نشانه‌هایی از نامناسب بودن شغل پیشنهادی

اگر در طول مصاحبه‌ی کاری، به یک یا چند علامت قرمز برخورد کردید، احتمال دارد که محیط کار اشتباهی انتخاب کرده باشید.

به ادعای پلت‌فرم جستجوی شغلی TalentWorks، پیدا کردن یک شغل خوب نیاز به جستجوی حداقل سه‌ماهه دارد. این فرصت، مدت‌زمان زیادی در اختیار شما می‌گذارد تا ذهن خود را روی چگونگی پیش بردن مصاحبه، آمادگی و تأثیرگذاری مناسبی برای استخدام متمرکز کنید. در نتیجه تعجبی ندارد که بسیاری از متقاضیان کار از پرچم‌های قرمزی که با آن‌ها برخورد می‌کنند، می‌گذرند و متوجه آن‌ها نمی‌شوند؛ این علامت‌‌ها می‌توانند نشان دهند که یک محیط کار برای شما مناسب نیست.

کارایا میکلوسک، مدیر عامل شرکت پلت فرم اتوماسیون استخدام Tilr در سینسیناتی، می‌گوید:

متقاضیان کار نباید عجول باشند. آن‌ها باید متوجه باشند که جلسه‌ی مصاحبه، جلسه‌ای دو سویه است؛ چرا که یک شغل تنها زمانی به تجربه‌ای عالی مبدل می‌شود که برای فرد مناسب باشد. اگر بدانید دنبال چه هستید، همیشه سرنخ‌هایی در ارتباط با کار مورد نظر، فرهنگ شرکت و نحوه‌ی مدیریت آن وجود دارد. در اینجا ۶ مورد از علامت‌های قرمز در مصاحبه‌ی کاری را نام می‌بریم که باید مد نظر قرار دهید.

نگرش و ظواهر

محیط کار

ممکن است احساس اضطراب داشته باشید؛ اما سعی کنید برای لحظه‌ای به محیط پیرامون خود توجه کنید. مشاهدات شما می‌توانند اطلاعات زیادی در مورد شرکت و کارکنان آن به‌ دست بدهند. تونیا سالرنو، مدیر کل کارکنان WinterWyman در نیویورک، می‌گوید:

همین که به شرکت پا گذاشتید، به منشی پذیرش برمی‌خورید. در زمان حرکت به‌سمت دفتر دقت کنید که آیا کارکنان رفتار دوستانه‌ای دارند؟ آیا سعی می‌کنند ارتباط برقرار کنند، خوشامد بگویند، سلام کنند یا ارتباط چشمی برقرار کنند. کارکنانی که از محل کار خود رضایت داشته باشند، عموما نسبت به تازه‌واردین کنجکاو هستند و رفتار دوستانه‌ای دارند. همچنین نگاهی به اطراف دفتر بیندازید.

نیازی نیست شرکت، فضای اداری سنگینی داشته باشد؛ اما آیا تصور می‌کنید که افراد از انجام وظیفه‌ی خود در این فضا احساس افتخار می‌کنند؟ فضای عمومی شرکت مرتب یا بی‌نظم است؟ آیا محیط، تمیز است؟ آیا کارکنان، مسائل شخصی خود را وارد فضای کاری می‌کنند؟ آیا این فضا، ترغیب‌کننده است؟ سالرنو می‌گوید:

به عقیده‌ی من، شرکت خانه‌ی دوم انسان است. فرد باید نسبت به کار کردن در این محیط و همکاران خود احساس افتخار کند.

آمادگی نداشتن

مصاحبه بد

وقتی در مقابل مصاحبه‌کننده می‌نشینید، تصور می‌کنید که او شما را می‌شناسد؟ آیا او رزومه‌ی شما را بازبینی کرده و آشنایی مختصری با شما پیدا کرده است؟ میکلوسک می‌گوید:

اگر او این بازبینی را انجام نداده بود، احتمالا به اندازه‌ی شما در مورد استخدام شخصی برای شغل مورد نظر جدیت ندارد یا امکان دارد که شرکت، گردش مالی بالایی داشته باشد و زمان زیادی به جایگزینی افراد اختصاص ندهد. مصاحبه‌کننده باید با شغلی که در نظر دارد برای آن، شخصی را استخدام کند آشنایی داشته و حداقل یک آشنایی ابتدایی با پیشینه‌ی کاری شما نیز داشته باشد.

پرسش‌های فرضی و موقعیتی

مصاحبه برای شغل

میکلوسک می‌گوید یکی از بهترین ترفندها در مصاحبه‌ی شغلی، گوش سپردن به پرسش‌های فرضی و موقعیتی است.

اگر کارفرما پرسید در صورت پیش آمدن چنین موقعیتی، چه واکنشی خواهید داشت؟ به سؤال دقت کنید. کارفرما این سؤال را می‌پرسد چون احتمال زیادی وجود دارد که در چنین موقعیتی قرار بگیرید یا احتمال دارد در موقعیتی قرار بگیرید که شباهتی میان سؤال و آن موقعیت به‌وجود بیاید.

