خانه بلاگ صفحه 6

مقصد جدید سرمایه‌گذاران خارجی کدام کشور است؟

مقصد جدید سرمایه‌گذاران خارجی کدام کشور است؟

عراق طی دو سال اخیر با جذب بیش‌ از ۶۲ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی در بخش‌های مختلف اقتصادی، جایگاه خود را به‌عنوان یکی از مقاصد مهم سرمایه‌گذاری در منطقه تثبیت کرده است.

به گزارش مجله خبری ایکسب به نقل از روزنامه دنیای اقتصاد؛ در صد و دومین گزارش از سلسله گزارش‌های «پایش تحولات تجارت جهانی» مجموعه‌ای از تحولات اخیر در دو لایه جهانی و منطقه‌ای محیط ژئواکونومیک ایران ارائه‌ شده و خلاصه‌ای از آخرین گزارش‌ها و انتشارات بین‌المللی در قالب بخش پژوهش‌ها و کتاب‌های تازه ارائه شده است.

 یکی از مهم‌ترین تحولات جهانی، مجموعه‌ای از فرمان‌های اجرایی دونالد ترامپ است که  بلافاصله پس از ادای سوگند به عنوان رئیس جمهور آمریکا آن‌ها را با هدف تغییر سیاست‌های داخلی و خارجی کشور صادر کرد. اعلام وضعیت اضطراری انرژی ملی به منظور تسریع در توسعه زیرساخت‌های سوخت فسیلی، اعمال تعرفه ۲۵ درصدی بر واردات از کانادا و مکزیک از جمله این فرمان‌ها است.

قبل از آن هم دولت بایدن با افزودن شرکت‌های بزرگ چینی به فهرست سیاه خود، گام جدیدی در جهت تشدید تنش‌های اقتصادی با چین برداشته‌ بود. این اقدام که آمریکا مدعی است به‌دلیل ارتباط این شرکت‌ها با ارتش آزادی‌بخش خلق چین انجام شده، نه‌تنها می‌تواند به کاهش ارزش سهام این شرکت‌ها منجر شود، بلکه خطر دوقطبی‌شدن زنجیره‌های تأمین جهانی را نیز افزایش می‌دهد.

تونل وحشت واردات

موانع واردات به کشور

همان‌طور که عکسبرداری برای پزشکان راه درستی برای رصد وضعیت سلامت افراد است، دیدن بافت آسیب‌دیده و رصد دقیق فضا، تحلیل و تجویز را ممکن می‌سازد. تجارت به‌عنوان یکی از موتورهای رشد اقتصادی، مدت‌هاست با وضعیت سختی در کشور روبه‌رو است. بررسی «دنیای‌اقتصاد» نشان می‌دهد به‌رغم تلاش سیاستگذاران، زمان ترخیص کالا از گمرک بسیار طولانی است. بخش خصوصی مدت‌هاست با یادآوری موانع اداری واردات، ترخیص کالا را مانع جدی بهبود محیط کسب‌وکار در دو حوزه تولید و تجارت می‌داند. با اینکه ظاهرا مبادی ورودی کالا به کشور باید دسترسی به قطعات، مواد اولیه، فناوری و کالا را برای صنایع، تجار و سرمایه‌گذاران ساده و آسان کند؛ اما پیچیده کردن بیش از حد مسیر واردات به دست‌انداز اتصال به تجارت جهانی تبدیل شده است. موضوعی که عمدتا به‌دلیل تخصیص ارز، سامانه‌ بازی و عدم همکاری نهادها هزینه تولید را در ایران به‌شدت افزایش داده است.

فرآیند واردات کالا به کشور

واردات جزء جدایی‌ناپذیر از تامین نیاز کشور در بخش‌های مختلف مصرفی است اما برخی سیاستگذاران این را نمی‌پذیرند و به انحای ‌‌مختلف در این مسیر اختلال ایجاد می‌کنند. مصداق این ادعا نحوه ثبت‌سفارش، بارگیری و ترخیص‌کالا از گمرک است که اثر عمیقی روی فعالیت‌های تولیدی و کسب‌وکارهای تجاری داشته‌است. نیاز به‌دستکم 4 تا 6 ماه زمان (در بهترین حالت) برای وارد‌کردن کالا، تداوم تولید را با اخلال روبه‌رو‌کرده و کمبود کالا در برخی از بازارها را سبب شده‌است. مدت‌هاست واردکنندگان اعم از بازرگانان و تولیدکنندگانی که اقدام به واردات مواد اولیه و تجهزات تولید می‌کنند

از فرآیند طولانی ثبت‌سفارش تا واردات و ترخیص محصولات گلایه دارند. این دست سختگیری‌ها و ایجاد مانع در مسیر واردات کالا، گرچه با هدف کنترل مصارف ارزی انجام می‌شود اما همزمان سطحی از فشار به تولید و مصرف را سبب می‌شود که نهایتا زمینه‌ساز کاهش رشد اقتصادی کشور است. نگاهی به مسیر صفر تا 100 ورود و خروج کالا  نشان می‌دهد؛ در این گزارش فرآیند  واردات کالا با جزئیات بررسی شده‌است. فرآیند واردات کالا را می‌توان در بخش‌های مختلف ثبت‌سفارش، تخصیص ارز، دریافت حواله ارزی، سفارش‌گذاری برای  واردات و ورود و ترخیص محصول از گمرک دسته‌بندی کرد.

واردات کالا به شکل مستند به این شکل است که باید انبوهی از اقدامات صورت گیرد تا یک کالا امکان خروج از گمرک را پیدا کند. انبوهی از مراحل ثبت‌نام در سامانه‌های مختلف، ارسال  و بارگذاری مدارک، پرداخت هزینه، دریافت مجوز، اخذ تایید و دریافت ارز باعث‌شده تا به دلایلی نظیر قطع اینترنت و عدم‌اتصال، نبود ارز، بوروکراسی پیچیده و درهم‌تنیدگی مراحل، تجار زمان زیادی را در این فرآیند از دست بدهند. در عین‌حال نکته دیگر وجود امضای طلایی در بسیاری از بخش‌های این فرآیند به‌رغم الکترونیکی‌شدن عمده مسیر است. موضوعی که سبب‌شده تا نارضایتی تجار از این وضعیت شدت گیرد.

در ادامه پانوراما یا تصویر بزرگ و نسبتا کامل صفر تا صد ورود کالا به کشور موردبررسی قرار گرفته‌است. برآورد کلی «دنیای‌اقتصاد» از این  فرآیند این است که به دلیل حضور همزمان انبوهی از سازمان‌های غیرهمسو با یکدیگر، تجار هزینه عدم‌ارتباط سازنده این بخش‌ها با یکدیگر را می‌پردازند کما اینکه در لایه‌های زیرین این روند، ردپای  سیاست ارزی به‌منظور تنگ‌کردن مسیر ورود کالا دیده می‌شود.

ثبت‌سفارش

ثبت‌سفارش در سامانه جامع تجارت انجام می‌شود.

1-  فرآیند ثبت‌سفارش در سامانه جامع تجارت، شامل چند بخش است. در‌درجه نخست اطلاعات فروشنده کالای خارجی باید ثبت شود.  اطلاعات شرکت خارجی، شماره‌رجیستری، آدرس سایت و… ثبت و شماره‌شناسه‌ای برای طرف خارجی صادر می‌شود. اطلاعات واردکننده نیز به استناد مشخصات کارت بازرگانی‌ روشن است.

2- در ادامه اطلاعات محصولی که تقاضای واردات آن وجود دارد در سامانه ثبت خواهدشد. تا حدود یک سال‌گذشته این اطلاعات به HS کد، شرح کالا یا استاندارد آن محدود بود، اما ظرف یک سال‌اخیر واردکنندگان مواد اولیه موظف به تشریح جزئیات بیشتری از محصول وارداتی شده‌اند. از جمله این جزئیات می‌توان به شکل، اندازه، قطر، طول و سایر مشخصات محصول، مجموع وزن محموله وارداتی و… اشاره کرد.

بدون‌تردید ثبت کامل اطلاعات ضرورتی برای شفافیت حداکثری در مسیر واردات است و امکان سیاستگذاری دقیق را برای تصمیم‌گیران مهیا می‌کند. بااین وجود با توجه به روند طولانی فرآیند ثبت‌سفارش تا واردات و ترخیص‌کالا، امکان تغییر این جزئیات وجود دارد.

3- در ادامه فرآیند ثبت‌سفارش کالا، اطلاعات بانکی شامل بانک عامل و روش حواله ارز تعیین می‌شود، یعنی بازرگان مشخص می‌کند  با چه روشی قصد تامین ارز برای واردات را دارد. آیا ارز حاصل از صادرات دارد یا از مرکز مبادله ارز و طلای ایران، برای تامین ارز استفاده خواهد کرد؟

4- گام بعدی در فرآیند ثبت‌سفارش، دریافت مجوز است. واردات برخی کالاها نیازمند اخذ مجوز از سازمان‌های مختلف اعم از کمیسیون‌های تخصصی وزارت صمت، وزارت بهداشت و… است. این مجوز سیستمی صادر می‌شود؛  البته در مواردی تجار ناچارند  برای دریافت مجوزها، حضوری مراجعه کنند.  بااین وجود میزان همکاری نهادها و سازمان‌های فعال در حوزه صدور مجوز در دوره‌های مختلف، متفاوت است. به‌عنوان نمونه در حال‌حاضر میزان همکاری وزارت صمت با مراجعه‌کنندگان، به‌شدت ضعیف شده و  درواقع کسی پاسخگوی بازرگانان نیست. موضوعی که شائبه امضای طلایی در این فرآیند را قوت می‌بخشد.

5- پس از اتمام مراحل ثبت‌سفارش در سامانه جامع تجارت و به‌دنبال تایید کارشناس مربوطه و همچنین دریافت مجوزها و… کارمزد ثبت‌سفارش در آخرین مرحله تعیین و پرداخت می‌شود. مبلغ این کارمزد براساس کل ارزش محموله ثبت‌سفارش تعیین می‌شود.

یکی از انتقاداتی که تجار به روند ثبت‌سفارش وارد می‌کنند، هزینه‌بر‌بودن فرآیند اعمال تغییرات محصولات ثبت‌شده در سامانه جامع تجارت است. در جریان ثبت‌سفارش محصول تا واردات آن که پروسه‌ای زمانبر هم هست، امکان تغییر مشخصات جزئی محصول وجود  دارد و اصلاح این مشخصات در سامانه جامع تجارت از سوی بازرگانان، مستلزم صرف هزینه‌است. به‌عنوان نمونه امکان دارد طرف خارجی بسته‌بندی محصول را تغییر دهد و این موضوع روی هزینه نهایی ‌بار تاثیر داشته‌باشد. هزینه این اقدامات اصلاحی نزدیک به‌کارمزد تعیین‌شده برای فرآیند ثبت‌سفارش است. در بررسی که از تجار انجام گرفت، یکی از آنها تاکید کرد؛ برای اعمال تغییرات در فرآیند ثبت‌سفارشی به ارزش 200‌هزار دلار (که رقم قابل‌توجهی در عرصه تجارت خارجی نیست)، مبلغ 10‌میلیون ‌تومان پرداخته است. مبلغی که با  هر‌بار تمدید دوباره باید پرداخت شود.

تخصیص ارز

اگر در فرآیند ثبت‌سفارش کالا، محل تامین ارز، مرکز مبادله ارز و طلا تعیین شود، تاجر باید در صف تخصیص ارز بماند. در ماه‌های اخیر مدت زمان تخصیص ارز به‌طور میانگین حدود 3 ماه زمان برده است، بااین وجود در حال‌حاضر حتی تخصیص ارز سفارشاتی که بیش از 3 ماه از سفارش‌گذاری آنها گذشته است نیز نیامده است. البته بررسی‌های انجام‌گرفته حکایت از آن دارد که وزارت صمت پرونده‌های تخصیص ارز را تایید و به بانک‌مرکزی ارجاع داده‌است، اما بانک‌مرکزی در این‌خصوص پاسخگو نیست. در همین‌حال به تجار می‌گویند روند تخصیص ارز به‌صورت سیستمی و براساس نیاز‌ کشور انجام می‌شود. در چنین فضایی بازرگان نمی‌تواند برای تداوم فعالیت خود برنامه‌ریزی کند. گفتنی است فرآیند تخصیص ارز از سوی بانک‌مرکزی، هزینه‌بر نیست. تنها بانک عامل پس از واردات کالا، کارمزدی را از تجار دریافت می‌کند.

