نیم‌نگاهی به اقتصاد نوظهور با دستمزد‌های کلان

شاید زیاد شنیده باشید در حالی که صنایع تولیدی نفس‌های آخر خود را می‌کشند، اما استارتاپ‌ها و شرکت‌های دانش‌بنیان در حوزه‌های مربوط به خود با نوآوری و خلاقیت اشتغال‌زایی می‌کنند. امروزه استارتاپ‌ها و تجارت‌های کوچک نیز می‌توانند در اقتصاد کلان زنجیره تامین نیز حرفی برای گفتن داشته باشند.

به گفته‌ی جرمی بودنهامر، هم‌بنیانگذار و مدیر عامل سانتا باربارا که به تولید نرم‌افزار‌های مرتبط با حمل‌و‌نقل می‌پردازد. حوزه‌‌هایی مانند محاسبات ابری، مهندسی نرم‌افزار، تدارکات و حتی طراحی محصول زمانی تحت سلطه شرکت‌های بزرگ بودند، اما امروزه صاحبان کسب‌وکار‌های کوچک و نوپا نیز می‌توانند از فناوری‌هایی استفاده کنند که قبلاً فقط برای شرکت‌های بزرگ در دسترس بود.

سانتا باربارا با استخدام افراد جدید، به کار گرفتن کارگران ماهر و پرداخت دستمزدهای بالا، بخشی از صنعت زنجیره‌ی تامین جدید است. طبق تحقیقات کارن میلز استاد دانشگاه هاروارد؛ استارتاپ‌هایی که در بخش زنجیره‌ی تامین فعالیت می‌‌کنند، با خلاقیت خود شغل‌هایی آینده‌دار با دستمزد بالا به وجود آورده‌اند.

زنجیره‌ی تامین چیست؟

شرکت‌هایی که خدمات زنجیره‌ی تامین را فراهم می‌کنند، شرکت‌هایی بزرگ با فناوری بالا مانند مانند مایکروسافت،دل، ایدئو یا استارتاپ‌های موفقی مانند سیمبیا، شیپ‌‌هوک هستند که در صنایع مادر مانند امنیت دیجیتال، تامین مواد اولیه، طراحی، پردازش‌‌های ابری، نرم‌افزار‌‌های سازمانی و مهندسی فعالیت می‌کنند.

مشکلات خوب!

بسیاری از شغل‌‌های تخصصی که این شرکت‌های مادر‌ ایجاد می‌کنند، دستمزد‌های بالایی دارند که هزینه‌ی بالایی روی دست کارآفرینان می‌گذارد. اما مگان اسمیت مدیر‌عامل  شرکت تامین تدارکات سیمبیا گلایه‌ای از این موضوع ندارد. وی عقیده دارد که جذب افراد ماهرتر درآمد بیش‌تری برایشان به ارمغان می‌آورد.

علت چیست؟

این شرکت‌ها که خدمات خود را به شرکت‌ها و نهادهای دولتی در سرتاسر منطقه یا کشورها می‌فروشند، نسبت به شرکت‌های محلی بیش‌ترین دستمزد را ایجاد می‌کنند. (متوسط دستمزد: ۸۵۲۰۰ دلار) بیش‌ترین تراکم مشاغل طبقه‌بندی‌شده در حوزه‌های  علمی، فن‌آوری، مهندسی‌، علوم پایه (۱۹ درصد در برابر ۶ درصد کل مشاغل آمریکا) متعلق به این شرکت‌ها است.

به عقیده‌ی میلز، افزایش اندک مشاغل تولیدی اغلب نتیجه بهبود کلی پس از بحران است و هشدار می‌دهد که هرگز نمی‌توان بار کل اقتصاد را به دوش ۱۰ درصد از اکوسیستم انداخت.