دبیر جامعه صنعت کفش ایران با اشاره به ناکامی این صنعت در تجهیز به دانش نانو و دانش‌بنیان، اظهار کرد: محدود شدن صنعت کفش و چرم به بازار‌های داخلی نیاز به روزشدن تکنولوژی و دانش‌بنیان‌شدن در صنعت و صنعتگر را از بین برده است، در واقع این سطح از تکنولوژی کنونی کفاف تولید را می‌دهد.
مجله خبری ایکسب به نقل از اقتصاد ۲۴– شاید عمر زیادی از ورود دانش‌بنیان به لایه‌های اقتصاد کشور نگذشته باشد، اما سرعت حرکت علمی شدن صنایع بسیار کُند است. به کارگیری دانش در صنایع مختلف و تولید محصولات فناورانه از شعار‌هایی است که دولت در راستای تحقق اهداف توسعه‌ای در پیش گرفته، اما در عمل شرکت‌های دانش‌بنیان را بدون حمایت رها کرده است.
صنایع مختلف ظرفیت تولید و صادرات محصولات نوین و فناوری شده را به شرط ورود دانش دارند. اما چه ضعف‌هایی در این مسیر به عنوان موانع اصلی پیش روی تولید کنندگان و صاحبان صنایع است.
در همین رابطه محمود زندکریمی دبیر جامعه صنعت کفش ایران در گفتگو با اقتصاد ۲۴ از نقاط ضعف رسیدن به ایده آل ها در صنعت کفش می گوید: در تولید کفش دو تکنولوژی تزریق و زیره چسبان وجود دارد. دستگاه‌های کنونی در ایران به روز و مطابق با تکنولوژی‌های مورد استفاده در جهان نیست. اکنون تجهیزات رباتیک در جهان، کار چسباندن زیره را انجام می‌دهد. جدیدترین دستگاهی که تزریق مستقیم را انجام می دهد مربوط به ۲۵ سال قبل است. در حوزه نانو نیز تلاش‌هایی در صنعت کفش کشور انجام شده تا در تولید زیره از این تکنولوژی استفاده شود که تاکنون موفق نبوده است.
دبیر جامعه صنعت کفش ایران درباره دلایل ناکامی صنعت کفش کشور در تجهیز به دانش نانو و دانش‌بنیان اظهار کرد: یکی از این دلایل به فضای حاکم بر تولید در صنعت کفش برمی‌گردد و صنعت این نیاز را برای به روزرسانی تولیدات احساس نمی‌کند.
تجهیزات و ماشین آلات تولید کفش در کشور مطابق با تکنولوژی روز دنیا نیست
وی ادامه داد: اکنون دستگاه‌های تولید کفش که در داخل کشور ساخته می‌شود نیاز تولیدکنندگان کفش را برطرف می‌کند. با توجه به نیاز و سبک مشتری، تولید ماشین‌آلات و تجهیزات تولید کفش در این صنعت در حال انجام بوده و تولیدکنندگان کفش نیز از آن استفاده می‌کنند، اما این تولیدات چندان تطابقی با تکنولوژی‌های روز دنیا ندارد.
زندکریمی عنوان کرد: آلمان، ایتالیا و چین تجهیزات به روز تولید کفش را در اختیار دارند، اما واردات آن‌ها برای تولیدکنندگان داخلی کفش با نرخ‌های کنونی ارز به صرفه نیست و این شرایط ظرفیتی برای شرکت‌های دانش‌بنیان داخلی است تا تجهیزات بهروز تولید کفش را با استفاده از دانش، وارد عرصه تولید کنند.
افزایش بهره‌وری و خلق ارزش با ورود تکنولوژی‌های دانش‌بنیان
دبیر جامعه صنعت کفش ایران خاطرنشان کرد: بدیهی است که ورود تکنولوژی دانش‌بنیان بهره‌وری و خلق ارزش در صنعت کفش را افزایش می‌دهد.
دانش‌بنیان‌شدن صنعت کفش و چرم در‌های صادرات را به روی تولیدکنندگان کفش ایرانی باز می‌کند
وی ادامه داد: تجهیز به تکنولوژی روز و دانش‌بنیان شدن صنعت کفش و چرم می‌تواند در‌های صادرات را به روی تولیدات کفش ایرانی باز کند. استاندارد‌های کشور‌های هدف صادراتی با به روزشدن تجهیزات تولید رعایت می‌شود و حجم صادرات به این کشور‌ها را افزایش می‌دهد.
بازار کفش روسیه به دلیل دانش‌بنیان‌نبودن از دست رفت
وی عنوان کرد: بازار روسیه فرصتی بی‌نظیر برای صادرات کفش چرمی ایران بود، چون تولیدکنندگان اروپایی از این کشور خارج شده بودند و تولیدکنندگان ایرانی می‌توانستند این فاصله را پرکنند، اما یکی از دلایل عدم موفقیت آن بود که قالب‌ها و استاندارد‌های تولید کفش ایرانی مطابق با سبک مصرف و استاندارد آن‌ها نبود.
زندکریمی در پاسخ به این پرسش که بحث اقتصاد دانش‌بنیان در کشور سال‌هاست که مطرح است، اما موفقیت‌ها در این زمینه مطابق با کشوری در حال رشد نیست، اظهار کرد: در مفاهیم نظری تعاریف ثابت و معینی در حوزه اقتصاد دانش‌بنیان در کشور وجود دارد و اساتید و افرادی که در حوزه دانش این حوزه فعال هستند به روز بوده و در مرز دانش قرار دارند، اما موضوع قابل توجه این است که تولیدکنندگان صنعتی در ایران در مقایسه با تولیدکننده چینی بازار مخاطب متفاوت دارد. بازار مخاطب تولیدکننده داخلی ۸۵ میلیون نفر و کشوری مانند چین، ۸ میلیارد نفر است. برای صادرات به کشور‌های جهان نیاز به به‌روزشدن با برند‌های مطرح و هم تولیدی‌های کوچک و متوسط مانند کامبوج، ترکیه یا ویتنام وجود دارد.
عضو انجمن فعالان صنعت کفش کشور خاطرنشان کرد: تولیدکنندگان داخلی متصل به بازار‌های جهانی نیستند و در حد استاندارد‌های مصرف داخلی تکنولوژی‌های مورد استفاده پاسخگو است. نیاز به تکنولوژی روز زمانی مطرح است که تولیدکنندگان کفش داخلی نگاه صادراتی داشته و بازار صادرات را نیز در اختیار داشته باشند.
بازار شانگهای، اوراسیا و دی۸ ظرفیتی مناسب برای دانش‌بنیانی شدن صنایع کشور
وی افزود: وقتی بازار ۴۰۰ میلیونی کشور‌های عضو دی ۸ یا بازار کشور‌های عضو شانگهای، سی ای اس یا اوراسیا مطرح باشد، طبیعی است که تولیدکنندگان داخلی ضرورت به روزرسانی تجهیزات و تکنولوژی‌های دانش‌بنیان را نیز احساس خواهند کرد.
زندکریمی عنوان کرد: محدود‌شدن صنعت کفش و چرم به بازار‌های داخلی نیاز به بهروز شدن تکنولوژی و دانش‌بنیان‌شدن در صنعت و صنعتگر را از بین برده است. در واقع این سطح از تکنولوژی کنونی کفاف تولید را می‌دهد.