دریافت حواله ارزی

با توجه به آخرین دستورالعمل ارزی که در سامانه جامع تجارت قرارگرفته، مهلت واردکنندگان برای تامین ارز واردات پس از دریافت تخصیص وارداتی ‌برابر ۲۰ روز است. در مرحله بعد باید تامین ارز انجام شود که  از طریق شبکه صرافی‌های بانکی انجام می‌شود. همچنین وقتی بازه ۲۰ روزه یک واردکننده می‌گذرد و نمی‌تواند تامین ارز را انجام دهد، مجددا به صف تخصیص بازمی‌گردد. موضوعی که به‌شدت آزاردهنده است و معمولا نیز زمانی بیش از این مقدار از تاجر می‌گیرد.

سفارش‌گذاری برای واردات

واردکننده پس از دریافت حواله ارزی، محصول موردنظر و ثبت‌شده خود را به طرف خارجی سفارش می‌دهد. در موارد بسیاری این محصول باید تولید و به کشور حمل شود. چنانچه فرآیند تولید یا آماده‌سازی محصول توسط طرف خارجی ‌برابر یک ماه درنظر گرفته شود، مدت زمان حمل دریایی محصول به ایران نیز‌ برابر 45 روز تخمین‌زده شود، می‌توان اینطور ادعا کرد؛ روند واردات از مرحله ثبت‌سفارش تا ورود محصول به کشور، نیازمند یک بازه زمانی حداقل 6 ماهه است.

البته در این میان گاهی تجار با‌سابقه قبل از تخصیص ارز اقدام به خرید محصول از طرف خارجی با اعتبار شخصی خود می‌کنند. گاهی فرآیند تخصیص ارز به‌قدری طولانی می‌شود که محصول سفارش داده‌شده توسط تجار به کشور وارد می‌شود. برای بسیاری از محصولات وارداتی، امکان ترخیص‌ درصدی آنها وجود دارد.

ورود و ترخیص محصول  از  گمرک

هزینه انبارداری در گمرکات متفاوت است. در سال‌های اخیر هزینه انبارداری محصولات در گمرک به‌شدت افزایش ‌یافته‌است؛ هرچند این گمان می‌رود که واردکننده تمایل دارد که محصولش در گمرک بماند. موضوعی که به دلیل تورم نهادینه در اقتصاد  ایران عجیب نیست. البته باید خاطرنشان کرد؛ بنا به ادعای تجار، فرآیندهای گمرکی به‌شدت سلیقه‌ای انجام می‌شود و انواع اقدامات کارسازی در فرآیند بر روند کلی ترخیص‌کالا موثر است. گفتنی است چنانچه محصولی برای مدت زمان طولانی در گمرک بماند و ترخیص نشود، به سازمان جمع‌آوری و فروش اموال‌تملیکی داده خواهدشد. تاجر پس از دریافت ارز یا رفع مشکلات، باید این محصولات را از انبار سازمان جمع‌آوری و فروش اموال‌تملیکی اعاده و هزینه قابل‌توجهی را پرداخت کند.

دست‌اندازهای وارداتی

ازمجموع موارد یادشده می‌توان اینطور نتیجه گرفت که مسیر واردات کالا در سال‌های  اخیر به‌شدت دشوار شده‌است. بخشی از این دشواری به دلیل محدودیت‌های ارزی برای کشور حاصل شده‌است. در چنین فضایی واردات به‌عنوان جزئی اثرگذار در اقتصاد ایران، عملا به حاشیه رانده شده‌است. تصور کنید این فرآیند اگر تسهیل شود، چه میزان بر رونق تولید در کشور اثر می‌گذارد؛ آنهم وقتی 70درصد از کل کالاهای وارداتی، کالاهای واسطه‌ای مورد‌استفاده در ساخت و تولید هستند (بر منبای آمار‌های 8ماه 1403 سازمان  توسعه‌تجارت)، بنابراین تداوم این روند ضربات جدی را به اقتصاد تحمیل می‌کند  و نه فقط بازرگانی داخلی و شرکت‌های واردکننده که کل تولید را به حاشیه برده است. گرچه نباید فراموش کرد خروج اقتصاد ایران از تحریم مسیر جدی گشایش تجاری است، اما دیدن ایرادات سیاستی و اجرایی در روندهای گمرکی و ارزی نیز می‌تواند بخش مهمی از داستان رونق تولید باشد.

نتیجه

چرخ تولید بدون تجارت نمی‌گردد اما این قاعده را سیاستگذاران نمی‌پذیرند. به‌رغم ادعاهای بسیار پیرامون تسهیل فضای کسب‌وکار و ایجاد انگیزه برای رونق تولید و تلاش‌های عینی برای تحقق این موضوع، در صحنه عمل آنچه اتفاق‌افتاده دست‌اندازهای متعدد در مسیر واردات است. موضوعی که باعث‌شده تا فرآیند تولید و تجارت برای تجار و صنعتگران هم سخت و هم تلخ باشد. با اینکه کمتر بخشی از اقتصاد هست که بدون تجارت امکان ادامه حیات داشته‌باشد  اما در عمل، همه‌چیز علیه تجارت است و چه در روندهای  وارد‌کردن کالا و چه  در مسیر صادر‌کردن یک محصول، حجم اخلال بسیار است. اخلال‌هایی که عمدتا  از مسیر قوانین متضاد و متعدد، سامانه‌های معیوب و سیاست‌های خطا انگیزه ورود به بازی اقتصاد یا سرمایه‌گذاری مجدد را کاهش می‌دهد.

قهر تجاری با ۱۹۰ کشور

قهر تجاری با ۱۹۰ کشور

مجله خبری ایکسب / سال‌هاست بحث درباره متنوع‏‏‏‏‌سازی سبد تجارت ایران و فواید آن برای کشور نقل مجالس سیاسی است اما وضعیت شرکای اقتصادی کشور پیوسته رو به ضعف می‌رود. اخیرا محمدحسین عادلی؛ رئیس‌کل اسبق بانک‌مرکزی با مقایسه ایران با عربستان و ترکیه نسبت به تبعات سبد تجارت محدود ایران هشدار داده‌ است. بررسی‌های «دنیای‌اقتصاد» نشان می‌دهد بیش از ۹۰‌درصد از مجموع صادرات ایران(نفتی و غیرنفتی) به مقصد ۱۰ کشور ارسال می‌شود. این ساختار صادرات از جهات مختلف، امنیت اقتصادی و سیاسی کشور را تهدید می‌کند.

در حال‌حاضر تجار ایرانی در بازار نزدیک به ۱۹۰ کشور حضور فعالی ندارند. همچنین ایران برای کسب درآمد ارزی به چند کشور خاص وابسته است؛ این در حالی است که بررسی آمار‌ها حاکی از آن است که سیاستگذاران در بیشتر کشورها، فارغ از اینکه محصولات متنوعی تولید می‌کنند یا اقتصاد تک محصولی دارند، تلاش دارند تا مقاصد صادراتی خود را متنوع کنند. با این شیوه دولت‌ها، اقتصاد خود را نسبت به خطرات ناشی از جنگ‌های تجاری و همچنین حوادث طبیعی و رکود اقتصادی(که ممکن است در کشور هدف تجاری) رخ دهد، بیمه می‌کنند.

صادرات فقط برای ۱۰ کشور

در سال‌۱۴۰۲، ایران ۴۹‌میلیارد و ۳۲۹‌میلیون دلار کالای غیرنفتی و ۳۵‌میلیارد و ۸۷۰‌میلیون دلار نفت به سایر کشورها صادر کرده‌است، بنابراین مجموع صادرات ایران در این سال‌معادل ۸۵‌میلیارد و ۱۹۹‌میلیون دلار بوده‌است. چین، عراق، امارات، ترکیه و هند، به ترتیب مهم‌ترین مقاصد صادراتی ایران در سال‌۱۴۰۲ محسوب می‌شوند. سهم این ۵کشور از ارزش صادرات غیرنفتی ایران معادل ۷۳‌درصد و سهم آنها از مجموع صادرات ایران ۸۴‌درصد است. همچنین ۱۰مقصد اصلی، از صادرات غیرنفتی، بیش از ۸۷‌درصد و از کل صادرات ۹۳‌درصد سهم دارند. با این تفاسیر بیش از ۱۹۰کشور دنیا معادل تنها ۷‌درصد از مجموع ارزش صادرات ایران را تقاضا می‌کنند.

نکته حائزاهمیت آن است که در بین مهم‌ترین تقاضا‌کنندگان محصولات صادراتی ایران نیز اختلاف معناداری در ارزش واردات وجود دارد. بیش از ۲۸‌درصد صادرات غیرنفتی ایران به مقصد چین ارسال می‌شود، درحالی‌که سهم هند، پنجمین مقصد مهم از صادرات غیرنفتی ایران تنها ۴.۴‌درصد است. اگر مجموع صادرات نفتی و غیرنفتی مبنای محاسبه باشد عدم‌تناسب بسیار بیشتر است.

تمرکز در مقاصد صادراتی محصول تحریم‌ها علیه ایران است و در طول سال‌های اخیر این روند تشدید شده‌است. بر اساس آمار‌های گمرک از تجارت در ۹ ماهه منتهی به اول دی ماه ۱۴۰۳، ایران ۴۳‌میلیارد و ۱۴۰‌میلیون‌دلار کالای غیرنفتی به جهان صادر‌کرده که سهم ۵ مقصد اول صادراتی از این رقم نزدیک به ۷۶‌درصد بوده‌است. چین با ۱۱‌میلیارد دلار و عراق با ۹.۴‌میلیارد دلار، مجموعا بیش از ۴۷‌درصد از کالاهای صادراتی ایران را تقاضا کرده‌اند. در سال‌جاری، افغانستان، پنجمین مقصد مهم، تنها ۴‌درصد از ارزش صادرات ایران سهم دارد. ترکیب فعلی صادرات نشان می‌دهد؛ ارتباط تجاری ایران با کشورهای جهان بسیار محدود است و به غیر‌از چهار کشور، رابطه بازرگانی مستحکمی با دیگر کشورها شکل نگرفته‌است. این وضعیت امنیت اقتصادی و سیاسی ایران را تهدید می‌کند. اگر هریک از ۴ کشور چین، عراق، امارات و ترکیه، دچار بحران اقتصادی شوند، تکانه این مساله به‌طور مستقیم به اقتصاد ایران منتقل خواهدشد.

