شاید اعمال محدودیت علیه ایران در حوزه‌های کشتی‌رانی و نقل‌وانتقال پول بتواند سختی‌هایی نیز برای صنعت پتروشیمی به همراه بیاورد اما این مشکلات نیز در دوره قبل تجربه شده و جایگزین‌هایی برای آنها داریم.
تحریم یعنی اعمال محدودیت و برای فعالان صنعت پتروشیمی که یک بار با عمق جان این محدودیت‌ها را درک کرده‌اند شکی باقی نمی‌گذارد که برای مقابله با تحریم باید همت مضاعف به کار ببندند. البته تحریم کردن صنعت پتروشیمی با توجه به اینکه عملاً صادرات آن شامل مواد پایه‌ای و واسطه‌ای است، به‌آسانی تحریم صنعت نفت نخواهد بود چراکه محصولات این صنعت مصرف‌کنندگان متعددی دارد و مبادله‌ای میان بخش خصوصی ایران و بخش‌های خصوصی دیگر کشورهاست. در نتیجه راه‌های دور زدن تحریم و خنثی‌سازی آن به‌ویژه با تکیه بر تجربیات دوره قبل تحریم‌ها باز است.
در این میان شاید اعمال محدودیت علیه ایران در حوزه‌های کشتی‌رانی و نقل‌وانتقال پول بتواند سختی‌هایی نیز برای صنعت پتروشیمی به همراه بیاورد اما این مشکلات نیز در دوره قبل تجربه شده و جایگزین‌هایی برای آنها داریم. از لحاظ حمل محصولات، با ناوگان‌های مختلفی که وجود دارد می‌توان تحریم‌های امریکا را عقیم کرد و در حوزه نقل‌وانتقال پول نیز به‌ویژه با سیاست‌های جدید ارزی دولت که راه را برای تخصیص ارز حاصل از صادرات غیرنفتی به واردکنندگان باز کرده، تا حد زیادی می‌توان محدودیت‌های مالی را خنثی کرد.
ایران حدود یک‌چهارم کل ظرفیت تولید محصولات پتروشیمی در خاورمیانه را دارد
نکته دیگر اینکه در دوره قبلی تحریم‌ها، ایران عملاً در جبهه‌ای ایستاده بود که بخش عمده جهان اعم از شورای امنیت، کشورهای اروپایی، اوفک و سایر متحدان امریکا در مقابلش قرار داشتند درحالی‌که در دور جدید تحریم‌ها عملاً امریکا متحد قسم‌خورده‌ای ندارد و بالعکس با به راه انداختن جنگ تجاری با اروپا و چین، ناخواسته کشورهای دیگر را در جبهه ایران قرار داده است.
نکته دیگری که باید مدنظر باشد اینکه پس از اجرای برجام نیز مشکلاتی مانند مسائل بانکی به‌طور کامل رفع نشده بود اما طرف‌های ایرانی توانستند کار خود را ادامه دهند. پس با خروج امریکا از برجام و اعمال تحریم‌های جدید نیز قرار نیست این صنعت فعالیت خود را محدود کند. در مورد تحریم‌های حمل‌ونقلی و بیمه نیز قبلاً مشکلات مشابه وجود داشته و با شیوه‌هایی مانند ایجاد کنسرسیوم‌های بیمه‌ای مشکل را حل کرده‌ایم.
البته قرار نیست بگوییم تحریم‌ها کاغذپاره است و تفاوتی به حالمان ندارد اما به‌هرحال باید با واقعیت اعتیاد امریکا به تحریم کنار آمد و سختی‌ها را برای گذر از این محدودیت‌ها به جان خرید. در این فرصت، باید به تقویت صنعت بیمه و ناوگان حمل‌ونقل دریایی داخلی کمک کرد و راه را بر خودتحریمی‌های احتمالی بست.
از روی دیگر که به ماجرای تحریم نگاه کنیم، ایران حدود یک‌چهارم کل ظرفیت تولید محصولات پتروشیمی در خاورمیانه را دارد که بخش مهمی از تقاضای جهانی را پوشش می‌دهد. در مقابل، چین و اروپا، هم متحدان ایران در برجام هستند و هم جزو مشتریان اصلی محصولات پتروشیمی ایران به شمار می‌آیند بر این اساس به نظر می‌رسد در دوره جدید تحریم‌ها نیز چین و اروپا همچنان مشتری ایران باقی بمانند و راه را برای خنثی‌سازی تحریم‌ها باز کنند.
درنهایت می‌توان گفت هرچند نبودن تحریم‌ها می‌تواند آسایش بیشتری برای صنعت پتروشیمی ایران به همراه بیاورد و شرایط را برای توسعه و رشد این صنعت مهیا سازد اما این صنعت قادر است مقابل اعمال محدودیت‌های جدید امریکا استوار بماند و آن را نقش بر آب کند.
مجله خبری ایکسب، بازتاب اخبار و گزارشهای صنعت و اقتصاد ایران و جهان
