متوسط درآمد سالانه یک خانوار شهری با 24.4 درصد افزایش از 435 میلیون ریال در سال 1397 به 541 ریال در سال 1398 رسیده است.
بیشترین میزان درصد تغییر نسبت به سال قبل طی سال‌های 1392 تا 1398، مربوط به افزایش درآمد در سال 1398 نسبت به سال 1397 است. طی سال‌های مزبور متوسط درآمد سالانه یک خانوار شهری 17.6 درصد افزایش‌یافته است.
یکی از اساسی‌ترین مطالعات آماری که به‌منظور نیل به اهداف مختلف اقتصادی و اجتماعی، در اغلب کشورهای جهان صورت می‌گیرد، بررسی هزینه و درآمد خانوار است. از طریق این بررسی می‌توان به چگونگی هزینه‌ها و درآمدهای خانوار و روند تغییرات آنها و نیز آمار و اطلاعات گوناگون دیگری پی برد.
در طرح هزینه و درآمد خانوار که توسط مرکز آمار ایران برای مناطق شهری و روستایی اجرا می‌شود، درآمد معادل با «مجموع درآمد پولی و غیرپولی» در نظر گرفته می‌شود و اجزای مختلفی را در برمی‌گیرد و لزوماً به معنای «میزان دریافتی نقدی خانوارها» طی یک سال نیست؛ درآمد خانوار (پولی و غیر پولی) از سه بخش درآمد حاصل از مشاغل مزد و حقوق‌بگیری (عمومی، تعاونی و خصوصی)، مشاغل آزاد کشاورزی و غیر کشاورزی و درآمدهای متفرقه (حقوق بازنشستگی، برآورد اجاره‌بهای مسکن شخصی و سایر منابع که شامل درآمد حاصل از حساب‌های پس‌انداز سپرده و سهام، کمک‌هزینه تحصیلی، درآمد حاصل از اجاره منزل، باغ، زمین، کمک‌های دریافتی از سازمان‌های اجتماعی و…) تشکیل‌شده است.
حالا با توجه به این آمار، مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار به بررسی درآمد خانوارهای شهری و روستایی کشور برحسب ویژگی‌های شغلی سرپرست خانوار پرداخته است.
در این گزارش به بررسی درآمدهای خالص خانوار (اعم از پولی و غیر پولی) از منابع مختلف درآمدی با توجه به ویژگی‌های شغلی سرپرست خانوار (وضع شغلی، گروه شغلی و فعالیت اصلی محل کار) پرداخته‌شده است. لازم به ذکر است در یک خانوار ممکن است هیچ فرد شاغلی وجود نداشته باشد و درآمد خانوار از منبع درآمدهای متفرقه باشد. از طرفی ممکن است در یک خانوار بیش از یک نفر شاغل وجود داشته باشد. در گزارش ضمن ارائه درآمد از مشاغل خانوار، درآمدهای متفرقه خانوار نیز ارائه‌شده است.
بیشترین درآمد برای کدام گروه است؟
متوسط درآمد سالانه یک خانوار شهری با 24.4 درصد افزایش از 435 میلیون ریال در سال 1397 به 541 ریال در سال 1398 رسیده است. بیشترین میزان درصد تغییر نسبت به سال قبل طی سال‌های 1392 تا 1398، مربوط به افزایش درآمد در سال 1398 نسبت به سال 1397 است. طی سال‌های مزبور متوسط درآمد سالانه یک خانوار شهری 17.6 درصد افزایش‌یافته است.
طی سال‌های 1392 الی 1398، بیشترین درآمد سالانه یک خانوار شهری به خانوارهایی اختصاص دارد که شغل سرپرست خانوار در گروه شغلی «قانون‌گذاران، مقامات عالی‌رتبه و مدیران» قرار دارد. بیشترین افزایش درآمد در این گروه از خانوارها مربوط به افزایش درآمد در سال 1397 نسبت ب 1396 (29.7 درصد) است. کمترین درآمد سالانه یک خانوار شهری به خانوارهایی اختصاص دارد که شغل سرپرست خانوار در گروه شغلی «کارگران ساده» قرار دارد. بیشترین افزایش درآمد در این گروه از خانوارها مربوط به افزایش درآمد در سال 1398 نسبت به 1397 (30.2 درصد) است.
