمک کرده‌است. تویوتا پریوس حدود ۵۰‌‌درصد کمتر از خودروهای معمولی سوخت مصرف می‌کند. با جایگزینی خودروهای بنزینی سنتی با هیبریدی‌‌‌‌‌‌ها، ژاپن به‌طور تخمینی ۶‌میلیون بشکه نفت در سال‌صرفه‌جویی می‌کند.

۳- توسعه سامانه پایش هوشمند تردد ناوگان جاده‌ای (سپهتن)

راه‌اندازی سامانه‌‌‌‌‌‌های هوشمند نظارت بر تردد ناوگان جاده‌ای می‌تواند به بهینه‌سازی مسیرها، کاهش زمان سفر و در نتیجه کاهش مصرف سوخت کمک کند. این سامانه‌‌‌‌‌‌ها با ارائه داده‌های دقیق و به‌‌‌‌‌‌روز، امکان مدیریت بهتر ترافیک و کاهش ازدحام را فراهم می‌کنند. تخمین‌‌‌‌‌‌ها نشان می‌دهد؛ استفاده از سامانه‌‌‌‌‌‌های هوشمند می‌تواند مصرف سوخت را تا ۱۰‌‌درصد کاهش دهد. کشورهایی مانند ایالات‌متحده، اعضای اتحادیه اروپا و ژاپن با پیاده‌‌‌‌‌‌سازی سامانه‌‌‌‌‌‌های هوشمند حمل‌ونقل، موفق به کاهش مصرف سوخت و بهبود کارآیی سیستم حمل‌ونقل شده‌اند. به‌عنوان مثال، در ایالات‌متحده، استفاده از این سامانه‌‌‌‌‌‌ها منجر به کاهش ۲۵‌درصدی مصرف سوخت در برخی ایالت‌‌‌‌‌‌ها شده‌است. با توجه به مشکلات ترافیکی و مصرف بالای سوخت در ایران، پیاده‌‌‌‌‌‌سازی سامانه‌‌‌‌‌‌های هوشمند می‌تواند تاثیر بسزایی در کاهش مصرف سوخت و بهبود کیفیت حمل‌ونقل داشته‌باشد. انگلستان نیز با پیاده‌‌‌‌‌‌سازی سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند(ITS) برای مدیریت ناوگان جاده‌ای موفق شده مصرف سوخت را با استفاده از سیستم‌های تلماتیک و ردیابی GPS مدیریت کند. مطالعه‌‌‌‌‌‌ای از موسسه «Energy Savings Trust» نشان‌داد که مصرف سوخت در ناوگان‌‌‌‌‌‌ها می‌تواند با استفاده از سیستم‌های تلماتیک و بهینه‌سازی مسیر تا ۱۵‌‌درصد کاهش یابد. در برزیل بنا به گزارش   ANFAVEA (اتحادیه ملی تولیدکنندگان وسایل نقلیه موتوری برزیل)، فناوری‌های مدیریت ناوگان کامیون‌‌‌‌‌‌های بین‌‌‌‌‌‌شهری، مانند نظارت برخط، باعث صرفه‌جویی ۸‌درصدی در مصرف دیزل در حمل‌ونقل‌‌‌‌‌‌های بین‌‌‌‌‌‌شهری شده‌است.

۴- جایگزینی خودروهای  فرسوده  با  مدل‌های جدید

خودروهای فرسوده به دلیل کارآیی پایین و مصرف سوخت بالا، سهم زیادی در هدررفت انرژی دارند. با اجرای برنامه‌های جایگزینی این وسایل نقلیه با مدل‌های جدید و بهینه، می‌توان مصرف سوخت را به‌‌‌‌‌‌طور قابل‌توجهی کاهش داد و به بهبود کیفیت هوا نیز کمک کرد. برنامه‌های مشابه در کشورهایی نظیر کره‌جنوبی نشان‌داده‌اند که این اقدام می‌تواند اثرات مثبتی داشته‌باشد. بر اساس گزارش وزارت محیط‌زیست کره‌جنوبی، این برنامه، مصرف سوخت را در حدود ۲۰‌‌درصد در هر خودرو کاهش و به این ترتیب سالانه حدود ۲۰۰‌میلیون لیتر سوخت صرفه‌جویی می‌شود. هند در سال‌۲۰۱۹ برنامه‌‌‌‌‌‌ای برای اسقاط خودروهای قدیمی راه‌اندازی کرد که هدف آن حذف خودروهای ناکارآمد و جایگزینی آنها با مدل‌های جدید و کارآمد بود. طبق برآوردهای وزارت صنایع سنگین هند، این برنامه می‌تواند در دهه‌آینده تا ۵‌هزار ‌میلیون لیتر سوخت صرفه‌جویی کند.

۵- توسعه سامانه یکپارچه پایش عملکرد ناوگان دیزلی (سیپاد)

سامانه‌‌‌‌‌‌های یکپارچه پایش عملکرد ناوگان دیزلی با نظارت بر عملکرد موتور، مصرف سوخت و سایر پارامترهای مهم، امکان شناسایی و رفع مشکلات فنی را فراهم می‌کنند. این نظارت مستمر می‌تواند به بهبود کارآیی و کاهش مصرف سوخت در ناوگان دیزلی منجر شود. استرالیا سیستم‌های مدیریت ناوگان را برای نظارت و بهینه‌سازی مصرف سوخت پیاده‌‌‌‌‌‌سازی کرده‌است. این سیستم‌‌‌‌‌‌ها به‌ویژه در صنایع با ناوگان‌‌‌‌‌‌های دیزلی بزرگ مانند حمل‌ونقل و لجستیک موثر بوده‌است. طبق گزارش شورای لجستیک استرالیا، پیاده‌‌‌‌‌‌سازی سیستم‌های مدیریت سوخت در ناوگان‌‌‌‌‌‌ها منجر به صرفه‌جویی ۱۰‌‌درصد در مصرف سوخت سالانه شده که معادل حدود ۵۰۰‌میلیون لیتر دیزل در سال‌۲۰۲۰ بود. در کانادا، استفاده از فناوری‌های نظارت بر ناوگان منجر به کاهش مصرف سوخت در بخش حمل‌ونقل شده‌است. طبق مطالعه‌‌‌‌‌‌ای از انجمن سوخت کانادا، پیاده‌‌‌‌‌‌سازی سیستم‌های نظارت یکپارچه در ناوگان‌‌‌‌‌‌ها باعث کاهش ۱۲‌‌درصد در مصرف سوخت شده‌است. با توجه به چالش‌های پیش‌‌‌‌‌‌روی ایران در زمینه تامین و مصرف انرژی، اجرای طرح‌های مذکور می‌تواند به بهبود مدیریت و کاهش مصرف انرژی کمک شایانی کند. لازم به ذکر است که حل مشکل نا ترازی انرژی تنها با افزایش تولید ممکن نیست و نیازمند برنامه‌های جامع مدیریت انرژی و بهینه‌سازی مصرف است. سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های حمل‌ونقل، تولید وسایل نقلیه کارآمد و استفاده از فناوری‌های نوین در نظارت و مدیریت ناوگان حمل‌ونقل، از جمله اقداماتی است که می‌تواند به‌دستیابی به این هدف کمک کند.