نکته حائزاهمیت آن است که در بین مهم‌ترین تقاضا‌کنندگان محصولات صادراتی ایران نیز اختلاف معناداری در ارزش واردات وجود دارد. بیش از ۲۸‌درصد صادرات غیرنفتی ایران به مقصد چین ارسال می‌شود، درحالی‌که سهم هند، پنجمین مقصد مهم از صادرات غیرنفتی ایران تنها ۴.۴‌درصد است. اگر مجموع صادرات نفتی و غیرنفتی مبنای محاسبه باشد عدم‌تناسب بسیار بیشتر است.تمرکز در مقاصد صادراتی محصول تحریم‌ها علیه ایران است و در طول سال‌های اخیر این روند تشدید شده‌است. بر اساس آمار‌های گمرک از تجارت در ۹ ماهه منتهی به اول دی ماه ۱۴۰۳، ایران ۴۳‌میلیارد و ۱۴۰‌میلیون‌دلار کالای غیرنفتی به جهان صادر‌کرده که سهم ۵ مقصد اول صادراتی از این رقم نزدیک به ۷۶‌درصد بوده‌است. چین با ۱۱‌میلیارد دلار و عراق با ۹.۴‌میلیارد دلار، مجموعا بیش از ۴۷‌درصد از کالاهای صادراتی ایران را تقاضا کرده‌اند. در سال‌جاری، افغانستان، پنجمین مقصد مهم، تنها ۴‌درصد از ارزش صادرات ایران سهم دارد. ترکیب فعلی صادرات نشان می‌دهد؛ ارتباط تجاری ایران با کشورهای جهان بسیار محدود است و به غیر‌از چهار کشور، رابطه بازرگانی مستحکمی با دیگر کشورها شکل نگرفته‌است. این وضعیت امنیت اقتصادی و سیاسی ایران را تهدید می‌کند. اگر هریک از ۴ کشور چین، عراق، امارات و ترکیه، دچار بحران اقتصادی شوند، تکانه این مساله به‌طور مستقیم به اقتصاد ایران منتقل خواهدشد.چالش دیگر آن است که رشد پیوسته کشورهایی همچون عراق باعث خواهدشد که ساختار اقتصادی این کشور تغییر کند. دگردیسی در ساختار اقتصادی به‌معنای تغییر کالاهای مورد تقاضای کشور هدف صادراتی است؛ این‌یعنی اگر امروز کشوری مانند عراق به دلیل توسعه زیرساخت‌های خود، از ایران کالایی مانند سیمان وارد می‌کند، احتمالا در سال‌های آتی و پس از تکمیل زیرساخت‌های فیزیکی، سیمان کمتری خریداری خواهد کرد. از سوی دیگر وقتی ایران تنها ۵ مشتری عمده در سطح جهان دارد، در مذاکرات سیاسی و اقتصادی دست بالا را در اختیار نخواهد داشت؛ در واقع کشورها می‌توانند از تجارت به‌عنوان یک ابزار برای تحت‌فشار قرار‌دادن ایران در حوزه‌های غیراقتصادی استفاده کنند.

صادرات به شیوه درست

بررسی کشورهایی که کالاهای خود را به مقاصد متنوعی صادر می‌کنند، می‌تواند تصویر شفاف‌تری از شیوه کارآمد تجارت ارائه کند. ترکیه با صادرات بیش از ۲۵۰‌میلیارد دلار کالا و خدمات به سایر کشورها یکی از نمونه‌های موفق در دنیای تجارت محسوب می‌شود. بازرگانان این کشور محصولات متنوعی از جمله پوشاک، فلزات، مواد شیمیایی و محصولات پلاستیکی را در سراسر جهان به‌فروش می‌رسانند. نکته جالب در جزئیات آمار صادرات ترکیه، ترکیب شرکای تجاری این کشور است. بر اساس داده‌های بانک جهانی، ۱۰ مقصد اصلی، تنها ۴۸‌درصد از صادرات این کشور سهم دارند و ۵۲‌درصد دیگر به بیش از ۲۰۰ کشور جهان صادر می‌شود. بر اساس این آمار‌ها، مجموع ارزش واردات ۵۱ کشور از ترکیه بیش از یک‌میلیارد دلار است. همین مساله به‌خوبی تنوع مقاصد صادراتی این کشور را نشان می‌دهد. نکته جالب دیگر آن است که هیچکدام از ۵ مقصد اصلی، سهمی بیشتر از ۱۰‌درصد از مجموع صادرات ترکیه ندارند. آلمان مهم‌ترین متقاضی کالاهای ترکیه محسوب می‌شود؛ این کشور تنها ۸‌درصد در صادرات ترکیه سهم دارد. ایالات‌متحده، عراق و بریتانیا، دیگر واردکنندگان عمده از ترکیه نیز هرکدام معادل ۶‌درصد ارزش کالاهای صادراتی این کشور را خریداری می‌کنند.از نمونه‌های موفق دیگر در حوزه صادرات می‌توان به مالزی اشاره کرد. در سال‌۲۰۲۲ این کشور بالغ‌بر ۳۵۰‌میلیارد دلار کالا و خدمات به دیگر کشورها صادر کرده‌است. بیش از ۷۰‌درصد از صادرات این کشور به مقصد ۱۰ کشور و ۳۰‌درصد به مقصد بیش از ۲۰۰کشور ارسال شده‌است. نکته جالب در آمار تجارت مالزی این است که هم آمریکا و هم چین، جزو مقاصد اصلی صادرات این کشور محسوب می‌شوند. بر اساس داده‌های بانک جهانی، سنگاپور ۱۵‌درصد، چین ۱۴‌درصد و ایالات‌متحده ۱۱‌درصد از کالاهای صادراتی مالزی را خریداری می‌کنند. بنابراین با تحلیل آمار تجارت ترکیه و مالزی می‌توان گفت؛ رمز موفقیت در دنیای تجارت، تنوع‌بخشی به مقاصد صادراتی و تجارت با کشورهایی است که تولید ناخالص داخلی بالایی دارند.

تدبیر تک‌محصولی‌ها

برخی صادرات به چند کشور محدود را نتیجه طبیعی اقتصاد تک محصولی ایران می‌دانند. بررسی آمار‌های صادرات برخی کشورها با ساختار اقتصادی مشابه ایران می‌تواند به آزمون این فرضیه کمک کند. قطر مانند ایران یک کشور نفتی است و بیش از ۹۰‌درصد صادرات این کشور را نفت و گاز تشکیل می‌دهد، با این‌حال قطر محصولات خود را به یک سبد متنوع، شامل ۱۰کشور صادر می‌کند. چین با سهم ۱۶‌درصدی، هند با سهم ۱۲‌درصدی و کره‌جنوبی با سهم ۱۱‌درصدی، مهم‌ترین مقاصد صادراتی قطر محسوب می‌شوند. ژاپن، بریتانیا، ایتالیا، بلژیک، سنگاپور و امارات‌متحده‌عربی دیگر واردکنندگان اصلی محصولات قطر هستند و هرکدام در حدود ۵‌درصد محصولات صادراتی قطر را تقاضا می‌کنند. همچنین آمار‌ها نشان می‌دهد؛ ارزش صادرات قطر به ۱۶ کشور، رقمی بیش از یک‌میلیارد دلار است. شیلی کشور دیگری است که اقتصاد آن به صادرات چند محصول خاص وابستگی دارد. بیش از ۳۹‌درصد از صادرات ۱۰۰‌میلیارد دلاری این کشور به مقصد چین ارسال می‌شود، اما شیلی تنها به توسعه روابط اقتصادی با چین اکتفا نکرده و این کشور ارتباط تجاری مناسبی با آمریکا و متحدانش دارد. آمریکا دومین مقصد مهم صادرات شیلی محسوب می‌شود و این کشور ۱۴‌درصد کالاهای شیلی را تقاضا می‌کند. همچنین ژاپن و کره‌جنوبی دیگر واردکنندگان عمده کالا از شیلی محسوب می‌شوند. اندونزی هم دیگر کشوری است که رشد اقتصادی آن به صادرات محصولات معدنی وابستگی زیادی دارد.چین مهم‌ترین مقصد صادراتی اندونزی است و این کشور بالغ‌بر ۲۳‌درصد از کالاهای صادراتی اندونزی را تقاضا می‌کند. آمریکا دومین مقصد مهم صادرات کالاهای اندونزی است. این کشور واردکننده حدود ۱۰‌درصد از صادرات اندونزی است. ژاپن، هند و مالزی سه کشور دیگری هستند که مجموعا متقاضی ۲۲‌درصد از تولید اندونزی هستند. با تحلیل آمار‌های سه کشور مذکور می‌توان گفت؛ حتی کشورهایی که اقتصاد آنها به صادرات یک یا چند کالای محدود وابسته است هم می‌توانند با استفاده از روش‌هایی، تاب‌آوری خود را افزایش دهند. همان‌طور که مشخص است تمامی کشورها تلاش دارند تا تعادلی بین چین و کشورهای بلوک غرب ایجاد کنند. هیچ‌یک از دولت‌ها رابطه تجاری خود با چین را فدای رابطه با آمریکا نمی‌کنند؛ طبیعتا عکس این معادله هم صادق است. همچنین داده‌های صادرات کشورهای مورد بررسی نشان می‌دهد؛ از جهت ارزش صادرات به مقاصد اصلی هم تعادل منطقی میان کشورهای هدف حاکم است. تمامی این تدابیر به دلیل آن است که تجارت از سایر حوادث اقتصادی و سیاسی مستقل نیست و دولت‌ها تلاش می‌کنند که تاب‌آوری اقتصاد خود در‌برابر ضربه‌های بیرونی را افزایش دهند. اگر ۱۰سال‌ پیش تحلیلگری ادعا می‌کرد که آمریکا بر روی کالاهای وارداتی از مکزیک و کانادا(مهم‌ترین شرکای تجاری ایالات‌متحده) تعرفه ۲۵‌درصدی اعمال می‌کند، احتمالا عمده شنوندگان در مورد سلامت عقل او تشکیک می‌کردند، اما اکنون شاهد هستیم که این اتفاق تحقق پیدا کرده‌است. این تغییر رویکرد آمریکا حاوی درس مهمی برای سیاستگذاران ایرانی است؛ در همیشه بر یک پاشنه نمی‌چرخد. اگر آتش جنگ تجاری میان آمریکا و کانادا می‌تواند شعله‌ور شود، پس این اتفاق ممکن است در رابطه تجاری میان هر دو کشور دیگری هم حادث شود. همه کشورها باید خطر تغییر در سیاست‌های تجاری را احساس کنند و برای تجارت، متکی به یک یا چند کشور خاص نباشند.


تغذیه سالم با تنقلات طبیعی BioFoodLab

تغذیه سالم با تنقلات طبیعی BioFoodLab

شرکت BioFoodLab یک شرکت پیشگام و متعهد به تولید انواع اسنک،تنقلات ومیان وعده های سالم برای بزرگسالان و کودکان در روسیه است.شرکت “بایوفودلب”با چشم‌انداز دسترسی آسان به محصولات مغذی برای همه؛ شروع به کار کرد. این دورنما تضمین می‌کند که کنترل دقیق کیفیت را در هنگام تهیه تنقلات خوشمزه و سالم حفظ کنیم.

تغذیه سالم با تنقلات طبیعی BioFoodLab

سلامتی در اولویت

در BioFoodLab ما اهمیت ارائه انتخابهای سالم در دنیای پرسرعت امروزی را درک می‌کنیم. محصولات ما به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به نیازهای تمام خانواده پاسخ دهند. مجموعه‌ای از تنقلات که نه تنها مغذی بلکه خوش‌طعم هستند. ما بر استفاده از مواد طبیعی تأکید داریم، به طوری که تمامی تنقلات تولیدی ما بدون افزودنی‌های مصنوعی و مواد نگهدارنده هستند.

هر محصولی که تولید می‌کنیم گواهی بر تعهد ما به سلامت و رفاه است. تیم ما با تلاش فراوان کار می‌کند تا تنقلاتی را توسعه دهد که استانداردهای بالای کیفیت و طعم مورد انتظار مشتریانمان را برآورده کند. با کنترل فرایند تولید در داخل شرکت، ما قادر به نوآوری و پاسخگویی سریع به نیازهای مصرف‌کننده هستیم و در عین حال به ارزش‌های اصلی خود در زمینه سلامت و پایداری پایبندیم.

تنقلات سالم و لذت‌بخش

تنقلات  و میان وعده های ما علاوه بر اینکه منبع لذت هستند، با هدف ارائه مواد مغذی ضروری که از سبک زندگی فعال پشتیبانی می‌کنند تهیه شده‌اند. ما معتقدیم که انتخاب‌های سالم باید لذت‌بخش باشند، به همین دلیل بر ایجاد طعم‌ها و بافت‌هایی که به ذائقه کودکان و بزرگسالان پاسخ می‌دهد، تمرکز می‌کنیم.