سهم هریک از منابع درآمدی چقدر است؟
سهم هریک از منابع درآمدی برای خانوارهایی که سرپرست خانوار دریکی از گروه‌های شغلی مذکور اشتغال دارد، به‌صورت زیر است:
قانون‌گذاران، مقامات عالی‌رتبه و مدیران: 22.6 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری عمومی، 21.7 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی، 0.1 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی، 27.5 درصد از مشاغل آزاد غیرکشاورزی و 28.1 درصد از منابع متفرقه است، بنابراین کسب درآمد از منابع متفرقه اصلی‌ترین منابع درآمدی این گروه از خانوارها است.
متخصصان (علمی و فنی): 37.1 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری عمومی، 0.1 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری تعاونی، 23.5 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی، 0.1 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی، 6.9 درصد از مشاغل آزاد غیرکشاورزی و 32.2 درصد از منابع متفرقه است، بنابراین کسب درآمد از مشاغل حقوق‌بگیری عمومی اصلی‌ترین منابع درآمدی این گروه از خانوارها است.
تکنیسین‌ها و دستیاران:21.5 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری عمومی، 26.2 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی، 1.5 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی، 23.1 درصد از مشاغل آزاد غیرکشاورزی و 27.7 درصد از منابع متفرقه است، بنابراین کسب درآمد از منابع متفرقه اصلی‌ترین منابع درآمدی این گروه از خانوارها است.
کارمندان امور اداری و دفتری: 39.9 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری عمومی، 29.6 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی، 0.1 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی، 1.4 درصد از مشاغل آزاد غیرکشاورزی و 28.9 درصد از منابع متفرقه است، بنابراین کسب درآمد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی اصلی‌ترین منابع درآمدی این گروه از خانوارها است.
کارکنان خدماتی و فروشندگان: 9.7 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری عمومی، 22.2 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی، 0.2 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی، 34.5 درصد از مشاغل آزاد غیرکشاورزی و 33.7 درصد از منابع متفرقه است، بنابراین کسب درآمد از مشاغل آزاد غیرکشاورزی اصلی‌ترین منابع درآمدی این گروه از خانوارها است.
کارکنان ماهر کشاورزی، جنگلداری و ماهیگیری: 3.9 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری عمومی، 10.1 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی، 44.7 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی، 4.5 درصد از مشاغل آزاد غیرکشاورزی و 36.7 درصد از منابع متفرقه است، بنابراین کسب درآمد از مشاغل آزاد کشاورزی اصلی‌ترین منابع درآمدی این گروه از خانوارها است.
صنعتگران و کارکنان مشاغل مربوط: 4.2 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری عمومی، 33.7 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی، 29.3 درصد از مشاغل آزاد غیرکشاورزی و 32.6 درصد از منابع متفرقه است، بنابراین کسب درآمد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی اصلی‌ترین منابع درآمدی این گروه از خانوارها است.
متصدیان مونتاژکاران ماشین‌آلات و دستگاه‌ها: 5.0 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری عمومی، 27.3 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی، 0.4 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی، 32.9 درصد از مشاغل آزاد غیرکشاورزی و 34.2 درصد از منابع متفرقه است، بنابراین کسب درآمد از منابع متفرقه اصلی‌ترین منابع درآمدی این گروه از خانوارها است.
کارگران ساده: 6.1 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری عمومی، 52.2 درصد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی، 0.68 درصد از مشاغل آزاد کشاورزی، 9.3 درصد از مشاغل آزاد غیرکشاورزی و 31.9 درصد از منابع متفرقه است، بنابراین کسب درآمد از مشاغل حقوق‌بگیری خصوصی اصلی‌ترین منابع درآمدی این گروه از خانوارها است.
مجله خبری ایکسب، بازتاب اخبار و گزارشهای صنعت و اقتصاد ایران و جهان
