اگرچه چایبول‌ها مسئول اکثر سرمایه‌گذاری‌های کره در تحقیق و توسعه‌اند، کارشناسان می‌گویند ممکن است چالش‌هایی را برای سلامت اقتصاد کره نیز ایجاد کنند. اقتصاددانان هشدار دادند که شرکت‌های بزرگ اغلب از نفوذ انحصاری خود برای خارج کردن شرکت‌های کوچک و متوسط (SME) از بازار استفاده می‌کنند، اغلب نوآوری‌های این شرکت‌ها را کپی می‌کنند تا خودشان را توسعه دهند یا SMEها را خریداری کنند.
در این فضا، شرکت‌های کوچک و متوسط که نقش بیشتری در اشتغال‌زایی در کشور دارند، قادر به رشد نیستند. همچنین شکاف دستمزد قابل توجهی بین این شرکت‌ها وجود دارد، به طوری که متوسط پرداخت کارگران در SMEها تنها 63 درصد درآمد در چایبول‌ها است. علاوه بر این، کارشناسان می‌گویند فساد گسترده‌ای که اغلب به چایبول‌ها مرتبط است، رقابت اقتصادی و اعتماد اجتماعی را کاهش می‌دهد و منجر به افزایش مخارج و تصمیم‌گیری ضعیف می‌شود.
امروزه سیاست‌های دولت کره برخلاف دهه‌های گذشته، بیشتر در حمایت از شرکت‌های کوچک و متوسط است. اکثرا کره جنوبی را به شرکت‌های چایبول می‌شناسند که زندگی سیاسی و اقتصادی کره را تحت سلطه قرار دادهاند، و کمتر به حمایت قابل توجهی که دولت از شرکت‌های کوچک و متوسط (SME) می‌کند، توجه شده است.
در کره 3 میلیون شرکت کوچک و متوسط همراه با 10.8 میلیون کارمند حضور دارد که 48 درصد تولید داخل را به خود اختصاص می‌دهد
در حال حاضر همانند اکثر کشورها، SMEهای کره‌ای نقش مهمی در اقتصاد ملی ایفا می‌کنند. در کره 3 میلیون شرکت کوچک و متوسط همراه با 10.8 میلیون کارمند حضور دارد که 48 درصد تولید داخل را به خود اختصاص می‌دهد. با توجه به رشد سریع صنعت خدمات در کره جنوبي و تمرکز دولت بر توسعه و حمایت از SMEها، به تدریج جایگاه SMEها در اقتصاد کره مهم‌تر شد. در سال 2011 SMEها برای نخستین بار بیش از 50درصد جمعیت فعال کشور را در استخدام گرفتند و طبق اداره آمار کره 1.26 میلیون نفر در این بخش مشغول به کار بوده‌اند.
البته تعریفSME در بخش‌های مختلف اقتصادی کره جنوبي از یکدیگر متفاوت است. سهم وام‌های SME براساس کل معوق وام‌های کسب و کار (یعنی سهم) محاسبه شده است. در دهه 20 رشد وام‌دهی به همه کسب و کارها از رشد وام‌دهی به SME فراتر رفت، سهم وام‌های SME نسبت به کل وام‌های کسب و کار در سال‌های اخیر کاهش یافته ولی نسبت به استانداردهای بین‌المللی رقم بالایی است.
باید توجه داشت که یکی از مهم‌ترین تنگناهای توسعه بنگاه‌های کوچک و متوسط، محدودیت تأمین مالی فعالیت‌ها به صورت سرمایه ثابت و سرمایه در گردش است که ساماندهی آن مستلزم تعامل مناسب بخش خصوصی و سیاست‌گذاران دولتی است.
بعد از بحران‌های «واحد پولی» کره در سال 1997، شرکت‌های بزرگ به جای استفاده از وام‌های بانکی از طریق تأمین مالی مستقیم منابع مورد نیاز خود را به دست آوردند. در این دوره، بخش بانکی بر وام‌های خانگی و وام‌های SME که به خوبی تحت پوشش تضمین‌های دولتی بودند، متمرکز شد. بنابراین، میزان وام‌های SME در طول 15 سال به میزان زیادی افزایش پیدا کرد. طبق گزارش‌های OECD، کره از سال 2007 از رشد سالیانه وام‌های SME بهره‌مند شده است.
- تغییر جهت کره‌ای‌ها
امروزه نیز سیاست‌های دولت در راستای حمایت از استارت‌آپ‌ها است، به طوری که در برنامه چشم‌انداز این کشور، اجرای یک هاب بزرگ کارآفرینی طی ۳ تا ۵ سال آینده نیز پیش‌بینی شده است. یکی از ویژگی‌هایی که کره را به بهشت سرمایه‌گذاری تبدیل کرده، سرعت اینترنت این کشور است. فرصت‌های منحصربه‌فردی در کره وجود دارد که پیش از سایر نقاط دنیا، ابتدا کارآفرینان کره‌ای می‌توانند از آنها استفاده کنند.
زیرساخت‌های صنعتی کره در مقایسه با سایر بازارهای توسعه‌یافته چندین سال جلوتر هستند و متوسط سرعت دسترسی به اینترنت در سراسر کشور ۵۰ مگابیت بر ثانیه است. به طوری که در کره وزارت استارت‌آپ و شرکت‌های SME تاسیس شده است.