تغذیه سالم با تنقلات طبیعی BioFoodLab

حرکت به سوی زندگی سالم‌تر

BioFoodLab تنها یک برند نیست؛ بلکه یک حرکت به سوی زندگی سالم‌تر است. هدف ما در تولید میان وعده های سالم که همه می‌توانند از آن لذت ببرند؛ الهام بخشیدن به خانواده‌ها برای انتخاب گزینه‌های بهتر، بدون قربانی کردن رضایت است. تعهد ما به کیفیت، شفافیت و رضایت مشتری، ما را به بهبود مستمر محصولاتمان و کمک به آینده‌ای سالم‌تر هدایت می‌کند.

محصولات BioFoodLab

شرکت BioFoodLab  با افتخار مجموعه متنوعی از تنقلات و اسنک های سالم را ارائه می‌دهد که برای بزرگسالان و کودکان طراحی شده‌اند. محصولات با برند “Take a bite”،برای  بزرگسالان است  و آنها می‌توانند از گزینه‌های مغذی لذت ببرند. علاوه بر این برند”Take a bitey” مختص کودکان است تا آنها از طعم‌های هیجان‌انگیز محصولات ما لذت ببرند. تعهد به سلامت و رفاه، ما را به تولید تنقلاتی سوق می‌دهد که نه تنها خوش‌طعمند، بلکه برای تغذیه بهینه نیز مفید هستند.

تغذیه سالم با تنقلات طبیعی BioFoodLab

پروتئین بار و کراکرهای بدون گلوتن

خط تولید محصولات ما شامل نان‌های ترد بدون گلوتن، بارهای پروتئینی سالم و کراکرهای ترد است. هر محصول با دقت و با استفاده از مواد با کیفیت بالا تهیه شده است، به طوری که سرشار از مواد مغذی ضروری بدن بدون فدا کردن طعم هستند. ما به اهمیت ارائه گزینه‌هایی برای  یک رژیم متعادل واقف هستیم، به همین دلیل اسنک ها و تنقلات ما به طور طبیعی مغذی و رضایت‌بخش هستند.

برای بزرگسالان، نان‌های ترد بدون گلوتن “Take a bite” انتخابی عالی برای یک میان وعده سبک یا پایه‌ای برای تاپینگ‌های مورد علاقه هستند. این نان‌های ترد با دانه‌ها و غلات سالم پر شده‌اند و فیبر و پروتئین لازم برای تأمین انرژی شما در طول روز را فراهم می‌کنند. پروتئین بارهای ما به طور ویژه برای افرادی که سبک زندگی فعالی دارند، طراحی شده‌اند و حاوی ترکیبی از منابع پروتئین طبیعی هستند که ضمن بازیابی عضلات به سلامتی کلی آنها کمک می‌کنند.

کراکرهای ترد برای کودکان

در ماموریت ما برای تولید اسنک و تنقلات سالم، کودکان نیز فراموش نشده‌اند. برند “Take a bitey” گزینه‌های جذاب و خوش‌طعمی را ارائه می‌دهد که تغذیه سالم را برای کودکان و نوجوانان لذت‌بخش می‌کند. تنقلات ما به گونه‌ای ایجاد شده‌اند که به ذائقه آنها پاسخ دهند و درعین حال فواید تغذیه‌ای لازم برای رشد و پیشرفت آن‌ها را فراهم کنند. بافت سبک و ترد کراکرهای ما، آن‌ها را به تنقلاتی عالی برای دستان کوچک فرزندان شما تبدیل می‌کند.

دسترسی به تنقلات سالم برای همه

در BioFoodLab ما معتقدیم که تنقلات مغذی باید برای همه قابل دسترسی باشند. به همین دلیل ما اولویت را به تولید محصولاتی می‌دهیم که هم سالم و هم جذاب باشند، به طوری که هر دو قشر بزرگسال و کودک بتوانند بدون احساس گناه از تنقلات ما لذت ببرند.

اطلاعات بیشتر و دریافت نمایندگی فروش

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره محصولات شرکت BioFoodLab و ارتباط مستقیم با این شرکت روی دکمه(اطلاعات بیشتر) کلیک کنید

خرید آیفون به‌صورت قسطی؛ راهکاری هوشمندانه برای کنترل تورم

خرید آیفون به‌صورت قسطی؛ راهکاری هوشمندانه برای کنترل تورم

در دنیای امروز که تکنولوژی به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره ما تبدیل شده است، داشتن یک گوشی هوشمند پیشرفته مانند آیفون برای بسیاری از افراد به یک ضرورت بدل شده است. اما با توجه به افزایش قیمت دلار و نرخ‌های بالای بازار، خرید نقدی آیفون ممکن است برای بسیاری از کاربران چالش‌برانگیز باشد. در این میان، فروشگاه‌های معتبر با ارائه شرایط خرید قسطی، این امکان را فراهم کرده‌اند تا کاربران بتوانند بدون نگرانی از قیمت، صاحب جدیدترین مدل‌های آیفون شوند.

یکی از این فروشگاه‌ها که اخیراً توجه بسیاری را جلب کرده است، آوافون است. این فروشگاه با ارائه شرایط ویژه خرید قسطی، تجربه‌ای متفاوت و اقتصادی را برای مشتریان فراهم می‌کند. این فروشگاه خرید گوشی آیفون 16 و گوشی آیفون 17 هم به صورت قسطی به فروش می رساند .

مزایای خرید قسطی آیفون از آوافون

  1. قیمت رقابتی و شفاف: آوافون تضمین می‌کند که قیمت محصولات خود را به رقابتی‌ترین نرخ بازار ارائه دهد.
  2. شرایط اقساط منعطف: کاربران می‌توانند با توجه به نیاز و توانایی مالی خود، از شرایط متنوع اقساط بهره‌مند شوند.
  3. تحویل سریع و مطمئن: پس از ثبت سفارش، آوافون با ارسال سریع و امن محصولات، رضایت مشتریان را تضمین می‌کند.
  4. پشتیبانی حرفه‌ای: تیم پشتیبانی آوافون همواره آماده پاسخگویی به سوالات و رفع مشکلات مشتریان است.

چرا آوافون انتخاب هوشمندانه‌ای است؟

در بازار امروز که رقابت میان فروشگاه‌ها بسیار شدید است، آوافون با تأکید بر شفافیت، صداقت و ارائه خدمات باکیفیت، توانسته اعتماد بسیاری از کاربران را جلب کند. همچنین تنوع مدل‌های آیفون و ارائه جدیدترین محصولات این برند، یکی دیگر از مزیت‌های مهم این فروشگاه محسوب می‌شود.

چگونه آیفون قسطی از آوافون بخریم؟

برای خرید آیفون به‌صورت قسطی کافی است وارد وب‌سایت آوافون شوید و پس از انتخاب مدل دلخواه، مراحل ثبت سفارش و تکمیل اطلاعات پرداخت را دنبال کنید. این فرآیند سریع، ساده و کاملاً امن طراحی شده است تا کاربران به راحتی بتوانند خرید خود را انجام دهند.

اگر به دنبال تجربه‌ای بی‌دردسر و اقتصادی در خرید آیفون هستید، پیشنهاد می‌کنیم حتماً سری به آوافون بزنید و از شرایط استثنایی این فروشگاه بهره‌مند شوید.

تولید با دست‏‏‌های‏‏‌ خالی

تولید با دست‏‏‌های‏‏‌ خالی

مجله خبری ایکسب / تداوم یک کسب‌وکار جز در سایه یک مسیر مطمئن تامین مالی ممکن نیست. تامین نیاز صنایع و سایر کسب‌وکارها به سرمایه در گردش تنها از مسیر جریان وجوه نقد بنگاه ممکن نیست و در هر جای جهان بخش مهمی از هزینه‌‌‌های روزمره بنگاه از مجرای اعتبار بانکی، تامین مالی بورسی یا مسیرهای نوین تامین می‌شود. در ایران که عمده تامین مالی کسب‌وکارها از طریق شبکه بانکی است، تحریم و مساله FATF سبب شده است تا دست صنایع و کسب‌وکارها از منابع بین‌المللی دور بماند و تامین مالی به شبکه بانکی داخل محدود شود.

در سال‌های اخیر توسعه ابزارهای مالی نظیر کرادفاندینگ، تامین مالی زنجیره‌‌‌ای، صندوق‌های سرمایه‌گذاری و  IPO (انتشار اولیه سهام) کمک کرده تا برخی از نیازهای مالی بنگاه‌‌‌ها از بازار مالی داخلی تامین شود. با این حال شواهد غیررسمی نشان می‌دهد هزینه این تامین مالی ماهانه بین ۴ تا ۱۰‌درصد در نوسان است. به همین دلیل نیز اعتبارات بانکی و دریافت تسهیلات با نرخ ۱۲ تا ۲۳‌درصد (۱۸ تا ۳۰‌درصد با لحاظ همه هزینه‌‌‌های جانبی دریافت تسهیلات بانکی) در اولویت بسیاری از صنایع و کسب‌وکارها قرار گرفته است. از آنجا که نرخ تورم هنوز هم از نرخ تسهیلات بانکی بالاتر است، بسیاری از بنگاه‌‌‌ها از طرق مختلف به صف دریافت تسهیلات بانکی می‌‌‌پیوندند؛ عاملی که جیره‌‌‌بندی اعتبار به نفع بنگاه‌‌‌های بزرگ و به ضرر SMEها را در عصر کنترل ترازنامه شدت داده است. مرور آمار بانک‌مرکزی نشان می‌دهد در فقدان توسعه روش‌های نوین تامین مالی و نبود خطوط اعتباری از منابع بین‌المللی، تامین مالی بانکی به تنها مسیر ادامه حیات واحدهای اقتصادی تبدیل شده، حال آنکه نه ابزارهای مالی به‌خوبی توسعه پیدا کرده و نه بانک توانسته است همپای تورم و جهش‌‌‌های ارزی، نیاز بنگاه‌‌‌ها به نقدینگی را تامین کند.

نگاهی ظاهری به آمار بلندمدت اعطای تسهیلات به بخش صنعت و معدن گویای جاماندگی از تورم در بلندمدت است. براساس آمار مطرح‌شده از سوی بانک مرکزی پس از سال ۱۳۹۶ که تورم حاکم بر اقتصاد ایران برابر ۹.۶‌درصد بوده، نرخ تورم در سال‌های بعد پیوسته در کانال‌‌‌ ۳۰ تا ۴۰درصدی بوده است. بنابراین باید این‌‌‌طور اذعان کرد که تسهیلات پرداختی به اقتصاد و صنایع، متناسب با تورم افزایش نداشته است؛ موردی که حذف برخی بنگاه‌‌‌های ضعیف‌‌‌تر در دوره اخیر را سبب شده است.

جدول یک به‌خوبی این روند را در بازه زمانی ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۲، نشان داده است. میزان تسهیلات پرداختی به کل اقتصاد در سال ۱۳۹۶ در حالی برابر ۶۱۳همت گزارش شده که این تسهیلات در سال ۱۴۰۲ به ۴۶۱۲همت رسیده است. جالب اینکه حجم کل تسهیلات پرداختی به بخش صنعت و معدن در سال ۱۳۹۶ برابر ۱۷۴همت بوده که این عدد در سال ۱۴۰۲ به ۱۶۷۴همت رسیده است. شبکه بانکی طی ۹ماه ابتدای سال ۱۴۰۳ مبلغ ۴۹۱۴همت به اقتصاد تسهیلات داده که در مقایسه با دوره مشابه سال قبل معادل ۲۴.۶‌درصد افزایش داشته است. در گفت‌وگوی «دنیای‌اقتصاد» با دو پژوهشگر اقتصادی سعی شده است به ابعاد پیدا و پنهان تامین مالی بنگاه‌‌‌های صنعتی پرداخته شود و چشم‌‌‌انداز تامین مالی کسب‌وکارهای ایرانی پس از ترامپ مورد بررسی قرار گیرد.