نمایشگاههای بین المللی ترکیه در سال 2025

ترکیه به دلیل موقعیت جغرافیایی استراتژیک خود، پیوند بین آسیا و اروپا، و زیرساخت‌های پیشرفته‌، به یکی از مراکز مهم برگزاری نمایشگاه‌های بین‌المللی تبدیل شده است. نمایشگاه‌های بین‌المللی در ترکیه مزایای متعددی دارند:

  1. جذب سرمایه‌گذاری و تجارت: نمایشگاه‌ها فرصت مناسبی برای جذب سرمایه‌گذاران خارجی و ایجاد روابط تجاری جدید فراهم می‌کنند. شرکت‌ها می‌توانند محصولات و خدمات خود را به نمایش بگذارند و بازارهای جدیدی برای خود ایجاد کنند.
  2. رشد اقتصادی: برگزاری نمایشگاه‌ها تاثیر مثبتی بر اقتصاد محلی دارد. نمایشگاه‌ها باعث افزایش فعالیت‌های تجاری و اقتصادی می‌شوند و فرصت‌های شغلی جدیدی را به وجود می‌آورند.
  3. تبلیغات و بازاریابی: نمایشگاه‌ها محیطی مناسب برای تبلیغات و بازاریابی محصولات و خدمات هستند. شرکت‌ها می‌توانند با مشتریان و نمایندگان بازار به طور مستقیم در ارتباط باشند و بازخوردهای فوری دریافت کنند.
  4. تبادل دانش و فناوری: نمایشگاه‌ها فرصت مناسبی برای تبادل دانش و فناوری بین شرکت‌ها و کشورها فراهم می‌کنند. این رویدادها به شرکت‌ها امکان می‌دهند تا با تکنولوژی‌ها و نوآوری‌های جدید آشنا شوند و از تجربیات دیگران بهره‌برداری کنند.
  5. توسعه صنعت گردشگری: برگزاری نمایشگاه‌ها تعداد زیادی از بازدیدکنندگان و گردشگران را به خود جذب می‌کند که این موضوع می‌تواند به رشد صنعت گردشگری و خدمات مرتبط کمک کند.

در کل، نمایشگاه‌های بین‌المللی در ترکیه نقش مهمی در ارتقاء تجارت، فناوری، و توسعه اقتصادی این کشور ایفا می‌کنند و می‌توانند تاثیرات مثبت فراوانی بر جامعه و اقتصاد محلی داشته باشند.

با توجه به همسایگی این کشور با ایران و علاقمندی صنعتگران و تجار دو کشور به همکاری های مشترک، نمایشگاههای این کشور می توانند مقصدی برای آشنایی بیشتر و همکاری مشترک باشد.

نمایشگاههای ترکیه در سال 2025

ترکیه در سال 2025 میلادی میزبان بیش از 400 نمایشگاه در حوزه‌های مختلف از جمله فرش و صنایع‌دستی، هتلداری و گردشگری و تجهیزات وابسته، مبلمان، صنعت بسته‌بندی، مد، پوشاک و صنعت آرایشی و بهداشتی، دام‌پروری، کشاورزی و صنایع غذایی و … خواهد بود.

برای دریافت لیست نمایشگاههای ترکیه در سال 2025 روی لینک زیر کلیک کنید:

منبع :اتاق ایران آنلاین

وضعیت صنعت فولاد ایران/ ناترازی انرژی؛ چالش‌ها و چشم‌اندازها

وضعیت صنعت فولاد ایران

صنعت فولاد ایران در حال حاضر با چالش‌هایی مواجه است که تهدیدی جدی برای رشد و توسعه آن محسوب می‌شود. ناترازی انرژی یکی از اصلی‌ترین این چالش‌هاست که باید از طریق بهبود کارایی انرژی، تنوع در منابع تأمین انرژی و اصلاحات در سیاست‌های انرژی حل شود.

صنعت فولاد در ایران همواره یکی از ارکان اصلی اقتصاد کشور بوده است و نقش مهمی در ایجاد اشتغال، صادرات و حمایت از صنایع پایین‌دستی ایفا می‌کند.

به گزارش مجله خبری ایکسب به نقل از فولادنیوز، با این حال، این صنعت در حال حاضر با چالش بزرگی مواجه است: ناترازی انرژی که می‌تواند رشد و رقابت‌پذیری آن را در بازار جهانی تهدید کند.

نقش صنعت فولاد در اقتصاد ایران

ایران در میان بزرگ‌ترین تولیدکنندگان فولاد در خاورمیانه قرار دارد و ظرفیت تولید سالانه آن به بیش از ۳۰ میلیون تن می‌رسد. این صنعت نقش حیاتی در اقتصاد ملی ایفا می‌کند و نه تنها درآمدهای ارزی قابل توجهی به همراه دارد، بلکه مواد اولیه مورد نیاز برای صنایع ساخت‌وساز، خودروسازی و تولیدات صنعتی را نیز تأمین می‌کند. با وجود اهمیت استراتژیک آن، صنعت فولاد ایران تحت فشارهای فزاینده‌ای قرار دارد که یکی از اصلی‌ترین این فشارها، کمبود منابع انرژی و ناترازی در تأمین انرژی است.

ناترازی انرژی؛ یک مشکل پایدار

یکی از چالش‌های اصلی صنعت فولاد ایران در حال حاضر، ناترازی انرژی است. ایران از منابع طبیعی فراوانی به ویژه گاز طبیعی برخوردار است، که historically به عنوان منبع اصلی انرژی در تولید فولاد استفاده می‌شود. اما زیرساخت‌های انرژی کشور نتواسته است همگام با رشد تقاضای صنعتی، به‌ویژه در صنعت فولاد، پیشرفت کند. چند عامل موجب بروز این ناترازی شده است.

۱. یارانه‌های انرژی و ناکارآمدی‌ها: دولت ایران به شدت یارانه‌های انرژی را پرداخت می‌کند که این امر موجب استفاده ناکارآمد از انرژی در صنایع مختلف، از جمله فولاد، شده است. تولیدکنندگان فولاد اغلب تشویق می‌شوند که انرژی را بدون توجه به پایداری بلندمدت یا هزینه‌های آن مصرف کنند. این موضوع منجر به هدررفت گسترده انرژی و افزایش فشار بر سیستم انرژی کشور شده است.

۲. کمبود گاز طبیعی: با وجود اینکه ایران یکی از بزرگ‌ترین ذخایر گاز طبیعی در جهان را دارد، در عمل کشور با مشکلاتی در تأمین گاز داخلی مواجه است، به‌ویژه در ماه‌های سرد سال. عدم هم‌خوانی میان نیاز صنایع و میزان تأمین گاز، به طور فزاینده‌ای مشهود شده است. گاهی اوقات تولیدکنندگان فولاد مجبور می‌شوند برای تأمین انرژی خود از منابع انرژی کمتـر کارآمد و آلاینده‌تر مانند نفت کوره یا حتی برق وارداتی استفاده کنند.

۳. افزایش تقاضای داخلی: رشد جمعیت و گسترش صنایع در ایران موجب افزایش مصرف انرژی داخلی شده است و این مسئله فشار بیشتری بر تأمین انرژی می‌آورد. با گسترش صنایع همچون فولاد، تقاضای انرژی بیشتر از منابع موجود می‌شود و دولت با چالش‌های بزرگی در تأمین انرژی برای صنایع و همزمان برآوردن نیازهای خانگی مواجه است.

