شرکت های خصوصی بزرگی مثل آی بی ام، مایکروسافت و فیس بوک در دیگر کشورها در هوش مصنوعی سرمایه گذاری های کلان انجام داده اند درحالیکه در هند چنین روندی وجود ندارد و حکومت ناگزیر است از محل درآمدهای عمومی هزینه های پروژه های هوش مصنوعی را پوشش دهد.
هوش مصنوعی یک دغدغه جدی در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته جهان است. برای توسعه هوش مصنوعی برنامه های راهبردی در کشورهای مختلف تدوین شده است. مرکز پژوهش های مجلس در گزارشی جایگاه هند از نظر هوش مصنوعی و چالش های توسعه آن در این کشور را بررسی کرده است.
هند رتبه دهم جهان در تعداد فارغ التحصیلان هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی را دارد. این کشور در جایگاه سیزدهم جهان از نظر ارائه مقاله های علمی در این باره ایستاده است.
فاصله هندوستان با اولین کشور جهان از نظر تعداد فارغ التحصیل و مقاله علمی در زمینه هوش مصنوعی بسیار زیاد است. 90 درصد از فارغ التحصیلان دکتری هوش مصنوعی و یادگیری ماشین در ایالات متحده آمریکا تحصیل کرده اند درحالیکه در هند تنه 386 فارغ التحصیل دکتری هوش مصنوعی و یادگیری ماشین تحصیل کرده اند.
نرخ دسترسی به اینترنت در میان شهروندان هندی کمتر از 4 درصد در سال 2006 بود که به در سال 2016 به 30 درصد رسیده است
هندی ها 44 مقاله مهم در کنفرانس های درجه اول جهانی هوش مصنوعی منتشر کرده اند درحالیکه در آمریکا 3017 مقاله عرضه شده است. چین رقیب منطقه ای هند فاصله کمتری با این کشور دارد. در چین تعداد فارغ التحصیلان دکتری هوش مصنوعی و یادگیری ماشین به 413 نفر می رسد اما تعداد مقاله های چینی ها در این باره در کنفرانس های مهم جهانی 206 عنوان مقاله بوده که 150 مورد بیش از فعالیت علمی هندی هاست.
چالش ها
سیاستمداران هندی نگران عقب افتادن از چین در این مسیر هستند. به دلیل رقابت منطقه ای با چینی ها، انگیزه فراوانی در هندیها برای سرمایه گذاری در هوش منصوعی وجود دارد.
دولت هند در تلاش است با رفع موانع ساختاری و کلان به فرایند توسعه هوش مصنوعی در این کشور سرعت ببخشد.
استراتژی ملی هوش مصنوعی درهند سند راهبردی بسیار مهمی در تلاش های این کشور در پیشرفت و حرکت به سوی تبدیل شدن به یکی از سرآمدان هوش مصنوعی در جهان است. البته هند در این زمینه چالش هایی هم دارد.
این چالش ها عمدتا داخلی است که شامل ساختاری و کلان بوده و در طولانی مدت حل می شود. یک چالش عمده در توسعه هوش مصنوعی در هندوستان کیفیت ارتباطات در این کشور است.
نرخ دسترسی به اینترنت در میان شهروندان هندی کمتر از 4 درصد در سال 2006 بود که به در سال 2016 به 30 درصد رسیده است. این رشد کمی اما به معنای بهبود کیفی دسترسی شهروندان این کشور به اینترنت نیست.
در میان 300 میلیون کاربر اینترنت در هند، 77 درصد کاربران شهری و 92 درصد کاربران روستایی از طریق موبایل به اینترنت دسترسی دارند و دسترسی محدود به اینترنت با کیفیت باعث شده امکان استفاده کامل از خدمات شبکه اینترنت برای بیشتر کاربران هندی فراهم نشود.
یک چالش اصلی در توسعه هوش مصنوعی که نه تنها هند بلکه همه جوامع را در بر می گیرد، نظارت کم پس از پیده سازی هوش مصنوعی است. طراحان و کاربران پس از به کار افتادن هوش مصنوعی کنترل بسیار کمی در آن دارند و گزارش هایی وجود دارد که از هوش مصنوعی در کنترل رسانه های جمعی و حساب های بانکی استفاده شده است.
یک چالش دیگر عدم سرمایه گذاری مطلوب در زمینه هوش مصنوعی در ایران است. شرکت های خصوصی بزرگی مثل آی بی ام، مایکروسافت و فیس بوک در دیگر کشورها در هوش مصنوعی سرمایه گذاری های کلان انجام داده اند درحالیکه در هند چنین روندی وجود ندارد و حکومت ناگزیر است از محل درآمدهای عمومی هزینه های پروژه های هوش مصنوعی را پوشش دهد. بخش خصوصی در هند تمایل کمتری به سرمایه گذاری در هوش مصنوعی از خود نشان داده است.
دولت هند در تلاش است با رفع موانع ساختاری و کلان به فرایند توسعه هوش مصنوعی در این کشور سرعت ببخشد.
مجله خبری ایکسب، بازتاب اخبار و گزارشهای صنعت و اقتصاد ایران و جهان