دسترسی به منابع مالی؛ ضرورت توسعه

دکتر فاطمه سلیمی‌‌‌ نمین، پژوهشــــگر اقتصادی، در گفت‌‌‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» در تشریح اهمیت تامین مالی برای صنایع و کسب‌وکارها گفت: منابع مالی برای یک کسب‌وکار، شرط لازم بقا، رقابت، رشد و توسعه کسب‌وکار هستند و از جنبه‌‌‌های مختلف، عملکرد کسب‌وکار و به تبع آن رشد صنایع و رشد اقتصادی کشور را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند. تحقیقات و نظرسنجی‌‌‌های متعدد در دنیای توسعه‌‌‌یافته و در کشورهای درحال‌‌‌توسعه، محدودیت دسترسی به منابع مالی را مهم‌ترین عامل تهدیدکننده رشد و توسعه کسب‌وکارها معرفی می‌کنند و حتی آن را عامل ایجاد بسیاری از موانع دیگر برای رشد کسب‌وکارها می‌‌‌دانند. به‌طور منطقی اولویت مدیران کسب‌وکارها، تامین مالی با استفاده از در دسترس‌‌‌ترین و کم‌‌‌هزینه‌‌‌ترین منابع است. بنابراین سعی می‌کنند حتی‌‌‌الامکان ابتدا از منابع شخصی، خانوادگی و درون‌‌‌شرکتی که کمترین هزینه را در بر دارد برای تامین مالی فعالیت‌‌‌های کسب‌وکار و توسعه آن استفاده کنند. این روش تامین مالی به‌خصوص توسط کسب‌وکارهای نوپا و بدون سابقه اعتباری مورد استفاده قرار می‌گیرد و اگر به‌درستی در مراحل اولیه رشد کسب‌وکار به کار گرفته شود، می‌‌‌تواند در مراحل بعدی رشد کسب‌وکار مانند اهرمی برای جذب منابع مالی برون‌‌‌شرکتی عمل کند.

این فارغ‌‌‌التحصیل دانشگاه لیون فرانسه افزود: اما زمانی که حجم سرمایه موردنیاز کسب‌وکار بیشتر از توان مالی سهامداران باشد و تامین مالی از طریق منابع شخصی، خانوادگی و درون‌‌‌شرکتی امکان‌‌‌پذیر نباشد، نقش نهادهای مالی توسعه‌یافته در تامین مالی بنگاه‌‌‌ها پررنگ می‌شود. بنابراین کسب‌وکار ناگزیر است برای تامین مالی نیازهای خود به سمت استقراض از بازارهای مالی برود و به هزینه‌‌‌های مالی و زمانی بیشتر بپردازد.

این پژوهشگر اقتصادی گفت: برای پاسخ به نیاز تامین مالی بنگاه‌‌‌ها از طریق بازار مالی لازم است نهادها و بازارها به توسعه‌یافتگی لازم رسیده باشند. توسعه‌یافتگی این نهادها و بازارها، به وجود و کارآیی طیف متنوعی از واسطه‌‌‌گران مالی و شرکت‌های خدمت‌‌‌رسان مالی اشاره دارد که عرضه‌‌‌کنندگان و تقاضاکنندگان منابع مالی را به هم متصل کرده و ریسک اعتباردهنده و اعتبارگیرنده را با بررسی دقیق اطلاعات مالی طرفین، بررسی نیازهای تامین مالی کسب‌وکارها بر اساس امکان‌‌‌سنجی طرح‌‌‌های آنها و اخذ وثایق و تضامین معتبر بکاهد. همچنین، توسعه‌‌‌یافتگی بازارها و نهادهای مالی تا حد زیادی به چارچوب حمایتگر قانونی و نظارتی وابسته است. در کشورهایی که از نهادها و بازارهای مالی قوی و عمیق برخوردار نیستند، بخش بزرگی از کسب‌وکارها به وام بانکی دسترسی ندارند. بخش مالی با ارائه خدمات مالی به تمام شرکت‌هایی که فرصت‌‌‌های رشد خوبی دارند، به رشد اقتصادهای در حال توسعه و همگرایی آنها با سطح درآمد بالای اقتصادهای پیشرفته کمک می‌کند. تامین مالی از منابع داخل کشور از طریق بازار سرمایه و بازار پول از معمول‌‌‌ترین روش‌های تامین مالی برای شرکت‌هاست. تامین مالی از طریق لیزینگ و بیمه نیز از دیگر روش‌های تامین مالی از منابع داخل کشور است. 

وی افزود: تامین مالی از طریق بازار سرمایه در چند سال اخیر رشد چشمگیری داشته است. با توجه به آمار سازمان بورس و اوراق بهادار، کل اوراق منتشره در ۹ماه ابتدایی سال ۱۴۰۳، بیش از ۴۶۰‌هزار میلیارد تومان بوده که در مقایسه با آمار اوراق منتشرشده در سال ۱۴۰۲ که حدود ۳۸۰‌هزار میلیارد تومان بوده، ۲۱‌درصد رشد داشته است و با توجه به انتظار انتشار اوراق دولتی بیشتر در ماه‌‌‌های پایانی سال رشد یک‌سال انتشار اوراق بیشتر نیز خواهد بود. این روند کم‌‌‌وبیش در سال‌های گذشته افزایشی بوده است. با این حال، آمار منتشرشده از سوی بازار بورس و اوراق بهادار نشان می‌دهد اوراق شرکتی فقط کمی بیشتر از ۱۰‌درصد کل تامین مالی از طریق انتشار بدهی در ۹ماه ۱۴۰۳ را تشکیل می‌دهند. اگرچه تامین مالی از طریق لیزینگ و بیمه نیز از روش‌های پذیرفته‌شده و معمول در دنیاست، در ایران حجم بسیار اندکی از کل تامین مالی را تشکیل می‌دهد.

سلیمی در پاسخ به سوالی مبنی بر اثر کاهش دسترسی بنگاه‌‌‌ها به تامین مالی و تاثیر آن بر رشد اقتصادی کشور گفت: در حال حاضر اصلی‌ترین مشکل تامین مالی کسب‌وکارها به نرخ تامین مالی بازمی‌گردد. از بهمن‌‌‌ماه سال گذشته یعنی زمانی که نرخ بهره سپرده ویژه به ۳۰‌درصد رسید، نرخ تامین مالی برای کسب‌وکارها، چه از طریق بانک و چه از طریق بازار سرمایه بالا رفت و به نوعی در بسیاری از کسب‌وکارها صرفه اقتصادی پروژه‌‌‌ها را با چالش مواجه کرد. بنابراین بسیاری از بنگاه‌‌‌های اقتصادی یا از تامین مالی با نرخ بازار منصرف شدند یا در صورت نیاز مبرم به تامین مالی، برای ادامه حیات کسب‌وکار خود به شبکه بانکی یا بازار سرمایه رجوع کردند. ادامه این روند کسب‌وکارها را با چالش نقدینگی مواجه کرده و مشاهده می‌شود رجوع بنگاه‌‌‌های اقتصادی دارای سابقه مالی مناسب به بازار سرمایه برای تامین مالی کاهش یافته است. بنابراین به نظر می‌رسد در حال حاضر موضوع نرخ بهره به موضوعی سرنوشت‌‌‌ساز برای ادامه حیات کسب‌وکارها و به تبع آن رشد اقتصادی تبدیل شده است.

این پژوهشگر اقتصادی در پاسخ به سوالی درخصوص اثرات تحریم بر روند تامین مالی در کشور گفت: شرایط تحریم اقتصادی، جذب سرمایه خارجی را به حداقل رسانده است. درحالی‌که جذب سرمایه از خارج می‌‌‌تواند برای بسیاری از کسب‌وکارها نه‌تنها راهگشا باشد، بلکه در انتقال تکنولوژی و توسعه فناوری و نوآوری بنگاه‌‌‌های اقتصادی تاثیر چشم‌گیری دارد. عجیب است که با وجود سابقه طولانی تحریم‌‌‌ها در کشور و انتظار ادامه‌‌‌دار بودن آن برای چند ماه آینده، تلاش‌‌‌های کمی برای جذب سرمایه خارجی از راه‌‌‌های ممکن با کشورهای منطقه و هم‌‌‌پیمانان صورت گرفته است. به نظر می‌رسد با توجه به روی کار آمدن دوباره ترامپ در آمریکا و سابقه‌‌‌ای که از خروج ایشان از برجام و دیگر توافقات بین‌المللی سراغ داریم، انتظار تشدید تحریم‌‌‌ تقویت می‌شود. بنابراین برای رفع تنگناهای موجود در اقتصاد کشور نمی‌‌‌توانیم انتظار جذب سرمایه خارجی از روش‌هایی را که پیش از این تجربه شده داشته باشیم و به‌‌‌صورت جدی نیازمند برنامه‌‌‌ریزی در این موضوع برای گسترش همکاری‌‌‌های بین‌المللی با کشورهای آسیایی هستیم.

تامین مالی موثر برای اقتصاد مهم است

دکتر نرگس نصیری، پژوهشگر اقتصادی، در گفت‌‌‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» در ارزیابی اهمیت تامین مالی برای صنایع و سایر کسب‌وکارها اظهار کرد: برای بیان و درک میزان اهمیت مدیریت و تامین مالی مناسب و اثرگذاری آن بر روند فعالیت کسب‌وکارها باید تاکید کرد که بدون مدیریت مالی مناسب، یک صنعت، کسب‌وکار یا حتی فعالیت‌‌‌های تجاری، حکم کشتی بدون قطب‌‌‌نما را پیدا می‌کنند.

وی افزود: امور مالی به هدایت شرکت به سمت موفقیت کمک می‌کند. برخی از مهم‌ترین دلایل اساسی اهمیت تامین مالی موثر و انتخاب‌‌‌های مالی هوشمند در یک سازمان تجاری عبارتند از: کمک به عملکرد باثبات و پیوسته، تسهیل اتخاذ تصمیمات استراتژیک برای رشد، حفظ بقای سازمان، تصمیم‌گیری آگاهانه، کاهش ریسک و بهبود سودآوری و وجود ارتباط مستقیم بین افزایش تامین مالی مستمر و رشد فروش. در سال‌های اخیر با وجود افزایش نسبی اعتبارات بانکی، همچنان به سایر روش‌های تامین مالی همچون تامین مالی از طریق مشارکت، تامین مالی جمعی، صندوق‌های جسورانه، تامین مالی از طریق گواهی سپرده مدت‌‌‌دار و حتی تامین مالی بین‌المللی توجه کافی نشده است. از یک‌‌‌سو وجود سایر فرصت‌‌‌های سرمایه‌گذاری با نرخ‌های بازدهی بالاتر، نااطمینانی، انتظارات منفی و سفته‌‌‌بازی باعث کاهش جذابیت سرمایه‌گذاری در بخش حقیقی، بازار سرمایه و تولید شده است. در چنین فضایی افزایش نقدینگی و تورم همواره بخشی از خروجی افزایش اعتبارات بانکی بوده است. از سوی دیگر چالش و معضل همیشگی که مانع بااهمیتی در تامین مالی بنگاه‌‌‌های اقتصادی بوده، بالا بودن نرخ موثر تامین مالی در بازارسرمایه است که برخورداری از این اعتبارات را برای بخش زیادی از بنگاه‌‌‌ها مشکل و حتی غیرممکن کرده است. بنابراین نه‌‌‌تنها بررسی روند تامین مالی، بلکه نحوه جذب و میزان تاثیربخشی آن نیز باید مورد توجه و ارزیابی قرار گیرد.