تأثیر ناترازی انرژی بر صنعت فولاد

ناترازی انرژی تأثیرات مستقیمی بر صنعت فولاد دارد:

افزایش هزینه‌ها و کاهش رقابت‌پذیری: استفاده از منابع انرژی غیر بهینه و ناکارآمد موجب افزایش هزینه‌های تولید برای کارخانه‌های فولاد می‌شود. این مسئله رقابت‌پذیری تولیدکنندگان داخلی را نه‌تنها در بازار داخلی بلکه در بازارهای جهانی نیز کاهش می‌دهد.

اختلال در تولید و تعطیلی‌ها: کمبود انرژی منجر به اختلالات در تولید فولاد و گاهی تعطیلی‌های موقت کارخانه‌ها یا کاهش ظرفیت تولید می‌شود. این اختلالات می‌تواند به تأخیر در تحویل سفارشات و ایجاد مشکلات در زنجیره تأمین منجر شود که نه‌تنها صنعت فولاد، بلکه اقتصاد کشور را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

نگرانی‌های زیست‌محیطی: استفاده از منابع انرژی کمتـر بهینه مانند نفت کوره و دیگر سوخت‌های فسیلی، باعث افزایش آلاینده‌های زیست‌محیطی و انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شود. این مسئله به‌ویژه در دنیای امروز که تأکید زیادی بر توسعه پایدار و کاهش اثرات زیست‌محیطی صنایع است، یک چالش جدی محسوب می‌شود.

راه‌حل‌ها و چشم‌انداز آینده

برای حل این مشکلات، چندین راه‌حل می‌تواند به کار گرفته شود:

1. بهبود کارایی انرژی: تمرکز اصلی باید بر بهبود کارایی انرژی در صنایع فولاد باشد. سرمایه‌گذاری در نوسازی سیستم‌های انرژی و استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته مانند کوره‌های قوس الکتریکی (EAF) می‌تواند مصرف انرژی را کاهش دهد و وابستگی به گاز طبیعی را کمتر کند.

۲. تنوع در منابع انرژی: صنعت فولاد ایران باید به منابع انرژی متنوع‌تری نگاه کند. این می‌تواند شامل افزایش استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی و بادی باشد که در ایران از ظرفیت‌های بالایی برخوردار است. ادغام این منابع در ترکیب انرژی تولید فولاد، می‌تواند وابستگی به سوخت‌های فسیلی را کاهش دهد.

۳. اصلاحات در سیاست‌های انرژی: دولت ایران باید سیاست‌های یارانه‌ای انرژی را بازنگری کند و به تدریج این یارانه‌ها را حذف یا کاهش دهد. این امر می‌تواند صنایع را به سمت مصرف بهینه‌تر انرژی سوق دهد.

۴.سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها: ایران باید در به‌روزرسانی زیرساخت‌های انرژی خود سرمایه‌گذاری کند. این شامل بهبود کارایی شبکه‌های گاز، کاهش تلفات در شبکه‌های برق و افزایش ظرفیت تولید انرژی است.

نتیجه‌گیری

صنعت فولاد ایران در حال حاضر با چالش‌هایی مواجه است که تهدیدی جدی برای رشد و توسعه آن محسوب می‌شود. ناترازی انرژی یکی از اصلی‌ترین این چالش‌هاست که باید از طریق بهبود کارایی انرژی، تنوع در منابع تأمین انرژی و اصلاحات در سیاست‌های انرژی حل شود. با اتخاذ این تدابیر، صنعت فولاد ایران می‌تواند در آینده‌ای نزدیک به موقعیت‌های رقابتی‌تر در بازار جهانی دست یابد و از تهدیدات زیست‌محیطی و اقتصادی جلوگیری کند.

قهوه دلکینی در اهواز و آبادان کمپین محیطی اجرا کرد

قهوه دلکینی در اهواز و آبادان کمپین محیطی اجرا کرد

برند قهوه دلکینی با هدف افزایش آگاهی از برند و ایجاد ارتباط نزدیک‌تر با مشتریان خود در استان خوزستان با تمرکز بر شهرهای اهواز و آبادان کمپین محیطی اجرا کرد.

براساس اعلام این برند به دی‌ام برد، این کمپین در دو فاز تیزینگ و اوپنینگ اجرا شد. در فاز تیزینگ که در ۱۰ روز پایانی آذر ماه برگزار شد، این برند تلاش کرده بود تا مخاطبان را نسبت به طعم و انرژی‌زا بودن محصول کنجکاو کند.

فاز اوپنینگ این برند که در دو مرحله اجرا شد نیز از ابتدای دی ماه آغاز شد و تا پنجم بهمن ماه ادامه دارد. به نظر می‌رسد در مرحله اول این برند سعی کرده بود تا به سوالات مطرح شده در فاز تیزینگ پاسخ بدهد و در مرحله دوم به معرفی محصولات خود پرداخته بود.

براساس اعلام این برند به دی ام برد، در این کمپین که از تاریخ ۲۰ آذر آغاز شد و تا پنجم بهمن ماه ادامه دارد، محتوای تبلیغاتی این برند روی ۱۴ بیلبورد در سطح شهرهای اهواز و آبادان اکران شد.

فاز تیزینگ و اپنینگ؛ در رسانه‌های محیطی و BTL 

تیم مارکتینگ این مجموعه پیرامون اجرای کمپین با اشاره به استفاده از رسانه‌های محیطی به دی‌ام برد گزارش می‌دهد: «در کمپین تبلیغاتی دلکینی، از ترکیب رسانه‌های محیطی و فعالیت‌های BTL استفاده شد. در بخش رسانه‌های محیطی، بیلبوردها و تابلوهای تبلیغاتی در نقاط کلیدی شهرهای اهواز و آبادان، به‌ویژه در سگمنت مارکت‌های A و B، به کار گرفته شدند تا پیام برند به‌صورت گسترده و هدفمند به مخاطبان منتقل شود. همچنین، فعالیت‌های BTL از طریق حضور در رویدادهای معتبر استانی، این امکان را فراهم کرد که دلکینی به طور مستقیم با مخاطبان در ارتباط باشد و تجربه‌ای ملموس از محصولاتش را به آن‌ها ارائه دهد در خصوص بودجه کمپین، ۹۰٪ آن به رسانه‌های محیطی اختصاص یافت و ۱۰٪ باقی‌مانده به فعالیت‌های BTL  اختصاص داشت.

با دلکینی برو بالاتررر

کمپین دلکینی در دو فاز مجزا طراحی و اجرا شد. فاز اول، “تیزینگ” که از تاریخ ۲۰ تا ۳۰ آذر برگزار شد، با هدف برانگیختن حس کنجکاوی در مخاطبان طراحی شده بود. در این مرحله، بیلبوردهایی بدون نام برند و با پیام‌هایی نظیر «خواب از سرم می‌پره؟ + برو بالاتر» و «همشون خوش‌طعمن؟ + برو بالاتر» اکران شدند. این کمپین با بهره‌گیری از ترند “برو بالاتر” تلاش کرد تا توجه مخاطبان را جلب کرده و سوالاتی را در ذهن آن‌ها ایجاد کند. فاز دوم “اوپنینگ” که از ۱ دی تا ۵ بهمن ادامه داشت، در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول (۱ تا ۱۵ دی)، دلکینی به سوالات مطرح‌شده در فاز تیزینگ پاسخ داد. در مرحله دوم (۱۶ دی تا ۵ بهمن)، تمرکز بر معرفی تنوع محصولات این برند بود و پیام‌هایی همچون «از صبح زود تا تنگ غروب» و «از اُپن خونه تا بار کافه» برای تأکید بر گستردگی محصولات استفاده شد.»

