کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران در حالی از نظر ظرفیت کانتینری در جایگاه چهاردهم جهان قرار گرفته که به گفته مسئولان صنعت کشتی سازی ایرانی سهم اندکی از توسعه آن را بر دوش می کشد.
رسانه های داخلی در هفته جاری گزارش دادند کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران در جدیدترین رتبه بندی که از سوی موسسات بین المللی منتشر شده، رتبه چهاردهم در جهان را کسب کرده است. IRISL Group اکنون 50 فروند کشتی به ظرفیت 154 هزار و 415 TEU در اختیار دارد که 46 فروند از آن ها تحت مالکیت کشتیرانی و 4 فروند اجاره شده است. به گزارش تسنیم، خط کشتیرانی مرسک با در اختیار داشتن 716 فروند کشتی به ظرفیت 4 میلیون و 151 هزار و 564 TEU در رتبه نخست در جهان قرار دارد و در ادامه شرکت هایی از چین، فرانسه، ژاپن و آلمان رتبه های بعدی را کسب کرده اند.
کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران در حالی از نظر ظرفیت کانتینری در جایگاه چهاردهم جهان قرار گرفته که به گفته مسئولان صنعت کشتی سازی ایرانی سهم اندکی از توسعه آن را بر دوش می کشد. نزدیک به 20 شرکت کشتی ساز و سکوساز در ایران فعالیت می کنند. این شرکت ها در سال 95 نسبت به اجرای قرارداد ساخت کشتی با شرکت های کره ای به بی تفاوتی مسئولان به ظرفیت ساخت کشتی در داخل اعتراض کردند.
در پی اعتراض این شرکت ها و البته عدم تامین مالی پروژه ساخت کشتی برای ایران در کره جنوبی، خطوط کشتیرانی ایران از این قرارداد منتفع نشد.
رییس اسبق هیئت مدیره کشتیرانی ایران در همان سال در گفت وگو با ایسنا از غفلت مسئولان از صنایع دریایی گفته بود. به گفته داجمر سفارش هایی که در دهه 70 به سازندگان داده شده و همه هزینه ساخت هم پرداخت شده، تحویل داده نشده است. داجمر گفت: «در دنیا تسهیلاتی که برای ساخت کشتی پرداخت میشود بهره یک تا دو درصدی دارد، درحالیکه سود تسهیلاتی که به صنایع کشتیسازی داخلی تعلق میگیرد اصلاً قابلیت رقابت با این بازار را ندارد و باید این را در نظر داشت که شاید بشود از صنایع دیگر داخلی با تعرفه و عوارض واردات حمایت کرد، اما صنایع کشتیسازی در آبهای آزاد و خارج از کشور درگیر بازار هستند و عملاً این ابزارهای حمایتی هیچ کاربردی برای این بخش ندارد و باید از مدلهای دیگری برای توسعه این صنعت استفاده کرد…در برنامه ششم هم مانند برنامه پنجم علیرغم ایجاد کارگروههای مختلف، پیشنهاد خوبی در خصوص توسعه صنایع دریایی مطرح شد که درنهایت با نادیده گرفتن آن، شرایطی مانند قبل رقم خورد و صنایع دریایی جایگاه چندانی در این برنامه به دست نیاورد».
به گفته این مدیر اسبق شرکت کشتیرانی ایران، مشکل اصلی در وضعیت موجود صنایع دریایی، مدیریتی و حمایتهای دولتی است که اتفاق نیفتاده است. چنانکه ۱۰ سال است که قانون حمایت از صنایع دریایی در حال اتمام است و هنوز این قانون به مرحله اجرا نرسیده است و کسی هم آن را دنبال نمیکند. بر اساس این قانون قرار بود تسهیلاتی پرداخت شود و از طریق ایجاد صندوق توسعه صنایع دریایی حمایتهایی صورت گیرد، درحالیکه هنوز سرمایه لازم به این صندوق پرداخت نشده است.
گفتنی است که اخیرا تعمیر یک ابرنفتکش ایرانی به متخصصان داخلی واگذار شده است. این نخستین بار در تاریخ کشتیرانی ایران است که یک ابرنفتکش غول پیکر در مجتمع کشتی سازی بندرعباس (ایزوایکو) تعمیر می شود.
مجله خبری ایکسب، بازتاب اخبار و گزارشهای صنعت و اقتصاد ایران و جهان