لوازم خانگی از جمله ملزومات اصلی زندگی هر خانواده‌ای محسوب می شود، لوازمی که برخلاف تصور اولیه تنها به وسایل برقی خانگی محدود نمی شود و بر اساس تعاریف انجمن صنایع لوازم خانگی ایران شامل لوازم انرژی بر و همچنین وسایل غیرانرژی بر مانند انواع ظروف و وسایل خرد آشپزخانه مانند سرویس های غذاخوری،چرخ خیاطی و … می شود.
در ماه های گذشته و به دلیل نوسان قیمت ارز، بازار لوازم خانگی به ویژه در بخش وسایل انرژی بر دستخوش تغییرات قیمت،نایاب شدن کالا و … شد به طوری که بسیاری از مصرف کنندگان در مراجعه به مراکز خرید اصلی لوازم خانگی در پایتخت مانند خیابان امین حضور نیز از یافتن وسایل مورد نظر خود ناامید شدند زیرا یا کالاهای مورد نظر با قیمت های چند برابر به نسبت ماه ها و حتی هفته های قبل عرضه می شد و یا اصلا شرکت های تولیدی کالایی به بازار عرضه نکرده بودند که این مساله سبب برهم خوردن توازن عرضه و تقاضا شده بود.
هرچند در این آشفته بازار نباید از نقش دلالان غافل شد که سبب شدند تا بسیاری از کالاها به دلیل نوسان قیمت ارز سر از انبارهایی درآورند که بیشتر برای احتکار در نظر گرفته می شد و به این صورت در بازار و برای مشتریان واقعی کالایی باقی نماند که عرضه شود.
این شرایط البته یک سوی ماجرا بود و تولیدکنندگان نیز همانند بسیاری از مصرف کنندگان از نوسانات روزانه و لحظه ای ارز ضرر کردند زیرا برای تامین برخی از مواد اولیه و قطعات نیازمند واردات بودند و در کنار آن قیمت برخی مواد اولیه مانند فولاد، مس و آلومینیوم نیز افزایش ۶۰ تا ۷۰درصدی یافته بود.
فعالان این صنعت بزرگ تصمیم گرفتند با حمایت دولت قیمت ها را آزاد کنند تا باردیگر شاید ثبات به بازار لوازم خانگی بازگردد.
در این زمینه نشستی داشتیم با حبیب الله انصاری، دبیرکل انجمن صنایع لوازم خانگی ایران؛ محمدرضا فریوری و سید سعید رضوانی از اعضای هیات مدیره انجمن صنایع لوازم خانگی ایران .
علت افزایش قیمت لوازم خانگی در ماه های گذشته چه بوده است؟ وضعیت بازار تولید لوازم خانگی در کشور چگونه است؟
انصاری: در انجمن صنایع لوازم خانگی ایران با بخش تولید در ابعاد مختلف سروکار داریم و با مسایلی نظیر آموزش، استاندارد، نیازمندی های این صنعت، کمیسیون های ده‌گانه و مختلف برای هر یک از وسایل و لوازم خانگی مانند لباسشویی، یخچال و … سبب شده تا نگاه ما علاه بر اینکه به بازار و قیمت ها باشد به کیفیت کالاها نیز هست.
در مورد قیمت کالاها باید گفت که از ابتدای سال ۹۷ مقرر شد قیمت محصولات ۹.۶درصد افزوده شود این کار در شرایطی بود که تا آخر فروردین ماه شاهد افزایش قیمت مواد اولیه بالادستی بودیم و این روند افزایش تدریجی را همزمان با تولید داشتیم به طوری که تا تیر و مردادماه مواد اولیه اساسی و بالادستی مانند مواد پتروشیمی، مس، فولاد و آلومینیوم ۶۰ تا ۷۰ درصد افزایش قیمت داشت.