قهوه دلکینی از سنتی تا صنعتی

چنل‌های کمپین دلکینی شامل رسانه‌های مختلف آفلاین بودند که در جلب توجه و ایجاد تعامل با مخاطبان نقش بسزایی داشتند. در این راستا دلکینی عنوان می‌کند بیلبوردهای شهری در نقاط کلیدی شهرهای اهواز و آبادان به عنوان رسانه اصلی کمپین استفاده شدند تا پیام‌های برند به وضوح در دید عموم قرار گیرد. همچنین، فعالیت‌های BTL به ویژه کافه بار زنده در رویدادهای استانی، فرصت مناسبی برای معرفی کیفیت محصولات و ارائه سمپلینگ به مخاطبان فراهم کرد. این رویدادها به برند این امکان را دادند که به طور مستقیم با مخاطبان در ارتباط باشد و تجربه‌ای ملموس از محصولاتش را به آن‌ها ارائه دهد.

قهوه دلکینی از اسپرسو تا نسپرسو

منبع : dmboard

میراث نفتی ترامپ

میراث نفتی ترامپ

قیمت نفت‌خام برنت روز سه‌شنبه ۲۱ ژانویه با نوساناتی در حدود ۷۹ دلار در هر بشکه معامله شد. این نوسانات در پی مجموعه‏‏‏‏‌ای از دستورات اجرایی دونالد ترامپ، رئیس‏‏‏‏‌جمهور ایالات‌متحده، پس از تحلیف وی رخ‌داد. از جمله این اقدامات، برنامه‏‏‏‏‌ای برای اعمال تعرفه ۲۵‌درصدی بر واردات از کانادا و مکزیک بود که قرار است از اول فوریه یعنی تا ۸ روز دیگر اجرایی شود. این تصمیم امید سرمایه‌گذاران به تاخیر در اجرای این تعرفه‏‏‏‏‌ها را از بین برد، با این‌حال ترامپ از اعلام تعرفه‌های خاص بر چین، بزرگ‏‏‏‏‌ترین واردکننده نفت جهان، خودداری و بازارها را در هاله‌ای از ابهام باقی گذاشت.

ترامپ روز دوشنبه محدودیت‌های اعمال‌‌‌‌‌شده توسط رئیس‌‌‌‌‌جمهور پیشین، جو بایدن، در مناطق قطبی و سواحل ایالات‌متحده را لغو کرد. بایدن اوایل این ماه توسعه جدید نفت و گاز در مناطق ساحلی را ممنوع کرده‌بود، اما این تصمیم عمدتا نمادین و بر مناطق فعلی تولید تاثیری نداشت. ترامپ با لغو یادداشتی که از سال‌۲۰۲۳ حفاری در ۱۶‌میلیون هکتار از مناطق قطبی را ممنوع کرده‌بود، توسعه انرژی در این مناطق را آزاد کرد.

تاکید بر حفاری بیشتر

ترامپ با آغاز دوره ریاست‌‌‌‌‌جمهوری خود، سیاست‌های محیط‌زیستی دولت پیشین را که هدف اصلی آنها حفاظت از منابع طبیعی و کاهش تغییرات اقلیمی بود، به‌شدت زیر سوال برد. او با اعلام وضعیت اضطراری انرژی، این محدودیت‌ها را مانعی بر سر راه توسعه اقتصادی و امنیت ملی آمریکا دانست و بر لزوم افزایش تولید داخلی نفت و گاز تاکید کرد. در سخنرانی تحلیف خود، او با افتخار از منابع انرژی غنی آمریکا به‌عنوان یک نقطه‌قوت منحصر‌‌‌‌‌به‌‌‌‌‌فرد نام برد و گفت: «آمریکا ‌بار دیگر یک کشور تولیدی خواهدشد و چیزی داریم که هیچ کشور تولیدی دیگری هرگز نخواهد داشت: بزرگ‌‌‌‌‌ترین میزان نفت و گاز در جهان.» یکی از گام‌های کلیدی ترامپ برای افزایش تولید انرژی، ساده‌‌‌‌‌سازی و تسریع روند صدور مجوزهای حفاری بود. او بر این باور است که تأخیرهای ناشی از بوروکراسی دولتی باعث کاهش فرصت‌های سرمایه‌گذاری و بهره‌‌‌‌‌برداری از منابع انرژی می‌شود. دولت او برنامه‌‌‌‌‌ای جامع برای کاهش زمان بررسی درخواست‌های حفاری ارائه داد و بسیاری از قوانین سختگیرانه زیست‌محیطی را که ممکن بود مانع فعالیت شرکت‌های نفتی شوند، لغو کرد.

لغو توافق‌نامه پاریس

یکی دیگر از اقدامات برجسته ترامپ، خروج ایالات‌متحده از توافق‌نامه اقلیمی پاریس بود. او معتقد است؛ تعهدات این توافق‌نامه، اقتصاد آمریکا را در‌برابر رقبای جهانی تضعیف و تولیدکنندگان داخلی را با محدودیت‌های غیرضروری مواجه کرده‌است. ترامپ اعلام کرد؛ این تصمیم نه‌تنها به حفظ استقلال انرژی آمریکا کمک می‌کند، بلکه فرصت‌های بیشتری برای اشتغال در بخش انرژی فراهم می‌آورد. ترامپ به‌‌‌‌‌طور خاص تمرکز خود را بر آزادسازی مناطق قطبی و دیگر مناطق حفاظت‌‌‌‌‌شده برای حفاری نفت و گاز گذاشت. او محدودیت‌های اعمال‌‌‌‌‌شده توسط دولت بایدن در این مناطق را که به‌منظور حفاظت از حیات‌‌‌‌‌وحش و اکوسیستم‌های حساس وضع شده‌بودند، لغو کرد. این تصمیم با واکنش‌های گسترده‌ای از سوی فعالان محیط‌زیست و جوامع بومی روبه‌رو شد که معتقد بودند چنین اقداماتی تاثیرات جبران‌‌‌‌‌ناپذیری بر محیط‌زیست خواهدداشت.

مزایا و چالش‌های سیاست‌های ترامپ

ترامپ اعتقاد دارد؛ این اقدامات می‌توانند به رشد اقتصادی سریع‌تر، کاهش وابستگی به واردات انرژی و همچنین تقویت امنیت ملی کمک کنند. به گفته او، افزایش تولید داخلی نفت و گاز، ایالات‌متحده را در جایگاهی قرار می‌دهد که بتواند به یک صادرکننده عمده انرژی تبدیل شود و نفوذ خود را در بازار جهانی نفت تقویت کند، با این‌حال این سیاست‌ها با چالش‌هایی نیز مواجه است. کارشناسان هشدار دادند؛ کاهش محدودیت‌های زیست‌محیطی ممکن است باعث تشدید تغییرات اقلیمی و افزایش خطرات زیست‌محیطی شود. علاوه‌بر این، برخی از اقتصاددانان معتقدند؛ تمرکز بر انرژی‌های فسیلی در بلندمدت می‌تواند فرصت‌های مرتبط با انرژی‌های تجدیدپذیر را محدود و آمریکا را از رقابت در این بازار نوظهور بازدارد.