بنابراین اگر مصاحبه‌کننده پرسید که واکنشتان در صورت پیش آمدن یک موقعیت بغرنج، بدون داشتن سرنخ چه خواهد بود، شاید این سؤال برای سر درآوردن از عملکرد شما در مدیریت یک مشکل طرح شده باشد. همچنین ممکن است مصاحبه‌کننده با طرح این سؤال سعی در تشخیص نحوه‌ی مدیریت شما در راستای سازمان داشته باشد.

سعی در ایجاد تغییری مبهم

job interview

سارا کانرز، مدیر کل کارکنان و رهبر تیم WinterWyman، می‌گوید:

اگر مصاحبه‌کننده در مورد نیاز شرکت به تغییر و آمادگی داشتن برای تغییر صحبت کرد، سؤالاتی از او بپرسید. اطلاعات بیشتری در مورد نوع تغییرات و مدت‌زمان احساس به ایجاد تغییر و آمادگی شرکت برای تغییر بگیرید. من برای متقاضیان، شرایطی مهیا کردم که تصور کنند قادر به ایجاد تغییری بزرگ در شرکت هستند؛ این‌کار را تنها به این دلیل انجام دادم تا بعدتر متوجه شوم که تیم مدیریتی، آمادگی اعمال تغییرات را ندارد. پس اطمینان حاصل کنید که این صحبت از سوی مصاحبه‌کنندگان به قصد فریب شما نباشد و حقیقتا تصمیم به ایجاد تغییر داشته باشند. همچنین ممکن است که شرکت بدون این‌که منابع مورد نیاز برای دستیابی به موفقیت را در اختیار شما قرار دهد، مسئولیت اعمال تغییر را بر دوشتان بیاندازد.

سؤالات نامربوط

 

سؤالاتی وجود دارند که طبق قانون، مصاحبه‌کنندگان مجاز به پرسیدن آن‌ها نیستند. با این وجود، یک نظرسنجی از سوی Associated Press و CNBC که در سال ۲۰۱۷ توسط مرکز تحقیقات امور عمومی آسوشیتد پرس-NORC انجام شده است، نشان می‌دهد بیش از نیمی (۵۱٪) از کسانی که حداقل یک مصاحبه شغلی را پشت سر گذاشته‌اند، حداقل مورد پرسش یک سؤال نامناسب یا شخصی قرار گرفته‌اند. سؤالاتی در مورد وضعیت زناشویی، تاریخچه‌ی پزشکی و ناتوانی‌های بدنی، بیش از همه پرسیده شده‌اند. اگر مصاحبه‌کنندگان از این قانون اساسی استخدامی مطلع نباشند، نشان می‌دهد که در نواحی دیگر نیز نواقصی دارند. میکلوسک می‌گوید:

این مورد، یک علامت قرمز فرهنگی است. برای مثال اگر افراد متعددی از شما درباره بچه‌دار بودنتان سؤال بپرسند؛ یا در یک فضای خانوادگی فوق‌العاده صمیمی حضور دارید یا می‌خواهند شما را به‌صورت مداوم به مأموریت و سفر کاری بفرستند.

job interview

سؤالات مربوط به احساس راحتی

میکلوسک می‌گوید:

اگر مصاحبه‌کننده‌ای از شما در ارتباط با سطح راحتی‌تان در موردی خاص سؤال پرسید، این مسئله را به یاد بسپارید. سؤالاتی از این دسته، پرچم قرمز بزرگی هستند: آیا تصور می‌کنید در این محیط احساس راحتی کنید به دلیل این‌که… و دلائل او برای راحتی در محیط کار، چنین مواردی خواهند بود: متقاضیان جوان‌تری از شما هم وجود دارند یا این تیم فروش، محیطی بسیار مردانه دارد. به نکته‌ای که مصاحبه‌کننده سعی در اشاره کردن به آن دارد، توجه کنید؛ این نکته، اطلاعاتی در مورد فرهنگ شرکت در اختیار شما قرار می‌دهد. چنین سؤالاتی ممکن است نشان‌دهنده‌ی وجود اشکال، عدم تنوع یا مشکل دیگری در شرکت باشند که پیشتر باعث ایجاد مشکل شده‌اند.

با توجه و تشخیص دادن پرچم‌های قرمز، می‌توانید روی یافتن شغلی مناسب تمرکز کنید و احتمالا از غافلگیر شدن‌های ناخوشایند جلوگیری کنید.

توسطفاطمه مختاری
منبعزومیت
مطلب قبلیدو راهی ارزی دولت در سال آینده
مطلب بعدیروش‌هایی برای ایجاد احساس مالکیت نسبت به کار در کارمندان

دیدگاه شما

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید