وضعیت اورژانسی تولیدکنندگان پوشاک

روزنامه جام جم در گزارشی از وضعیت تولیدکنندگان پوشاک نوشته: صنعت تولید پوشاک به عنوان یکی از صنایع اشتغالزای کشور درحالی با رکود قابل توجه دست و پنجه نرم می‌کند که همچنان شاهد افزایش واردات پوشاک با ترفندهای مختلف هستیم.

در گزیده ای از این مطلب می خوانیم: در این زمینه فعالان و اتحادیه‌ های مربوط خبر می‌دهند که طی یک سال گذشته بخش قابل‌توجهی از تولیدکنندگان توان تحمل چنین شرایطی را نداشته و به دلیل مشکلات اقتصادی مجبور به ترک بازار شده‌اند.

تعطیلی قابل توجه واحدهای صنفی
مجتبی درودیان، رئیس اتحادیه پیراهن ‌دوزان با تاکید بر حاکمیت رکود در بازار پوشاک به جام‌جم گفت: با توجه به واردات بی ‌رویه و همچنین قاچاق پوشاک، بسیاری از تولیدکنندگان مجبور به ترک فعالیت‌های تولیدی خود طی سال گذشته شده‌اند.

درودیان تاکید کرد: ادامه رکود باعث شده قدرت مالی بسیاری از تولیدی ‌ها کاهش یافته و ناتوانی در تأمین هزینه ‌ها آنها را مجبور به تغییر کاربری یا تعطیلی کرده است درحالی که هر روز فروشگاهی تازه با نام برندهای خارجی افتتاح می‌شود.

درودیان معتقد است آمارهای قاچاق، کاهش یافته اما واردات قانونی جایگزین آن شده است چراکه با کاهش تعرفه‌ها و حمایت ضمنی دولت از واردات، بسیاری از افرادی که کالاهای غیرقانونی وارد می‌کردند اکنون کاملا قانونی محصولات موردنظرشان را به کشور وارد می‌کنند.

رئیس اتحادیه پیراهن ‌دوزان تصریح کرد: اطلاعاتی که اتحادیه در اختیار دارد، بیانگر آن است که بسیاری از تولیدکنندگان بزرگ خارجی که اکنون در ایران هم شعب مختلف افتتاح کرده‌اند با استفاده از تسهیلات دولت ایران، علیه صنعت پوشاک اقدام می‌کنند به این ترتیب که پوشاک نیم‌دوخته یا برش خورده را وارد مناطق آزاد می‌کنند و با انجام فعالیتی جزئی به عنوان تولید داخل، آن را به سرزمین اصلی صادر می‌کنند.

قاچاق، واردات بی‌رویه و هزینه تولید بالا در کنار بسیاری از مشکلات داخلی در قوانین تولیدی باعث شده تا واقعا نتوان نسخه‌ای واحد برای درمان صنعت نساجی و پوشاک کشورمان ارائه کرد

 رقابت نابرابر با پوشاک ترکیه
از سوی دیگر محمدکاظم عمید، معاونت فنی انجمن صنایع نساجی ایران، درباره شرایط رکود بازار در صنعت پوشاک به جام‌جم گفت: قاچاق، واردات بی‌رویه و هزینه تولید بالا در کنار بسیاری از مشکلات داخلی در قوانین تولیدی باعث شده تا واقعا نتوان نسخه‌ای واحد برای درمان صنعت نساجی و پوشاک کشورمان ارائه کرد، اما آنچه مسلم است قدرت خرید مردم تاثیر قابل ‌توجهی در افزایش رکود در بخش پوشاک داشته است. به عنوان مثال برندهای ترکیه‌ای فعال در ایران امروز اگرچه فعالیت کاملا قانونی دارند، اما با حمایت ‌های اقتصادی کلانی که از سوی کشورشان می‌شوند در واقع هزینه ‌های حضورشان در ایران بسیار پایین‌تر از تولیدکنندگان داخلی ایران است.

این کارشناس صنعت نساجی به جام‌جم گفت: یک نکته نگران‌کننده که تاکنون زیاد به آن توجه نشده است، مربوط به سخت‌ گیری سازمان‌ ها و نهادهای ناظر مثل تعزیرات، سازمان حمایت و… در بازار نسبت به تولیدکنندگان داخلی است، چون این نهادها برخوردشان با دو فروشگاه کنار هم که یکی کالاهای خارجی عرضه می‌کند و دیگری محصولات ایرانی می‌فروشد کاملا متفاوت و به نوعی می‌تواند گفت ضد تولیدات داخلی است.

این متخصص نساجی درباره گران بودن تولید در ایران نیز به جام‌جم گفت: براساس برآوردهای انجام شده اگر یک پیراهن تولید‌شده در ایران صد تومان قیمت داشته باشد تقریبا یک پنجم آن هزینه تولید است و باقی موارد هزینه‌های سربار و اضافه ‌ای است که باعث از بین رفتن قدرت رقابت کالاهای ایرانی در بازار شده است. به عنوان مثال هزینه ‌های سرقفلی و کرایه فروشگاه، واسطه‌گری ‌ها و… در حالی که اجناس خارجی نه‌تنها چنین هزینه‌هایی ندارند بلکه کاملا از سوی دولت‌ های خود مورد حمایت قرار می‌گیرند.

حال صنعت پوشاک خوب نیست
ابوالقاسم شیرازی، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان پوشاک با اشاره به مشکلات موجود صنعت پوشاک کشور به جام‌جم توضیح داد: حال صنعت پوشاک خوب نیست و به ‌رغم این‌که مسئولان با برنامه‌ های مختلف نسبت به رفع مشکلات این صنعت اقدام‌ کرده‌اند، هنوز نتایج قابل‌قبولی به دست نیامده است.

این مقام صنفی عنوان کرد: در شرایط فعلی ورود شیوه‌های نوین توزیعی که هنوز بازار ایران با آنها همراه نشده، باعث بروز چالش ‌های عمده‌ای در بخش توزیع شده تا جایی که امروز حتی برخی افراد، پوشاک قاچاق خارجی را در منازل خود به‌فروش می‌رسانند.

رئیس اتحادیه تولیدکنندگان پوشاک گفت: تا زمانی که تولیدکنندگان ایرانی به توزیع مطمئن و قابل اعتمادی دسترسی نداشته باشند، هر آنچه برای تولید هزینه کنیم با چالش مواجه می‌شود و نتیجه مطلوبی نخواهد داشت به این دلیل که تولیدکننده باید بتواند محصولاتش را فروخته و هزینه‌هایش را جبران کند.

شیرازی افزود: امروزه ناتوانی تولیدکنندگان در تأمین مواد اولیه وارداتی، خود باعث بروز مشکلاتی شده است که علاوه بر ناتوانی در تولید انبوه، هزینه‌های آنها را نیز افزایش داده است. از این‌رو در مذاکراتی که انجام شده تصمیم‌ بر این است که مواد اولیه مورد نیاز تولیدکنندگان که باید از خارج تأمین شود با تسهیلات مناسبی از گمرک ترخیص و در اختیار تولیدکنندگان قرار گیرد.