اعمال تعرفه‌های جدید

دولت ترامپ در راستای سیاست‌های اقتصادی خود، تعرفه‌های جدیدی را بر واردات نفت از کانادا و مکزیک اعلام کرد؛ این اقدام بلافاصله نگرانی‌هایی را در بازار جهانی نفت ایجاد کرد. کانادا، به‌عنوان یکی از بزرگ‌‌‌‌‌ترین تامین‌‌‌‌‌کنندگان نفت‌خام ایالات‌متحده، به‌شدت تحت‌تاثیر این سیاست قرار گرفته‌است. افزایش هزینه‌های واردات نفت از کانادا می‌تواند زنجیره تامین انرژی ایالات‌متحده را مختل و در نهایت منجر به افزایش قیمت جهانی طلای‌سیاه شود. تحلیلگران بر این باورند که اعمال این تعرفه‌‌‌‌‌ها، هزینه‌های حمل‌ونقل و واردات را به‌طور قابل‌توجهی افزایش خواهد داد. این افزایش هزینه‌ها می‌تواند به‌‌‌‌‌طور مستقیم بر مصرف‌کنندگان و صنایع وابسته به نفت در ایالات‌متحده تاثیر بگذارد و فشار بیشتری بر اقتصاد داخلی وارد کند. سیاست‌های احتمالی ترامپ در قبال چین، به‌ویژه بحث اعمال تعرفه‌های جدید بر واردات از این کشور، نگرانی دیگری را به بازار نفت اضافه کرده‌است.

چین به‌عنوان بزرگ‌‌‌‌‌ترین واردکننده نفت جهان، نقشی کلیدی در تعادل بازار جهانی نفت دارد. اگر این تعرفه‌‌‌‌‌ها اعمال شوند، ممکن است فشار اقتصادی بر چین افزایش یافته و در نتیجه تقاضای جهانی برای نفت کاهش پیدا کند. کاهش تقاضا از سوی چین می‌تواند بر قیمت‌های نفت تاثیر منفی بگذارد و باعث ایجاد نوسانات بیشتر در بازار شود. ترامپ همزمان با اعمال سیاست‌های تعرفه‌‌‌‌‌ای، بر افزایش تولید داخلی نفت و گاز تاکید کرد. لغو محدودیت‌های زیست‌محیطی و تسریع در صدور مجوزهای حفاری، به شرکت‌های نفتی این امکان را داد تا تولید خود را به حداکثر برسانند، اگرچه این سیاست‌ها به افزایش ظرفیت تولید داخلی منجر می‌شود، اما ممکن است بازار جهانی را با عرضه اضافی نفت مواجه کند. چنین وضعیتی می‌تواند به کاهش قیمت نفت منجر شود، به‌ویژه اگر تقاضای جهانی تحت‌تاثیر تعرفه‌‌‌‌‌ها و تنش‌های تجاری کاهش یابد.

تحریم‌های اقتصادی

علاوه‌بر سیاست‌های تعرفه‌‌‌‌‌ای، دولت ترامپ احتمالا تحریم‌هایی را بر کشورهای نفت‌خیز مانند ایران، روسیه و ونزوئلا اعمال خواهد کرد. این تحریم‌ها می‌توانند عرضه نفت در بازار جهانی را محدود و تنش‌های بیشتری را در بازار به‌وجود آورند. کاهش عرضه از سوی این کشورها ممکن است افزایش قیمت نفت را در پی داشته‌باشد. در داخل ایالات‌متحده، سرمای شدید در مناطقی مانند داکوتای‌شمالی که یکی از قطب‌‌‌‌‌های مهم تولید نفت‌خام است، چالش‌های عملیاتی جدی ایجاد‌کرده‌است. این شرایط سخت آب‌وهوایی باعث‌شده تولید نفت در این منطقه بین ۱۲۵‌هزار تا ۱۵۰‌هزار بشکه در روز کاهش یابد. این کاهش تولید داخلی، در کنار فشارهای ناشی از تعرفه‌‌‌‌‌ها و تحریم‌ها، می‌تواند به بی‌‌‌‌‌ثباتی بیشتر در بازار داخلی نفت منجر شود.

چشم‌‌‌‌‌انداز آینده

سیاست‌های انرژی ترامپ، نشان‌دهنده تغییرات اساسی در رویکرد ایالات‌متحده نسبت به انرژی و محیط‌زیست است. درحالی‌که افزایش تولید داخلی و سیاست‌های تعرفه‌‌‌‌‌ای می‌تواند بازار را تحت‌فشار قرار دهد، تحریم‌های جدید و تغییرات در سیاست‌های تجاری ممکن است تعادل عرضه و تقاضای جهانی را مختل کند. سرمایه‌گذاران و تحلیلگران با دقت در حال نظارت بر تحولات آینده هستند تا پیامدهای این سیاست‌ها را بر بازار جهانی نفت ارزیابی کنند.

اقدام‌های ترامپ در حوزه انرژی طی نخستین روز کاری

اقدام‌های ترامپ در حوزه انرژی طی نخستین روز کاری

رئیس‌جمهوری آمریکا طی نخستین روز کاری خود دستورهایی در حوزه انرژی صادر کرد که بر افزایش تولید سوخت‌های فسیلی و تبدیل آمریکا به یک صادرکننده تمرکز دارد.

به گزارش مجله خبری ایکسب به نقل از رویترز، دونالد ترامپ چند ساعت پس از مراسم تحلیف خود در روز دوشنبه (دوم بهمن ۱۴۰۳) دستورهای زیادی را با هدف افزایش تولید بی‌سابقه نفت و گاز این کشور و فاصله گرفتن از تعهدهای مربوط به تغییرات اقلیمی در دولت جو بایدن، رئیس‌جمهوری پیشین ایالات متحده صادر کرد.

بعضی از اقدام‌های روز نخست کاری چهل‌وهفتمین رئیس‌جمهوری ایالات متحده آمریکا در حوزه انرژی به شرح زیر است:

اعلام وضع اضصراری در حوزه انرژی

ترامپ با اعلام وضع اضطراری ملی در حوزه انرژی ایالات متحده به‌دنبال دستیابی به اختیار کاهش تعهدهای محیط زیستی در زیرساخت‌ها و پروژه‌های انرژی و آسان سازی صدور مجوز برای زیرساخت‌های تازه در زمینه انتقال و خطوط لوله است.

وی هنگام امضای این فرمان به خبرنگاران گفت: این تصمیم به شما امکان می‌دهد اقدام‌های لازم برای مقابله با مشکلات در حوزه انرژی را انجام دهید و ما با چنین وضع اضطراری روبه‌رو هستیم.

رئیس‌جمهوری آمریکا پیش از این در توضیح علت این فرمان گفته بود: بحران تورم از گرانی‌ها و افزایش قیمت‌های انرژی ناشی می‌شود و به همین دلیل امروز  وضع اضطراری ملی انرژی اعلام می‌کنم و به حفاری برای اکتشاف و تولید نفت و گاز ادامه می‌دهیم.

ترامپ پیش‌تر گفته بود افزایش تقاضای برق از صنعت فناوری برای تأمین هوش مصنوعی نیاز به تعمیرات اساسی شبکه دارد.

مجوزهای صادرات ال‌ان‌جی

ترامپ دستور داد دولت آمریکا بررسی درخواست‌ها برای صدور مجوز صادرات از پروژه‌های تازه گاز طبیعی مایع‌شده (ال‌ان‌جی) به مقاصد آسیا و اروپا را از سر گیرد که این ابلاغ در عمل توقفی را که بایدن در اوایل سال ۲۰۲۴ برای مطالعه آثار محیط زیستی و اقتصادی صادرات این کالا ایجاد کرده بود برطرف کرد.

