در کنار رشد تولید که بعد از برجام اتفاق افتاد و به نوعی ثمره برجام برای صنعت خودروسازی کشور بود، قراردادهای جدیدی که شرکت های مهم خودروسازی ایران با شرکت هایی همچون پژو و رنو به امضا رساندند نیز از جایگاه ویژه ای برخوردار است.
یکی از صنایع اصلی که به عنوان موتور پیشران بسیاری از صنایع دیگر بعد از توافق هسته ای و شروع اجرایی برجام توانست دوباره موتور آن استارت بخورد و تحرک آن از سر گرفته شود، صنعت خودرو بود، صنعتی که به تعداد زیادی از صنایع دیگر وابسته است و با خروج آن از رکود و تحریم های بین المللی صنایع دیگری نیز در کشور به حرکت در آمدن از جمله صنایع فلزی، قطعه سازی ها، صنایع پلاستیکی و پتروشیمی و… اما در دو سالی که از اجرای برجام می گذرد، صنعت خودرو چقدر توانسته است از ثمره این مهم استفاده کند و چقدر با افزایش تولید خودرو در کشور رو به رو بوده ایم؟
مطابق آمارهای ارائه شده از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت تولید انواع خودروهای ساخت داخل طی سال های اخیر روند پرنوسانی را تجربه کرده است، به گونه ای که در سال های 1391 و 1392 ( تا بیش از توافق هسته ای و دوران اوج تحریم ها) با تداوم روند کاهشی، تولید به پایین ترین میزان یعنی 737 هزار دستگاه در سال رسید.
اما در سال 1393 و تقریبا یک سال بعد از شروع دولت یازدهم با رشد بیش از 50 درصدی تولید خودرو، صنعت خودرو ایران توانست به جمع کشورهای خودروساز با تیراژ تولید بالای یک میلیون دستگاه برگردد، اما این روند پایدار نبود و در سال 1394 با کاهش 13 درصدی مواجه شد.
در 9 ماهه اول سال 1396 هم نشان می دهد که در سال جاری روند صعودی تیراژ تولید خودور در داخل کشور حفظ شده است و باید منتظر آمار تولید بیش از یک میلیون و 200 هزار خودرو در کشور باشیم
در سال 1395 ، صنعت خودروسازی کشور توانست مجدداً با تولید 1350 هزار دستگاه و با رشد 38 درصدی نسبت به سال 1394 مجددا به جمع کشورهای خودروساز بالای یک میلیون دستگاه برگردد، اتفاقی که یک سال بعد از توافق هسته ای رخ داد. همچنین رشد حدود 18 درصدی تولید خودرو در 9 ماهه اول سال 1396 هم نشان می دهد که در سال جاری روند صعودی تیراژ تولید خودور در داخل کشور حفظ شده است و باید منتظر آمار تولید بیش از یک میلیون و 200 هزار خودرو در کشور باشیم.
البته اگرچه که در سال های گذشته به خصوص سه سال گذشته با افزایش تیراژ خودرو در کشور رو به رو بوده ایم اما نوسان زیاد نشان می دهد که همچنان یک استراتژی مشخص و منسجم در صنعت خودرو در کشورمان وجود ندارد.
همچنین آمارهای جهانی هم که هر ساله از سوی انجمن جهانی خودروسازان اعلام می شود و براساس آن بیشترین کشورهای تولید کننده خودرو رتبه بندی می شوند، نشان می دهد که ایران در تولید خودرو در سال های گذشته به قبل از سال های تحریم دوباره بازگشته است.
میزان تولید خودرو در ایران در قیاس با تولید جهانی طی سال های 2012 تا 2016 میلادی نشان می دهد نوسانات اتفاق افتاده به چه میزان روی سهم ایران در تولید جهانی خودرو اثرگذار بوده است. در سال 2013 ، سهم ایران از تولید جهانی خودرو به پایین ترین میزان خود، یعنی 84 / 0 درصد طی سال های اخیر رسید.
اگرچه روند نزولی تولید خودرو در سال 2015 مجدداً اتفاق افتاد، اما در سال 2016 با رشد 6 / 18 درصدی نسبت به سال 2015 توانست به سهم قبلی خود یعنی 2 / 1 درصد از کل تولید جهانی بازگردد.
اما در کنار رشد تولید که بعد از برجام اتفاق افتاد و به نوعی ثمره برجام برای صنعت خودروسازی کشور بود، قراردادهای جدیدی که شرکت های مهم خودروسازی ایران با شرکت هایی همچون پژو و رنو به امضا رساندند نیز از جایگاه ویژه ای برخوردار است.
طبق قرارداد که بعد از توافق هسته ای در پاریس میان ایران خودرو و پژو منعقد شد، دو طرف شرکتی مشترک به نام «ایکاپ» را تاسیس کردند تا در قالب آن، امور مربوط به همکاری مشترک شان را پیش ببرند. آن طور که مسوولان ایکاپ اعلام کرده‌اند، طبق قرارداد موردنظر، در فاز اول همکاری مشترک ایران خودرو و پژو، سه محصول به نام‌های 2008، 301 و 208 در کشور به تولید می رسند و همچنین مدل 508 نیز از طریق واردات روانه بازار خواهد می شود.
بر این اساس، ایران خودرویی‌ها از اواخر سال گذشته تولید پژو 2008 را آغاز کردند و نیمه اردیبهشت امسال با حضور رئیس جمهوری، تولید انبوه آن آغاز شد، اتفاقی که می‌تواند مقدمه‌ای برای ورود سایر خودروهای پسابرجامی به کشور باشد. علاوه بر این سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران و رنو، سایپا و سیتروئن و همچنین فولکس واگن و یک شرکت بخش خصوصی هم توافق نامه ای هایی را امضا کرده اند و باید سال آینده منتظر ورود محصولات این همکاری ها هم باشیم.
مجله خبری ایکسب، بازتاب اخبار و گزارشهای صنعت و اقتصاد ایران و جهان