از این مهمتر قیمت ارز است که تولیدکنندگان برای واردات با ارز ۴۲۰۰ تومانی ثبت سفارش کرده بودند که قطعه و مواد اولیه رسیده بود و در این میان تقاضا شد مابه التفاوت تا ارز بیش از ۸هزار تومان باید پرداخت شود. با این حساب چگونه واحدهای صنعتی می توانند ۹.۶درصد افزایش قیمت داشته باشند؟
در کنار این موارد باید گفت قیمت تابع عوامل تشکیل دهنده قیمت است که می توان به افزایش دستمزد، حمل و نقل، انرژي و… اشاره کرد و مجموع این موارد مشخص می کند که قیمت تمام شده مثلا یک یخچال چقدر است.
یک واحد صنعتی تصمیم می گیرد با توجه به این عوامل و همچنین بازار محصولات خود، نگاه مشتری و رقبا برای مثال ۵درصد یا ۸درصد یا ۱۲درصد افزایش قیمت روی محصولات اعمال کنند البته فروشنده نیز درصدی اضافه می کند.
هرچند ممکن است جدا از این موارد با مساله گرانفروشی مواجه شویم که عمدتا به فروشنده بازمی گردد و کارخانه هرروز قیمت ها را تغییر نمی دهد زیرا باید گردش مالی داشته باشد تامین کننده هزینه های دستمزد و منابع مالی برا یخیرد ماد اولیه باشد؛یک زمانی سفارش می دادند و مواد اولیه را دریافت می کردند و معمولا پس از ۴تا ۶ماه پول آن را پرداخت می کردند اما اکنون باید پول را پرداخت کنند و به عبارت دیگر این پروسه برعکس شده است.
بعد از ۲.۵ماه مکاتبات فراوان و تشکیل جلسات با مسوولان و وزیر صنعت، سازمان حمایت و جهانگیری معاون اول رییس جمهور و … در نهایت خوشبختانه این تلاش ها به نتیجه رسید و پیشنهاد شد انجمن با سازمان حمایت تفاهم نامه امضا کنیم که بر اساس آن تولیدکننده اگر خواستار افزایش قیمت است به دبیر انجمن اطلاع دهد و پس از تایید هیات مدیره انجمن به سازمان حمایت نامه زده شود که بنده اصلا این پروسه را منطقی نمی دانستم که صرف زمان و اتلاف وقت بود.
اما پیشنهاد ما این بود که قیمت ها آزاد شود و تولیدکنندگان با توجه به هزینه های تولید و سایر مسایل قیمت را تعیین کنند و در بازار و در حوزه رقابت گاهی اوقات ممکن است قیمت ها از حد مورد انتظار نیز کمتر بوده و کاهش پیدا کند.
در تمام دنیا اقتصاد آزاد، اقتصادی است که چیزی به تولیدکننده تحمیل نمی شود که قیمت باید این میزان باشد و مشتری با توجه به نگاهی که دارد و کیفیتی که انتظار دارد و آپشن های مختلف و… نسبت به خرید محصولات اقدام می کند.
قیمت ها اکنون تولیدکننده لوازم خانگی با توجه به هزینه های تولید قیمت را در سامانه اعلام می کند و در حقیقت قیمت را به تولیدکننده محول کرده اند و طبیعی است از زمینه ای که حاضر نبودند تولیدکننده ۱۵درصد افزایش قیمت دهد در حالی که با توجه به هزینه های مختلف تولید میزان افزایش منطقی قیمت ها برابر با ۲۰ تا ۳۰درصد بود شیوه آزادسازی قیمت ها و محول کردن این کار به تولیدکنندگان توفیق بزرگی محسوب می شود. همراهی عوامل دولتی در این کار با انجمن علاوه بر سختگیری و عدم انعطاف پذیری و… قابل توجه است؛ حدود یک ماه است که قیمت ها آزاد شده است.
چه تعداد واحد تولیدی لوازم خانگی در کشور وجود دارد و آیا میزان تولید با میزان تقاضا همخوانی و تناسب دارد؟
تعداد واحدهای تولیدی طبق مجوزی که وزارت صنعت و معدن و تجارت داده بسیار بیشتر از حدی است که برای تامین کالاها نیاز داریم.