صادرات محموله‌های ال‌ان‌جی آمریکا در سال ۲۰۲۳ میلادی رکوردی تازه ثبت کرده بود و این کشور را به بزرگ‌ترین صادرکننده این کالا در جهان بدل کرد، اما توقف در مجوزهای صادراتی جدید سبب ایجاد ابهام برای تعدادی از پروژه‌های در حال اجرا شده بود.

کارخانه‌های «پلکمینز» متعلق به «ونچر گلوبال ال‌ان‌جی» (Venture Global LNG) و کامنولت ال‌ان‌جی (Commonwealth LNG) و ساباین پس (Sabine Pass) متعلق به «چینر انرژی» (Cheniere Energy) و پایانه «لیک چارلز» (Lake Charles) متعلق به «انرژی ترانسفر» (Energy Transfer) در ایالت لوئیزیانا و مرحله دوم طرح ال‌ان‌جی «پورت آرتور» (Port Arthur LNG) متعلق به «سمپرا» (Sempra) در ایالت تگزاس منتظر دریافت مجوز هستند.

خداحافظی با پیمان تغییرات اقلیمی پاریس

ترامپ با تکرار حرکتی که در دوره نخست ریاست جمهوری خود انجام داد، دستور خروج آمریکا از توافق آب‌و هوایی پاریس را که یک توافق بین‌المللی برای مبارزه با تغییرات اقلیمی است صادر کرد.

وی تغییرات اقلیمی را یک فریب می‌داند و می‌گوید این توافق آمریکا را در شرایط رقابتی برای رقبای ژئوپلیتیک مانند چین قرار می‌دهد.

رئیس‌جمهوری آمریکا گفت: من فوری از توافق ناعادلانه و یک‌طرفه تغییرات اقلیمی پاریس کناره گیری می کنم.

ترامپ گفت: ایالات متحده آمریکا صنایع ما را خراب نمی‌کند، در حالی که چین با مصونیت از مجازات در حال آلوده کردن آب و هواست.

نوقف فعالیت توربین‌های بادی فراساحلی

ترامپ فعالیت توربین‌های بادی فراساحلی فدرال را تا بررسی محیط زیستی و اقتصادی به حال تعلیق درآورد و گفت: آسیاب‌های بادی زشت، گران هستند و به حیات‌وحش آسیب می‌رسانند.

وی افزود: ما به‌دنبال تولید انرژی از باد نیستیم.

در بیانیه مطبوعاتی کاخ سفید آمده است که رئیس‌جمهوری آمریکا یک دستور اجرایی مبنی بر تعلیق اجاره توربین‌های بادی فراساحلی از همه مناطق فلات قاره بیرونی آمریکا در انتظار بررسی محیط زیستی و اقتصادی صادر کرده است.

انتظار نمی‌رود این دستور بر پروژه‌های بادی فراساحلی آمریکا که از سوی شرکت‌هایی از جمله «ارستد» (Orsted) «آوانگرید» (Avangrid)، «شرکای زیرساخت کپنهاگ» (Copenhagen Infrastructure Partners) و «دامینیون» (Dominion) اجرا می‌شوند تأثیر بگذارد.

بایدن انرژی باد را بخش مهمی از راهبرد خود برای کربن‌زدایی بخش برق می‌دانست.

لغو فرمان افزایش تولید خودروهای برقی

ترامپ استفاده از خودروهای برقی را هم هدف قرار داد و فرمان اجرایی سال ۲۰۲۱ بایدن برای برقی شدن نیمی از خودروهای جدید فروخته‌شده در آمریکا تا سال ۲۰۳۰ را لغو کرد.

هدف ۵۰ درصدی بایدن که از نظر قانونی الزام‌آور نبود، حمایت خودروسازان آمریکایی و خارجی را جلب کرده بود.

ترامپ در یک فرمان اجرایی اعلام کرد که توزیع بودجه مصرف‌نشده دولتی برای ایستگاه‌های شارژ وسایل نقلیه را از یک صندوق ۵ میلیارد دلاری متوقف می‌کند و لغو معافیت ایالت‌ها برای تصویب قوانین خودروهایی با آلایندگی صفر تا سال ۲۰۳۵ را خواستار شد.

رئیس‌جمهوری ایالات متحده آمریکا گفت: دولت آمریکا پایان دادن به اعتبار مالیاتی خودروهای برقی را بررسی خواهد کرد.

تداوم حفاری‌های نفت و گاز

به گفته کاخ سفید، ترامپ فرمان اجرایی را امضا کرد که در آن تلاش‌های بایدن برای جلوگیری از حفاری نفت در قطب شمال و مناطق وسیعی از سواحل ایالات متحده لغو شد.

کاخ سفید اعلام کرد که ترامپ ممنوعیت حفاری نفت در حدود ۱۶ میلیون هکتار در قطب شمال را لغو کرد.

بایدن پیش از روی کار آمدن ترامپ، فعالیت‌های توسعه‌ای نفت و گاز فراساحلی در بیشتر مناطق ایالات متحده آمریکا را ممنوع کرده بود.

پر کردن دوباره ذخیره‌سازی‌های راهبردی نفت آمریکا

رئیس‌جمهوری آمریکا گفت: ایالات متحده قصد دارد ذخیره‌سازی‌های راهبردی را پر کند.

این احتمالاً اشاره‌ای به ذخیره‌سازی‌های راهبردی نفت خام آمریکا دارد، ذخیره نفت خام این کشور به‌عنوان محافظی در برابر شوک‌های عرضه طراحی شده است.

پس از آغاز تنش‌های روسیه و اوکراین در فوریه سال ۲۰۲۲ میلادی، بایدن بیش از ۱۸۰ میلیون بشکه نفت خام از این ذخیره‌سازی‌ها برداشت کرد که رکوردی بی‌سابقه به‌شمار می‌آید.

فروش ذخیره‌سازی‌های راهبردی نفت خام آمریکا به حفظ قیمت بنزین کمک کرد، اما سطح ذخیره‌سازی‌ها را به پایین‌ترین سطح در ۴۰ سال اخیر رساند.

ترامپ گفت: ما قیمت‌ها را پایین می‌آوریم، ذخیره‌سازی‌های راهبردی خود را دوباره پر می‌کنیم و محموله‌های انرژی آمریکا را به سراسر جهان صادر می‌کنیم.

رئیس‌جمهوری آمریکا احتمالاً منتظر اجازه قانونگذاران جمهوری‌خواه برای پول خرید نفت در هفته‌های آینده خواهد بود.

توقف خرید نفت از ونزوئلا

ترامپ همچنین اعلام کرد که احتمال می‌رود در دولت وی خرید نفت از ونزوئلا متوقف شود و به‌شدت به این کشور آمریکای جنوبی نگاه می‌کند.

ترامپ ساعاتی پس از تحلیف خود در دفتر بیضی‌شکل به خبرنگاران گفت: ۲۰ سال پیش ونزوئلا کشور بزرگی بود و اکنون اوضاع در آنجا به هم ریخته است. ما مجبور نیستیم نفت آنها را بخریم، ما خودمان نفت زیادی داریم.

ریچارد گرنل، فرستاده ترامپ در مأموریت‌های ویژه، پیش‌تر گفته بود که با مقام‌های زیادی در ونزوئلا مذاکره کرده و دیدارهای خود را از اوایل سه‌شنبه (دوم بهمن ۱۴۰۳)، چند روز پس از اعمال تحریم‌های جدید دولت بایدن علیه دولت نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهوری آمریکا آغاز خواهد کرد.