این کارشناس اقتصادی در ادامه در ارزیابی اثرات تحریم و نبود تعاملات جهانی بر روند تامین مالی کشور اظهار کرد: بدون تردید تحریم، محدودیت در برقراری تعامل و ارتباط سازنده با دنیا و شرایط بد اقتصادی که گریبان‌‌‌گیر بنگاه‌‌‌های اقتصادی است، نقش موثری در عدم‌توانایی مالی و اعتباری بنگاه‌‌‌ها در دسترسی به منابع مالی بین‌المللی و همپنین پرداخت به‌موقع به تعهدات خود دارد. تشدید این تحریم و کاهش مراودات ایران با سایر کشورها در سال‌های اخیر، در درجه اول بی‌ثباتی در روند عملکرد و تامین مالی شرکت‌ها را در پی داشته و به افزایش ریسک و کاهش سودآوری منجر شده است. تحریم و کاهش مداوم ارتباط با دنیا تاثیر مستقیم بر فعالیت‌‌‌های تولیدی، عملکرد کسب‌وکارها و همچنین تولید ناخالص داخلی کشور داشته است.

نصیری در پاسخ به سوالی مبنی بر اثرگذاری حضور دوباره ترامپ در کاخ‌سفید بر عملکرد صنایع و کسب‌و‌‌‌کارها و همچنین روند تامین سرمایه در کشور گفت: برای پاسخ به این پرسش دو سناریوی کاملا متفاوت را می‌‌‌توان ترسیم کرد. با توجه به اهمیت اقتصاد بین‌الملل در رفع بخش عظیمی از مسائل داخلی، اگر مذاکرات به یک توافق منصفانه‌‌‌ای برسد، می‌‌‌تواند گشایش‌‌‌های زیادی در اقتصاد ایران ایجاد کند و حتی توافق‌‌‌های اولیه می‌‌‌تواند بر رشد اقتصادی کشور، قیمت ارز و تورم اثر بگذارد. در یک سناریوی خوش‌بینانه به همراه مذاکرات موفق، ثبات سیاسی، رفع موانع بانکی، تعرفه‌‌‌ای، کنترل انتظارات و انتقال تکنولوژی موجب بهبود شرایط اقتصادی، گسترش تجارت و افزایش سرمایه‌گذاری مستقیم و غیرمستقیم خارجی و در نتیجه بهبود روند تامین مالی بنگاه‌‌‌ها و صنایع می‌شود. از طرف دیگردرصورت تحقق سناریوی بدبینانه به معنای احتمال عدم‌انجام مذاکرات موثر، به نتیجه نرسیدن آنها و در بدترین حالت تشدید تحریم‌ها و موانع کنونی، بخش‌‌‌های مختلف اقتصادی ایران از جمله صادرات نفت، دسترسی به بازارهای بین‌المللی و سیستم بانکی، تحت‌تاثیر قرار خواهند داد.

کیفیت و نوآوری در کنسرو سبزیجات Yugprodtorg

کیفیت و نوآوری در کنسرو سبزیجات Yugprodtorg

شرکت Yugprodtorg یک تولیدکننده پیشرو در تهیه انواع کنسرو سبزیجات با کیفیت بالا به مصرف‌کنندگان علاقه‌مند به سلامتی است.

کنسرو سبزیجات این شرکت با استفاده از تازه‌ترین و طبیعی‌ترین سبزیجاتی که مستقیماً از مزارع محلی منطقه زیبای کراسنودار روسیه، تهیه می‌شوند؛ تولید و به مصرف کنندگان ارائه می شود. تعهد ما به کیفیت این اطمینان را به شما می‌دهد که  برای حفظ تازگی و طعم،محصولات ما در همان روز برداشت و کنسرو می‌شوند.

تکنولوژی ویژه در فراوری محصولات

تکنولوژی  فراوری و پردازش ویژه ما به گونه‌ای طراحی شده است که علاوه بر حفظ طعم و کیفبت، تمام خواص مفید سبزیجات را حفظ کند. ما اهمیت تغذیه در زندگی روزمره را درک می‌کنیم ، لذا محصولات ما یک گزینه سالم و مناسب برای خانواده‌هایی که به دنبال غذاهای سالم هستند، فراهم می‌کند. Yugprodtorg برای هر ذائقه ای محصولی مناسب تولید می کند. چه به دنبال خیار شور یا گوجه‌فرنگی کنسرو شده باشید و چه مخلوطی از سبزیجات فصلی.

گواهینامه حلال

علاوه بر تعهد ما به کیفیت، تمامی محصولات ما دارای گواهینامه حلال هستند که تضمین می‌کند محصولات ما بالاترین استانداردهای نیازهای غذایی را رعایت می‌کنند. این گواهینامه تعهد ما به خدمت به تمام جوامع را منعکس می‌کند و اطمینان می‌دهد که همه می‌توانند بدون دغدغه از غنای کنسروهای سبزیجات ما لذت ببرند.

اعتقاد ما به کیفیت غذا

در شرکت  Yugprodtorg ما معتقدیم که اصل غذاهای خوب در ریشه‌ آن است. همکاری ما با کشاورزان محلی نه تنها از اقتصاد منطقه‌ای حمایت می‌کند بلکه به ما کمک می‌کند محصولاتی با اصالت و طعم بی‌نظیر تولید کنیم. به ما بپیوندید و طعم‌های زنده مزارع کراسنودار را در هر یک از محصولات تجربه کنید. برای نیازهای کنسرو سبزیجات خود Yugprodtorg را انتخاب کنید و تفاوتی را که کیفیت ایجاد می‌کند، بچشید!

محصولات Yugprodtorg

شرکت Yugprodtorg در تولید یک مجموعه استثنایی از کنسروهای سبزیجات که با دقت و مهارت تهیه شده‌اند، تخصص دارد. مجموعه محصولات ما شامل نخود سبز، ذرت، لوبیا و بسیاری موارد دیگر است که همگی از مزارع سرسبز کراسنودار تهیه می‌شوند. در Yugprodtorg ما به تازگی اهمیت می‌دهیم و اطمینان می‌دهیم که سبزیجات ما در همان روز برداشت و پردازش می‌شوند تا طعم‌های خوشایند و ارزش غذایی آن‌ها حفظ شود.

نخود سبز ما گوشتی، شیرین و یک افزودنی عالی به انواع غذاها است. چه در حال تهیه یک سوپ مقوی باشید، یا در حال تهیه یک مخلوط سبزیجات یا صرفاً از آن به عنوان یک خوراکی لذت ببرید؛ نخودهای ما طعمی را ارائه می‌دهند که جوهر تابستان را در تمام طول سال به سفره شما می‌آورد.

ذرت‌های ما به خاطر بافت ترد و شیرین خود در بازار شناخته شده است و می‌تواند وعده های غذایی شما را ارتقاء دهد . این محصول برای تهیه انواع  سالاد، سالسا یا حتی به عنوان یک میان‌وعده مستقل مناسب است.

علاوه بر نخود و ذرت، ما مجموعه‌ای از کنسروهای لوبیا تولید می‌کنیم که سرشار از پروتئین و فیبر هستند. از لوبیای قرمز نرم گرفته تا لوبیاهای سیاه خوشمزه. این محصولات نه تنها طعم غذاهای شما را افزایش می‌دهد بلکه به یک سبک زندگی سالم‌تر نیز کمک می‌کند. هر یک از محصولات ما برای حفظ طراوت طبیعی سبزیجات، با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته پردازش می‌شوند.

تعهد به پایداری

ما به تعهد خود به پایداری افتخار می‌کنیم که در بسته‌بندی سازگار با محیط زیست ما منعکس می‌شود. بسته‌بندی محصولات ما علاوه بر حفظ کیفیت محصولات، آثار مخرب زیست محیطی را نیز به حداقل می‌ رسانند. با محصولات Yugprodtorg، شما محصولاتی مناسب را با حفظ ارزش‌های خود انتخاب می‌کنید.

با کنسروهای سبزیجات Yugprodtorg می‌توانید به راحتی تغذیه‌ای سالم و طعم‌های دلپذیر را به وعده‌های غذایی خود اضافه کنید. از سبزیجات تازه و خوشمزه‌ای که  کیفیت آنها به طور حرفه‌ای برای لذت شما حفظ شده‌؛ لذت ببرید – از مزارع کراسنودار تا بشقاب شما! از محصولات ما لذت ببرید و تجربیات آشپزی خود را با انتخاب‌های برتر کنسرو سبزیجات ما ارتقاء دهید!

ارتباط مستقیم با Yugprodtorg و دریافت نمایندگی فروش

برای کسب اطلاعات بیشتر و ارتباط مستقیم با شرکت “یاگپرودتورگ” از لینک زیر به صفحه این شرکت در سایت ایکسب وارد شوید.

چرا از مسیر گذار انرژی در جهان دور ماندیم؟/ تولید برق از انرژی پاک کمتر از ۲ درصد

مجله خبری ایکسب / روند جهانی انرژی در دنیا، گذار از انرژی‌های فسیلی و جایگزینی انرژی‌های تجدیدپذیر است. این مسیر، بهره‌وری بخش انرژی در جهان را که اکنون دست به گریبان با چالش‌های محیط زیستی است، بهبود می‌بخشد و انتشار آلاینده‌ها را نیز کاهش می‌دهد. آیا ایران نیز با این روند جهانی همسوست؟

یکی از ویژگی‌های که کشورمان با آن شناخته می‌شود، منابع عظیم نفت و گاز است با این حال، سال‌هاست ایران با چالش‌هایی در زمینه انرژی دست‌وپنجه نرم می‌کند و نمود آن را در خاموشی‌های بخش خانگی، تجاری و صنعتی می‌بینیم. از یک طرف، وابستگی شدید به سوخت‌های فسیلی و از طرف دیگر، تحریم‌های بین‌المللی و فرسودگی زیرساخت‌ها، باعث شده است کشورمان در مسیر گذار به انرژی‌های تجدیدپذیر با موانع جدی روبه‌رو شود.

مرکز پژوهش‌های اتاق ایران در گزارشی با عنوان «کلان‌روند انرژی و پیامدهای آن برای ایران» با تشریح روند عرضه و تقاضای انرژی در سطح جهان یا کلان‌روندهای انرژی، نسبت ایران به وضعیت کنونی و روند پیش‌روی این کلان‌روندها را بررسی کرد.

عصر گذار انرژی

«گذار از انرژی‌‎‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر»، کلان‌روند انرژی جهان است که مهم‌ترین ابعاد آن، کربن‌زدایی، گرمایش زمین، امنیت انرژی و توسعه پایدارند. ستون‌های اصلی این گذار، انقلاب فناوری و عرضه محصولاتی همچون خودروهای الکتریکی و سلول‌های فوتوولاییک خورشیدی است. در این میان، استفاده از الکتریسیته حاصل از منابع تجدیدپذیر، بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۱ نزدیک به ۵۰ درصد رشد داشته؛ این موضوع در کاهش آلاینده‌های کربنی نیز تأثیرگذار بوده است.

با این حال، خاورمیانه یکی از معدود مناطق دنیاست که استفاده از انرژی پاک برای تولید برق در آن پیشرفت چندانی نداشته است. فقط ۵ درصد از کل انرژی مورد نیاز خاورمیانه از این منابع تأمین می‌شود؛ سهم انرژی بادی و خورشیدی در تولید برق ۲ درصد بوده و این در حالی است که کشورهای خاورمیانه با چالش‌های مهم انرژی و آب و هوا مواجه‌اند.

چرا از مسیر گذار انرژی در جهان دور ماندیم؟


در سال ۲۰۲۳ حدود ۷۶ درصد از انرژی مورد نیاز منطقه از گاز و ۱۸ درصد نیز از سایر سوخت‌‎های فسیلی تأمین می‌شد و ضریب انتشار کربن در منطقه بالاست. در سال ۲۰۲۳ به طور میانگین برای تولید هر کیلوات ساعت، ۶۵۸ گرم دی‌اکسید کربن وارد جو شده در حالی که میانگین جهانی انتشار دی‌اکسید کربن برای تولید هر کیلووات ساعت، ۴۸۰ گرم است.