در مورد تولید یخچال و یخچال فریزر، ماشین لباسشوی، اجاق گاز، تلویزیون، کولر آبی و بخاری به مراتب ظرفیت تولید از ظرفیت مورد نیاز بیشتر است و قطعا نیاز مردم به کل لوازم خانگی و انرژی بر و غیر انرژي بر که شامل بیش از ۱۷۰ نوع انواع لوازم خانه و آشپزخانه می شود مانند ظروف بلور، چینی،سرویس های غذاخوری، ظروف پلاستیک و … از نظر کمی و کیفی بسیار بیش از نیاز مصرف داخلی دارای ظرفیت تولید هستیم.
علاوه بر این موارد در تولید قطعات فعال هستیم و اکنون غیر از کمپرسور یخچال بقیه موارد در ایران تولید می شود تا پیش از این دو کارخانه دولتی در شیراز و قزوین این قطعه را تولید می کردند که به خاطر نداشتن کیفیت لازم،تعطیل شدند و الزاما از خارج وارد می شود.
صنعت لوازم خانگی یکی از رشته های شتاب دهنده توسعه اقتصادی در دنیا و ایران است زیرا این صنعت جزو وسایل لاینفک زندگی است و خانواه های روستایی و شهری به وسایل پخت و پز و سرمایشی و گرمایشی همیشه نیاز دارند و از مواد بالادستی مهم مانند مس،فولاد و آلومینیوم و… استفاده می کند سبب ارزش افزوده برای این موارد نیز می شود. پس می توان گفت این صنعت یکی از صنایع شتاب دهنده توسعه اقتصادی کشورها محسوب می شود.
از مساله قیمت گذاری دستوری،الزامی و اجباری خلاص شده ایم و هر تولیدکننده بنا بر مقتضیات تولید، عوامل تشکیل دهنده تولید مانند سرمایه گذاری تا مواد اولیه و قطعات و دستمزد و … .
فریوری: در ۶ماه گذشته باید گفت که مهمترین عامل موثر قیمت ارز است که بخش مهمی از مواد اولیه ما به صورت مستقیم یا غیرمستقیم وارداتی است
فریوری: در بحث قیمت تمام شده لوازم خانگی در ۶ماه گذشته باید گفت که مهمترین عامل موثر قیمت ارز است که بخش مهمی از مواد اولیه ما به صورت مستقیم یا غیرمستقیم وارداتی است؛ غیر مستقیم به این شکل که ممکن است قطعات و موادی از خارج وارد شود و فعلی و انفعالاتی بر روی آن انجام و فروخته می شود که آن هم دارای پایه ارز هست. ارز از ۳۸۰۰ به حدود ۸هزار تومان درسامانهنیمه افزایش یافته است که روبه افزایش است.
سایر محصولات و قطعات پایه و مورد نیاز تولید نسبت به سال گذشته افزایش های چشمگیر داریم به طوری که مواد پتروشیمی با کیلویی ۵تا۶هزار تومان خریداری می کردیم که امسال همین مواد را باید کیلویی ۱۴ تا۱۵ هزار تومان خریداری کنیم در حالی که پتروشیمی ها این مواد را در داخل کشور تولید می کنند و می فروشند.
ورق و مواد فلزی هم افزایش بیش از ۲برابری قیمت داشته اند. مس، آلومینیوم و سایر مواد اولیه پایه نیز افزایش ۲تا۳برابری یافته اند.
با این اوصاف وقتی مثلا کالایی با قیمت تمام شده۱۰۰ تومان برای تولیدکننده درمی آید نمی توان انتظار داشت ۶۰تومان به فروش برساند که چنین چیزی مطابق هیچ عقل سلیمی نیست بنابراین تولیدکننده سود متعارف حدود۱۵درصد دنبال می کند که در ۶ماه گذشته اغلب تولیدکنندگان اگر زیان ده نبوده اند موفق به دریافت چنین سود عادلانه ای که مورد تایید سازمان حمایت کننده و مصرف کنندگان بوده نیز نشده اند.