وی در پستی در شبکه اجتماعی ایکس (توئیتر پیشین) نوشت: دیپلماسی بازگشته است، مذاکره یک تاکتیک است.

یک منبع مطلع گفت: گرنل که در پایان دوره نخست ریاست جمهوری ترامپ به‌عنوان سرپرست سازمان اطلاعات فعالیت می‌کرد و قصد دارد امروز با مخالفان دولت ونزوئلا در واشینگتن دیدار کند.

روندهای تاثیرگذار بر کسب‌وکار در 2025 کدامند؟

روندهای تاثیرگذار بر کسب‌وکار در 2025 کدامند؟

مرکز پژوهش‌های اتاق ایران گزارشی با عنوان «روندهای تاثیرگذار بر کسب‌وکار در 2025؛ فناوری، تجارت، پایداری و سیاست» منتشر کرد.

به گزارش مجله خبری ایکسب / سال 2025 به‌عنوان دوره تحول و عدم قطعیت قابل‌توجه در بخش‌های مختلف از جمله فناوری، تجارت، پایداری و ژئوپلیتیک معرفی شده است. کسب‌وکارها برای توسعه و موفقیت باید با این تحولات و تغییرات سریع سازگار شوند و از نوآوری‌هایی مانند هوش مصنوعی (AI) برای حفظ مزیت رقابتی و عبور از چالش‌ها استفاده کنند.

هوش مصنوعی یک نیروی متحول‌کننده در 2025 است که انتظار می‌رود عملیات تجاری، تعاملات با مشتری و فرایندهای تصمیم‌گیری را تغییر دهد. فضای کسب‌وکار با اتکای بر ظهور هوش مصنوعی عامل قادر به عملیات مستقل بوده و کارایی و اتوماسیون را افزایش می‌دهد، اما همچنین نگرانی‌هایی را در مورد استفاده و نظارت اخلاقی بر آن ایجاد می‌کند. فناوری بلاک‌چین برای رسیدگی به مسائل اعتماد و شفافیت مرتبط با هوش مصنوعی، تضمین امنیت و یکپارچگی داده‌ها بسیار مهم است.

انتظار می‌رود روابط تجاری و سیاست‌ها در 2025 دستخوش تغییرات قابل‌توجهی شود، از جمله اختلافات تجاری احتمالی و مذاکره مجدد در مورد توافق‌نامه‌های تجاری موجود. کسب‌وکارها باید زنجیره‌های تأمین خود را تنوع دهند و راهبُردهای انعطاف‌پذیری را برای کاهش تأثیر تعرفه‌ها و موانع تجاری اتخاذ کنند.

پتانسیل افزایش تنش‌های تجاری و اقدامات حمایتی یک نگرانی قابل‌توجه است. شرکت‌ها باید استفاده از تجزیه‌وتحلیل داده‌های خرد و راهبُردهای تجاری منعطف و سازگار را برای مدیریت مؤثر تغییرات و اختلالات در اولویت قرار دهند.

پایداری در سال 2025 فقط یک گزینه تفننی نیست، بلکه یک الزام تجاری است. از شرکت‌ها انتظار می‌رود که تعهدات واضحی در قبال مسئولیت‌های زیست‌محیطی و اجتماعی نشان دهند در غیر این صورت از رقابت در بازار جهانی کنار خواهند رفت.

تاکید فزاینده‌ای بر نیاز به اقدامات عملی و قابل‌اندازه‌گیری، در مقابل تعهدات ساده یا «سبزشویی» وجود دارد. شرکت‌ها باید با نظارت بر زنجیره‌های تأمین، استفاده از هوش مصنوعی برای حفظ انرژی و گزارش شفاف‌تر در مورد اثرات زیست‌محیطی و اجتماعی، به طور فعال به موضوع پایداری بپردازند.

پیش‌بینی می‌شود در 2025 تنش‌های ژئوپلیتیک تشدید شود و بر روابط بین‌المللی و عملیات تجاری تأثیر بگذارد. کسب‌وکارها باید برای افزایش بی‌ثباتی آماده باشند و راهبُردهایی را برای مدیریت ریسک‌های مرتبط با تعارضات، بی‌ثباتی سیاسی و تحریم‌ها اتخاذ کنند.

شرکت‌ها تشویق می‌شوند تا برنامه‌های جامع مدیریت ریسک، از جمله عوامل سیاسی و اقتصادی، و مشارکت در فعالیت‌های مشترک برای تقویت انعطاف‌پذیری خود ایجاد کنند.

متن کامل «روندهای تاثیرگذار بر کسب‌وکار در 2025؛ فناوری، تجارت، پایداری و سیاست» را از اینجا بخوانید.

تاریخچه وام طلا نگاهی به گذشته تا کنون

تاریخچه وام طلا نگاهی به گذشته تا کنون

وام طلا، به عنوان یکی از روش‌های تامین مالی سنتی، در طول تاریخ ایران و بسیاری از جوامع دیگر، نقشی پررنگ داشته است. در این روش، افراد می‌توانند با قرار دادن طلا به عنوان وثیقه، مبلغی را به صورت وام دریافت کنند. این نوع وام، به دلیل ماهیت فیزیکی طلا و ارزش ذاتی آن، همواره مورد توجه بوده است.

وام طلا که همواره از قدیمی‌ترین وام‌هایی است که در تاریخ بشر وجود داشته است. از دوران باستان، مردم از طلا به عنوان یک وسیله مبادله و نگهداری ارزش استفاده می‌کردند و برای تأمین نیازهای خود، طلای خود را به دیگران قرض می‌دادند یا از آن‌ها قرض می‌گرفتند. در این روش، طلا به عنوان ضمانت وام قرار می‌گرفت و در صورت عدم بازپرداخت وام، طلای ضمانت به وام‌دهنده تعلق می‌گرفت. این روش در طول تاریخ در بسیاری از فرهنگ‌ها و تمدن‌ها مانند مصر باستان، یونان، روم، هند، چین و اروپای قرون وسطی رایج بوده است.

تاریخچه وام طلا در ایالات متحده امریکا

تاریخچه وام طلا در ایالات متحده امریکا

در قرن بیستم، با پیشرفت‌های اقتصادی و مالی، وام طلا به شکل جدیدتری درآمد. در سال ۱۹۳۴، دولت آمریکا با قانون تعیین ارزشگذاری طلا، از مردم خواست که طلای خود را به دولت بفروشند و در عوض از آن‌ها اسکناس دلار گرفت. این کار باعث شد که دولت آمریکا ذخایر طلای بسیاری را در اختیار بگیرد و با آن به مردم وام بدهد. این وام‌ها با نرخ بهره پایین و مدت بازپرداخت طولانی بودند و هدف آن‌ها تحریک مردم به مصرف و تولید بیشتر بود. این روش در دوران بحران اقتصادی جهانی در دهه ۱۹۳۰ موثر بود و به بازیابی اقتصاد آمریکا بسیار کمک کرد.

تاریخچه وام طلا در ایران بعد از انقلاب

تاریخچه وام طلا در ایران بعد از انقلاب

در ایران، وام طلا به صورت رسمی و قانونی از سال ۱۳۵۷ شروع شد. در آن سال، بانک مرکزی ایران با همکاری بانک‌های عامل، از مردم خواست که طلای خود را به بانک‌ها بسپارند و در عوض از آن‌ها اوراق بهادار وام طلا دریافت کنند. این اوراق بهادار به مدت یک سال اعتبار داشتند و با نرخ بهره ۱۰ درصد به مردم وام داده می‌شدند. هدف از این کار، تأمین بخشی از منابع مالی دولت برای انجام پروژه‌های عمرانی و توسعه‌ای بود. این روش تا سال ۱۳۶۲ ادامه یافت و در آن سال، بانک مرکزی ایران از پرداخت بهره وام طلا خودداری کرد و از مردم خواست که اوراق بهادار خود را به طلا تبدیل کنند.