چرا از مسیر گذار انرژی در جهان دور ماندیم؟


وضعیت انرژی در ایران

در ادامه این گزارش، وضعیت انرژی در کشورمان با ارائه آمار و ارقام مرتبط بررسی شده است. در دو دهه گذشته، تقاضای برق در ایران ۲۱۲ درصد رشد داشته است. این رشد سریع، بیشتر آن از طریق تولید برق از سوخت‌های فسیلی پاسخ داده شده است.
در سال ۲۰۲۲ فقط ۱.۸ درصد از کل برق مورد نیاز کشور از منابع پاک تولید شده که سهم بسیار پایینی است. تولید برق از انرژی بادی و خورشید در ایران کندتر از میانگین جهانی و سهم برق هسته‌ای در سبد تولید برق ایران فقط یک درصد است.

چرا از مسیر گذار انرژی در جهان دور ماندیم؟


ضریب انتشار کربن در بخش تولید برق، ۴۹۴ گرم دی‌اکسید کربن به ازای هر کیلووات و بالاتر از میانیگن جهانی است. به طور کلی، در سال ۲۰۲۲، ۱.۵ درصد از کل انتشار دی‌اکسید کربن جهان مربوط به ایران بوده است و کشورمان از نظر ضریب انتشار کربن، در رتبه دهم جهان قرار دارد.

چرا از مسیر گذار انرژی در جهان دور ماندیم؟


سهم پایین انرژی‌های پاک در حامل‌های تولید برق و انتشار بالای آلایندگی در ایران این پرسش را ایجاد می‌کند که چرا کشورمان از مسیر کلان‌روند گذار انرژی در جهان، دور مانده است؟

دیوار تحریم در برابر انرژی‌های پاک

تحریم‌های بین‌المللی یکی از بزرگ‌ترین موانع توسعه انرژی‌های پاک در ایران هستند؛ نخستین نقش تحریم در این زمینه، عدم تمایل شرکت‌های خارجی در مشارکت در اینگونه پروژه‌هاست به‌گونه‌ای که امکان بهره‌مندی از فناوری و سرمایه خارجی برای این منظور وجود ندارد.
دومین نقش تحریم، فاصله‌ای است که بین ایرانیان و پروژه‌های تحقیقاتی بین‌المللی در زمینه محیط زیست و انرژی ایجاد کرده و موجب شده کشورمان از پیشرفت‌های جهانی در حوزه انرژی‌های پاک دور بماند.

آلایندگی بالا و بازدهی کم

دیگر مانع توسعه انرژی پاک و دور ماندن از گذار انرژی، زیرساخت‌های تولید انرژی در کشور است. فرسودگی زیرساخت‌ها موجب می‌شود ضریب انتشار کربن در بخش تولید برق بالا باشد. بنابراین نیروگاه‌های کشور نه تنها انرژی کم‌بازده تولید می‌کنند، بلکه آلایندگی زیادی هم دارند. علاوه بر این، بالا بودن شدت انرژی و پایین بودن بهره‌وری در بخش‌های تولید و عرضه انرژی، از دیگر چالش‌های پیش‌روی ایران است.

یکی از دلایل بالا بودن شدت انرژی، عمر بالای مخازن نفت و گاز است. علاوه بر این، قدیمی بودن تجیهزات در بخش انرژی و فرسودگی آنها، موجب تلفات بالا در بخش‌های تولید و عرضه انرژی می‌شود و در نهایت، مصرف‌کننده نهایی نیز همانند تولیدکننده، به‌دلیل عدم دسترسی به فناوری‌های نوین که بهره‌وری بالاتری دارند، نسبت به دیگر کشورها انرژی زیادی مصرف می‌کند. این موضوع موجب شکاف عرضه و تقاضا در بخش انرژی شده است. به عنوان مثال در حوزه برق، آمارهای رشد مصرف و ظرفیت نیروگاه‌ها نشان می‌دهد، مصرف با سرعتی بیش از ظرفیت تولید در حال افزایش است.

چرا از مسیر گذار انرژی در جهان دور ماندیم؟


عدم تحقق اهداف برنامه‌های انرژی

مانع دیگر بازماندن از گذار انرژی، برنامه‌های تدوین شده برای این بخش هستند که معیارهای کمی و سنجش‌پذیر برای بررسی میزان تحقق اهداف خود ندارند. این نقد به اسناد مختلفی از جمله سند ملی راهبرد انرژی کشور که چشم‌انداز و اهدافی را تا سال ۱۴۲۰ ترسیم کرده نیز وارد است. نبود یک برنامه عملیاتی قابل سنجش در این سند، مانعی برای همراهی بخش انرژی کشورمان با کلان‌روندهای جهانی است.

چه باید کرد؟

بخش انرژی کشور باید همزمان با کاهش شکاف بین عرضه و تقاضای انرژی در داخل، با روند جهانی گذار انرژی هماهنگ شود. برای تحقق این هدف، توجه ویژه به افزایش بهره‌وری و سهم انرژی‌های تجدیدپذیر و کاهش شدت انرژی الزامی است.

ترسیم سناریوهای دقیق، انضمامی و واقع‌گرایانه در حوزه انرژی، گسترش همکاری‌های بین‌المللی و نیز اقداماتی در سطح کلان برای رهایی از مسائل ناشی از تحریم‌ها کمک می‌کند تا ایران نیز در مسیر کلان‎روندهای انرژی همگام با جهان حرکت کند.

صادق خرازی برای اجرای سند ۲۵ ساله به چین می‌رود

صادق خرازی برای اجرای سند ۲۵ ساله به چین می‌رود

با توافق صورت گرفته میان دولت و مقامات ارشد نظام، سیدمحمد صادق خرازی به عنوان سفیر ایران در چین و مجری ایرانی توافقنامه ۲۵ ساله ایران و چین به پکن معرفی شد.

به گزارش مجله خبری ایکسب به نقل از تجارت نیوز، 

چند ماهی است که سیدمحمد صادق خرازی به عنوان سفیر ایران در پکن و همچنین نماینده ویژه ایران برای اجرای مصوبات توافقتامه ۲۵ ساله ایران و چین انتخاب و برای استقرار در محل ماموریت خود در پکن به مقامات چینی معرفی شده است.

خرازی در خلال سال‌های 1368 تا 1374 سفیر و معاون نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد بود و در دولت دوم سید محمد خاتمی (1380 تا 1384) در قامت سفیر ایران در فرانسه فعالیت کرد. او سمت‌هایی چون دبیرکل سابق حزب ندای ایرانیان، عضو هیئت امناء سازمان جهانی تبلیغات و عضو شورای سیاست‌گذاری مرکز گفتگوی تمدن‌ها را در کارنامه خود دارد. در صورت تأیید مقامات چین، خرازی برای آغاز مأموریت دیپلماتیک خود راهی پکن می‌شود.

نخستین مسئولیت آقای سفیر

اگرچه روابط اقتصادی تهران و پکن در دولت نخست ترامپ با افت و خیزهای بسیار زیادی همراه بوده است اما مقامات ایران ‌امیدوار هستند علی رغم به قدرت رسیدن مجدد دونالد ترامپ در آمریکا، ایران بتوانند مناسبات سیاسی و اقتصادی خود با طرف چینی را همچنان ادامه دهند.

این روابط در حوزه روابط اقتصادی دو کشور موضوع بسیار مهمی است و چین را به نخستین شریک تجاری ایران مبدل کرده است؛ گمرک ایران با در نظرگیری ۴۰ نکته و شاخص آماری تجارت خارجی کشور در سال ۱۴۰۲ گزارشی را در پایان سال گذشته منتشر کرد که بر اساس آن بزرگ‌ترین شریک تجاری ایران با لحاظ مجموع مبادلات بدون نفت (۳۲. ۴ میلیارد دلار)، چین بود.

سازمان گمرک چین نیز در گزارش دیگری میزان مبادلات تجاری دو کشور طی شش ماه اول ۲۰۲۳ نیز بالغ بر ۷.۵۳۷ میلیارد دلار عنوان کرد که از این میزان صادرات اقلام و کالا‌های مختلف ایران به چین طی این دوره بالغ بر ۲.۲ میلیارد دلار و واردات از چین به رقم ۵.۳۲۹ میلیارد دلار رسید.

اگر ایران بتواند این بار از پیچ و خم گردنه تحریم‌های ترامپ عبور کند شاید قادر باشد تجارت خود با چین را به میزانی بیشتر از آمار فعلی ارتقا دهد. 

صمد حسن‌زاده، رئیس اتاق ایران، در این زمینه می‌گوید که ظرفیت تجارت ایران و چین بسیار بیش از ۳۰ میلیارد دلار فعلی است و تحقق تجارت ۵۰ میلیارد دلاری تهران و پکن امری دست نیافتنی نیست.

دومین دستور کار نماینده ایران در چین

توافق یا سند جامع همکاری‌های 25 ساله مشترک ایران و چین نیز یکی دیگر از مواردی است که سفیر آینده ایران در چین باید اهتمام ویژه‌ای نسبت به آن داشته باشد؛ در اثنای امضای این توافق، اجرای آن به علی لاریجانی، رئیس سابق مجلس شورای اسلامی و مشاور رهبر انقلاب، سپرده شد اما او کمی بعد از رد صلاحیت در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری و روی کار آمدن سیدابراهیم رئیسی به عنوان رئیس دولت سیزدهم از سمت خود استعفا کرد.

اگرچه او دلیل این استعفا را بازگذاشتن دست دولت وقت برای همکاری با یکی از نیرو‌های همفکر و همراستا با سیاست‌های دولت رئیسی اعلام کرد اما به نظر می‌رسد که او تمایلی برای همکاری با دولتی سیزدهم نداشت. جالب است که با وجود استعفای لاریجانی، مقامات نظام هیچ یک از سفرای وقت یعنی محمد کشاورزاده و محسن بختیار را شایسته قرار گرفتن در جایگاه مجری توافق ۲۵ ساله با چین ندانستند و این جایگاه تاکنون خالی مانده است اما اینطور که گفته می‌شود یکی از شروط خرازی برای رفتن به پکن، در اختیار گرفتن عنوان مجری سند جامع ۲۵ ساله همکاری‌های ایران و چین بوده است.

سند همکاری ایران و چین یک توافق سیاسی، استراتژیک و اقتصادی میان جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین برای سرمایه‌گذاری در صنعت نفت، گاز، پتروشیمی و زیرساخت‌های ایران است. این سند در حوزه همکاری نظامی، امنیتی، فرهنگی و قضایی نیز دارای نکاتی است.

حجم سرمایه‌گذاری در نظر گرفته شده میان تهران و پکن در سند همکاری ایران و چین بالغ بر ۲۸۰ تا ۴۰۰ میلیارد دلار آمریکا است

اگرچه تاکنون مفاد سند مذکور به صورت کامل و شفاف از سوی هیچ یک از طرفین منتشر نشده است اما نشریه «پترولیوم اکونومیست» مدعی است که حجم سرمایه‌گذاری در نظر گرفته شده میان تهران و پکن در توافق فوق بالغ بر ۲۸۰ تا ۴۰۰ میلیارد دلار آمریکا است.

گفتنی است که همکاری‌های ایران و چین در سند جامع همکاری‌های دو کشور بخشی از ابتکار کمربند و راه است که قرار است در ۷۰ کشور جهان اجرا شود. این طرح، سرمایه‌گذاری در زیربنا‌های اقتصادی برخی از کشورها و سازمان‌های بین‌المللی و توسعهٔ دو مسیر تجاری «کمربند اقتصادی راه ابریشم» و «راه ابریشم دریایی» است که در مرکز سیاست خارجی شی جین پینگ دبیرکل حزب کمونیست چین و البته رئیس جمهور این کشور قرار دارد.

او این استراتژی را اولین بار در جریان یک سفر رسمی به قزاقستان در سپتامبر ۲۰۱۳ معرفی کرد. پشتوانه این طرح قدرت صنعتی اقتصاد چین و توان سرمایه‌گذاری آن است. این طرح می‌تواند به همراه قدرت نظامی چین، به هژمونی این کشور در آسیای شرقی بینجامد و در نهایت با تفوق بر مسیر‌های تجاری خشکی و آبی اوراسیا، چین را به قدرت برتر در اقتصاد جهانی تبدیل کند.

موضوعی که از همین حالا هم موجبات نگرانی مقامات غربی را فراهم آورده است و برهمین اساس هم آمریکایی‌ها سال‌هاست که سیاست مهار چین را در دستور کار خود قرار داده‌اند. البته این طرح دارای موافقان و مخالفانی در بدنه کارشناسان اقتصادی جهان نیز است؛ موافقان این طرح، آن را راهی برای شکاف زیرساخت‌ها بین کشور‌های توسعه‌یافته و کشور‌های در حال توسعه، کمک به رشد اقتصادی این کشور‌ها و رونق تجارت بین‌المللی می‌دانند. اما مخالفان آن را طرحی استعماری قلمداد می کنند که بسیاری از کشور‌های هدف، توان بازپرداخت دیونش را ندارند و قرارداد‌هایش شفاف نیست.

چین از طرحی ۹۰۰ میلیارد دلاری برای سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های اقتصادی این پروژه عظیم سخن می‌گوید و کشورهایی نظیر ایران که به دلیل وضعیت آشفته اقتصادی نیازمند جلب و جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی هستند، از آن استقبال کرده‌اند.

تفاوت ساندویچ پانل سقفی سه گام و پنج گام، کدام گزینه برای پروژه شما مناسب‌تر است؟

تفاوت ساندویچ پانل سقفی سه گام و پنج گام، کدام گزینه برای پروژه شما مناسب‌تر است؟

تفاوت ساندویچ پانل سقفی سه گام و پنج گام یکی از مهم‌ترین موضوعاتی است که در انتخاب مصالح مناسب برای پروژه‌های ساختمانی باید به آن توجه شود. این دو نوع ساندویچ پانل، به دلیل طراحی متفاوت، کاربردها و مزایای خاص خود را دارند. ساندویچ پانل سقفی سه گام به دلیل وزن سبک‌تر و ساختار ساده‌تر، برای پروژه‌هایی با نیاز به عایق حرارتی و مقاومت معمولی ایده‌آل است. در مقابل، ساندویچ پانل سقفی پنج گام با استحکام بالاتر و ظرفیت بارگذاری بیشتر، گزینه‌ای مناسب برای مناطق با شرایط جوی سخت‌تر، مانند بارش سنگین باران یا برف است. در این مقاله، به صورت جامع به بررسی تفاوت ساندویچ پانل سقفی سه گام و پنج گام خواهیم پرداخت.

ساندویچ پانل چیست؟

قبل از اینکه به بررسی تفاوت ساندویچ پانل سقفی سه گام و پنج گام بپردازیم، بهتر است با ساختار این مصالح آشنا شویم. ساندویچ پانل از سه لایه اصلی تشکیل شده است. لایه بیرونی، معمولاً از فلزاتی مانند گالوانیزه یا آلوزینک ساخته می‌شود و نقش محافظتی در برابر عوامل محیطی مانند رطوبت، باد و اشعه یو وی دارد. لایه میانی، از مواد عایق نظیر پلی‌اورتان یا پلی‌استایرن تشکیل شده و وظیفه اصلی آن کاهش اتلاف انرژی و عایق‌بندی صوتی است. در نهایت، لایه داخلی نیز مشابه لایه بیرونی است که علاوه بر ایجاد ظاهری زیبا، به تقویت ساختار پانل کمک می‌کند و دوام کلی آن را افزایش می‌دهد.

این ساختار چندلایه باعث می‌شود که ساندویچ پانل‌ها در برابر شرایط جوی مختلف مقاوم باشند. با شناخت این ساختار، می‌توانیم به طور دقیق‌تر تفاوت ساندویچ پانل سقفی سه گام و پنج گام را بررسی کرده و بهترین انتخاب را برای پروژه‌های ساختمانی انجام دهیم.

بررسی ویژگی‌های ساندویچ پانل سقفی سه گام

ساندویچ پانل سقفی سه گام و پنج گام هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. ساندویچ پانل سقفی سه گام معمولاً برای پروژه‌های سبک‌تر مناسب است و دارای وزن کمتری است که نصب آن را آسان‌تر می‌کند. این پانل‌ها به دلیل هزینه پایین‌تر، گزینه‌ای مقرون به صرفه برای سازه‌های کوچک هستند.

در مقابل، ساندویچ پانل سقفی پنج گام به دلیل طراحی با تعداد گام‌های بیشتر، ظرفیت بارگذاری بالاتری دارد و برای مناطق با بارش برف و باران زیاد مناسب‌تر است. این پانل‌ها همچنین در برابر فشارهای مکانیکی مقاوم‌تر بوده و به تخلیه سریع‌تر آب باران کمک می‌کنند. انتخاب بین این دو نوع پانل بستگی به نیازهای پروژه و شرایط جوی منطقه دارد.

ویژگی‌های ساندویچ پانل سقفی پنج گام

ساندویچ پانل سقفی پنج گام به دلیل طراحی با تعداد گام‌های بیشتر، استحکام و مقاومت بالاتری نسبت به ساندویچ پانل سقفی سه گام دارد. این ویژگی باعث می‌شود که برای مناطقی با بارش سنگین برف و باران یا پروژه‌هایی که نیاز به تحمل بارهای سنگین دارند، انتخابی مناسب باشد. از جمله مزایای آن می‌توان به تخلیه سریع‌تر آب باران و کاهش نفوذ رطوبت اشاره کرد. در مقابل، ساندویچ پانل سقفی سه گام به دلیل وزن کمتر و قیمت پایین‌تر، برای پروژه‌های سبک‌تر و مناطقی با شرایط جوی ملایم‌تر مناسب است.

ویژگی ساندویچ پانل سقفی پنج گام

تفاوت ساندویچ پانل سقفی سه گام و پنج گام

تفاوت ساندویچ پانل سقفی سه گام و پنج گام در جنبه‌های مختلفی قابل توجه است که این تفاوت‌ها بر انتخاب مناسب برای پروژه‌های مختلف تأثیر می‌گذارند. برخی از این تفاوت‌ها عبارتند از:

  1. استحکام و مقاومت؛ ساندویچ پانل سقفی پنج گام به دلیل تعداد گام‌های بیشتر، استحکام بالاتری دارد و برای پروژه‌های سنگین و مناطق پربارش مناسب است. در مقابل، ساندویچ پانل سقفی سه گام سبک‌تر بوده و برای پروژه‌های کوچک‌تر و شرایط آب‌وهوایی عادی کاربرد دارد.
  2. قیمت؛ ساندویچ پانل سقفی سه گام به‌صرفه‌تر است و برای پروژه‌های با بودجه محدود مناسب است. اما ساندویچ پانل سقفی پنج گام با تحمل فشار بیشتر، هزینه تعمیر و نگهداری کمتری در مناطق سخت آب‌وهوایی دارد.
  3. کاربرد؛ ساندویچ پانل سقفی سه گام برای انبارهای کوچک و پروژه‌های سبک مناسب است. درحالی‌که ساندویچ پانل سقفی پنج گام برای مناطق پربارش، سازه‌های صنعتی و نصب پنل‌های خورشیدی ایده‌آل است.

این نکات، اصلی‌ترین تفاوت ساندویچ پانل سقفی سه گام و پنج گام را نشان می‌دهند و می‌توانند راهنمای انتخاب شما باشند.

مقایسه ساندویچ پانل سقفی سه گام با پنج گام

کدام گزینه برای پروژه شما مناسب است؟

انتخاب بین تفاوت ساندویچ پانل سقفی سه گام و پنج گام به نیازهای پروژه شما بستگی دارد. اگر به دنبال کاهش هزینه هستید و پروژه شما در مناطقی با بارش کم یا شرایط آب‌وهوایی مساعد اجرا می‌شود، ساندویچ پانل سه گام انتخاب خوبی است. اما اگر مقاومت، استحکام و دوام برای شما اولویت دارد، بهتر است از ساندویچ پانل پنج گام استفاده کنید. در پروژه‌هایی که نیاز به تحمل بارهای سنگین یا شرایط آب‌وهوایی سخت دارند، تفاوت ساندویچ پانل سقفی سه گام و پنج گام می‌تواند در انتخاب شما نقش مهمی داشته باشد. برای دریافت مشاوره بیشتر و خرید ساندویچ پانل سقفی مناسب، می‌توانید از خدمات شرکت برج پوشش آدانا استفاده کنید.

مزایای استفاده از ساندویچ پانل‌ها

هر دو نوع ساندویچ پانل سقفی سه گام و پنج گام دارای مزایای کلی هستند که آن‌ها را به انتخابی مناسب برای بسیاری از پروژه‌های ساختمانی تبدیل می‌کند. این مزایا عبارتند از:

  • عایق حرارتی و صوتی؛ یکی از بزرگ‌ترین مزایای ساندویچ پانل سقفی سه گام و پنج گام، ویژگی عایق بودن آن‌ها است. به دلیل استفاده از لایه‌های عایق در هسته پانل‌ها، این مصالح به‌طور مؤثری از انتقال حرارت جلوگیری می‌کنند و دمای داخلی ساختمان را در فصول سرد و گرم ثابت نگه می‌دارند. همچنین، این پانل‌ها به‌ویژه در ساندویچ پانل‌های پنج گام عایق صوتی خوبی هستند که می‌تواند در محیط‌های صنعتی یا تجاری بسیار مفید باشد.
  • سبک و حمل‌ونقل آسان؛ ساندویچ پانل‌ها به دلیل ساختار سبک خود، بسیار راحت‌تر از مصالح سنتی مانند بتن یا آجر حمل و نقل می‌شوند. این ویژگی نه‌تنها باعث کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل می‌شود، بلکه به کاهش زمان نصب نیز کمک می‌کند. با توجه به تفاوت ساندویچ پانل سقفی سه گام و پنج گام، پانل‌های سه گام به‌طور معمول وزن سبک‌تری دارند و حمل‌ونقل آن‌ها راحت‌تر است.
  • نصب سریع و آسان؛ یکی دیگر از ویژگی‌های برجسته ساندویچ پانل‌ها، سرعت بالای نصب آن‌ها است. این پانل‌ها به‌راحتی در محل پروژه نصب می‌شوند و فرآیند نصب آن‌ها معمولاً نسبت به مصالح سنتی بسیار سریع‌تر است. این ویژگی موجب کاهش زمان ساخت پروژه و صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌شود.
  • دوام و طول عمر بالا؛ ساندویچ پانل‌ها به دلیل استفاده از مواد مقاوم و باکیفیت در ساختار خود، دارای دوام و طول عمر بالایی هستند. این پانل‌ها می‌توانند در برابر شرایط جوی مختلف مانند بارش باران، برف و گرمای شدید مقاومت کنند.
تفاوت ساندویچ پانل سه گام و پنج گام

جمع‌بندی

تفاوت ساندویچ پانل سقفی سه گام و پنج گام در ویژگی‌هایی مانند استحکام، قیمت و کاربرد آن‌هاست. انتخاب صحیح این محصولات می‌تواند تأثیر چشمگیری بر کیفیت و دوام پروژه شما داشته باشد. ساندویچ پانل‌های پنج گام به دلیل طراحی مستحکم‌تر، ظرفیت بارگذاری بالاتری دارند و برای پروژه‌هایی با شرایط جوی سخت‌تر مناسب‌ترند. در حالی که ساندویچ پانل‌های سه گام گزینه‌ای اقتصادی برای پروژه‌های کوچک‌تر هستند.

برای خرید انواع ساندویچ پانل با بهترین قیمت و کیفیت، به صفحه اصلی برج پوشش آدانا مراجعه کنید. با مشاوره تخصصی، مطمئن باشید که بهترین انتخاب را برای پروژه خود خواهید داشت. ممنون که تا این قسمت از مقاله با ما همراه بودید.

جدیدترین مطالب

پوتین قانون معاهده جامع راهبردی با ایران را امضا کرد

0
منابع آگاه از امضای قانون معاهده جامع راهبردی میان روسیه و جمهوری اسلامی ایران توسط رئیس‌جمهور این کشور خبر دادند و اعلام کردند که...