اوراق بهادار به ازای طلا سال 1371 با نرخ 25%

در سال‌های بعد، وام طلا در ایران با شرایط متفاوتی ارائه شد. برای مثال، در سال ۱۳۷۱، بانک مرکزی ایران با همکاری بانک‌های عامل، از مردم خواست که طلای خود را به بانک‌ها بسپارند و در عوض از آن‌ها اوراق بهادار وام طلا دریافت کنند. این اوراق بهادار به مدت سه سال اعتبار داشتند و با نرخ بهره ۲۵ درصد به مردم وام داده می‌شدند. هدف از این کار، تأمین بخشی از منابع مالی دولت برای انجام پروژه‌های عمرانی و توسعه‌ای بود. این روش تا سال ۱۳۷۴ ادامه یافت و در آن سال، بانک مرکزی ایران از پرداخت بهره وام طلا خودداری کرد و از مردم خواست که اوراق بهادار خود را به طلا تبدیل کنند.

اوراق بهادار به ازای طلا سال 1375 با نرخ 20%

در سال ۱۳۷۵، بانک مرکزی ایران با همکاری بانک‌های عامل، از مردم خواست که طلای خود را به بانک‌ها بسپارند و در عوض از آن‌ها اوراق بهادار وام طلا دریافت کنند. این اوراق بهادار به مدت پنج سال اعتبار داشتند و با نرخ بهره ۳۰ درصد به مردم وام داده می‌شدند. هدف از این کار، تأمین بخشی از منابع مالی دولت برای انجام پروژه‌های عمرانی و توسعه‌ای بود. این روش تا سال ۱۳۷۹ ادامه یافت و در آن سال، بانک مرکزی ایران از پرداخت بهره وام طلا خودداری کرد و از مردم خواست که اوراق بهادار خود را به طلا تبدیل کنند.

در سال ۱۳۸۰، بانک مرکزی ایران با همکاری بانک‌های عامل، از مردم خواست که طلای خود را به بانک‌ها بسپارند و در عوض از آن‌ها اوراق بهادار وام طلا دریافت کنند. این اوراق بهادار به مدت هفت سال اعتبار داشتند و با نرخ بهره ۳۵ درصد به مردم وام داده می‌شدند. هدف از این کار، تأمین بخشی از منابع مالی دولت برای انجام پروژه‌های عمرانی و توسعه‌ای بود. این روش تا سال ۱۳۸۶ ادامه یافت و در آن سال، بانک مرکزی ایران از پرداخت بهره وام طلا خودداری کرد و از مردم خواست که اوراق بهادار خود را به طلا تبدیل کنند.

اوراق بهادار به ازای طلا سال 1387 با نرخ 40%

در سال ۱۳۸۷، بانک مرکزی ایران با همکاری بانک‌های عامل، از مردم خواست که طلای خود را به بانک‌ها بسپارند و در عوض از آن‌ها اوراق بهادار وام طلا دریافت کنند. این اوراق بهادار به مدت نه سال اعتبار داشتند و با نرخ بهره ۴۰ درصد به مردم وام داده می‌شدند. هدف از این کار، تأمین بخشی از منابع مالی دولت برای انجام پروژه‌های عمرانی و توسعه‌ای بود. این روش تا سال ۱۳۹۵ ادامه یافت و در آن سال، بانک مرکزی ایران از پرداخت بهره وام طلا خودداری کرد و از مردم خواست که اوراق بهادار خود را به طلا تبدیل کنند

وام طلا در سال 1403 توسط بانک کارگشایی

به طور کلی بانک کارگشایی زیرمجموعه بانک ملی در سال 1403 برای پرداخت وام روی طلا دو روش را ارائه داده است که یکی از آنها وام طلای قرض الحسنه بوده و دیگر وام طلای جعاله می باشد. از طریق وام قرض الحسنه می توانید با ارائه 25 گرم طلا مبلغ 5 میلیون تومان دریافت نمایید.

سود این نوع از وام 4 درصد بوده و بازپرداخت آن نیز یک ساله می باشد.

با وام طلای جعاله برای ضمانت 50 گرم طلا می توانید مبلغ 20 میلیون تومان از بانک دریافت نمایید. این نوع از وام سود بیشتری داشته که حدود 23 درصد می باشد. بازپرداخت وام طلای جعاله نیز یک ساله است. مبلغ وام طلا بانک کارگشایی بسیار محدود و ناچیز است

بر خلاف بانک ها که مبلغ ناچیزی برای مقدار زیادی طلا وام پرداخت می کنند، در طلای گلدیس این امکان برای تان فراهم شده است که با ضمانت 75 گرم طلا در تاریخ دی ماه 1403 مبلغی حدود 350 میلیون تومان تسهیلات فوری دریافت نمایید.

مجموعه طلای گلدیس به عنوان اولین مرکز تسهیلات فوری  در سال 1380 با هدف رفع نیازهای فوری مردم در حوزه وام با ضمانت فعالیت خود را شروع کرد

این وام نیز مانند وام طلای بانک ملی بدون ضامن و فوری می باشد. از طرف دیگر می توانید بدون سختگیری و محدودیت های معمول برای دریافت وام های خرد و کلان از بانک ها از این وام با ضمانت طلا استفاده نمایید.

توجه داشته باشید شما قادر خواهید بود با ارائه طلا به این مجموعه در کمتر از یک ساعت وام خود را دریافت کنید. بنابراین افرادی که نیاز فوری به مبلغی داشته و وقت کافی ندارند به راحتی می توانند به طلای گلدیس مراجعه نمایند.

پس از انجام مراحل مربوطه مبلغ درخواستی شما در کمتر از سی دقیقه به حساب شما واریز می گردد. می توانید تعداد اقساط را مشخص کرده و زمان بازپرداخت آن را تعیین نمایید. زمان بازپرداخت وام طلای گلدیس از یک ماه تا دوازده ماه متغیر می باشد.

بنابراین می توانید با توجه به شرایط خود مناسب ترین مدت آن را انتخاب کنید. مجموعه طلای گلدیس می تواند تا 85 الی 90 درصد ارزش طلای شما تسهیلات در اختیارتان قرار دهد. این موسسه 22 سال سابقه فعالیت داشته و بسیار معتبر می باشد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در باره وام از مجموعه طلای گلدیس به وبسایت وام طلا مراجعه نمایید

همچنین می توانید برای محاسبه حداکثر میزان دریافت طلا به فرم آنلاین محاسبه گر در صفحه وام طلا مراجعه نمایید .

درحال حاضر بانک کارگشایی با ۳ شعبه درتهران، ۱۰ شعبه و ۳۹ دایره در سایر استان ها مشغول به ارائه خدمات می باشد.

جدیدترین مطالب

پوتین قانون معاهده جامع راهبردی با ایران را امضا کرد

0
منابع آگاه از امضای قانون معاهده جامع راهبردی میان روسیه و جمهوری اسلامی ایران توسط رئیس‌جمهور این کشور خبر دادند و اعلام کردند که...