در ۶ماه با مشکل تعیین قیمت مواجه بوده ایم که سازمان حمایت و وزارت صنعت اجازه نمی دانند قیمت ها بر اساس نهاده های تولید محاسبه شود و به صورت دستوری دنبال تعیین قیمت ها بودند که این امر موجب شد که تولیدکنندگان با توجه به نگرانی که از نرخ فروش خود داشتند در حالی که مواد اولیه درگیر تحریم و واردات هم می شد؛ مجبور بودند مواد اولیه را با قیمت بازار آزاد و حتی از بازار سیاه تهیه کنند و این مساله موجب شده تا تولیدکنندگان نگران شوند که این افزایش قیمت مواد اولیه را قادر نیستند در قیمت تمام شده کالا منعکس کنند پس عملا میزان تولیدات را کاهش دادند.
از یک سو عرضه کاهش پیدا کرد و از سوی دیگر با توجه به اینکه پول ملی کشور افت شدید و قابل ملاحظه ای کرد و دوسوم ارزش خود را ظرف چند ماه گذشته از دست داد و مردم نگران شدند که پول خود را سریعتر تبدیل به کالا کنند بنابراین تقاضای مضاعف و مازادتقاضایی علاوه بر تقاضای معمول به سمت بازار آمد در این شرایط کاهش عرضه و افزایش تقاضا موجب افزایش قیمت کالا در بازار شد که این قیمت نه قیمتی بود که تولیدکننده می فروخت و نه قیمتی منصافانه به دست مصرف کننده می رسید و همزمان فروشندگان خرد اقدام به افزایش میزان خرید خود از تولیدکنندگان کردند و برای آینده نگه داشتند.
تا ۳برابر این تقاضا افزایش یافت و باید گفت در اصل نگرانی از پول داغ سبب این موضوع شد؛ وقتی ارزش پل کاهش می یابد با پدیده پول داغ مواجه می شویم که مردم می خواهند پول را هرچه سریعتر مانند ذغال گداخته ای که در دست دارند به سرعت بیاندازند و تبدیل به دارایی جدید کنند در همه عرصه ها با ان مواجه هستیم مانند بازار ارز و سکه، خودرو، موبایل و مسکن که این مساله قابل مشاهده بود. این موج بازار لوازم خانگی را نیز در برمی گیرد و اتفاق ویژه ای در این بازار رخ نداده که بگوییم خاص لوازم خانگی است.
نسبت به آغاز سال ۹۷ تقریبا قیمت ها به ۲برابر افزایش یافت و اتفاقی که در ارتباط با این شیوه برخورد جدید که عقلانی تر با مباحث اقتصادی و صنعتی است در گذشته افزایش بهای تمام شده به رسمیت شناخته نمی شد و همه چیز زیرزمینی اتفاق می افتاد و شفافیتی وجود نداشت اما اکنون
قیمت تولیدکننده به دلیل آزاد بودن رسمیت پیدا کرده بنابراین در بخش توزیع نیز طبق قوانینی که وجود دارد باید سود عمده فروشی و خرده فروشی مشخص شود و قیمت نهایی که باید به دست مصرف کننده برسد نیز شفاف و مشخص است و از این بابت بازار آرامش خاصی را در یک ماه اخیر تجربه کرده که اگر همین روال ادامه پیدا کند و دستگاه های دولتی دولتی بتوانند اعتماد تولیدکننده و بازار را به خود جلب کنند این شرایط می تواند به آرامش بیشتری نیز منتهی شود.
اما اگر موقتی بوده و مانند قوانین و مقررات متغیری که هر روز و هر شب تغییر می کنند، باشد و در نوساناتی مانند نرخ ارز گیر کند و تحرکات آسانسوری پیدا کند به حتم آثار زیانبار خود را روی اعتماد تولیدکننده، صنعتگران به سیستم و بازار خواهد گذاشت.
رضوانی: باید گفت چه بلایی سر تولید کننده و چه بلایی سر مصرف کننده آورده ایم، این زنجیره کامل و به هم وابسته است و اتفاقی که برای تولیدکننده افتاده این است که تاکنون چه کار کرده ایم، نرخ ارز ۲تا۳برابر شده است و با این شرایط انتظار داریم قیمت تمام شده کالای تولید شده چقدر باشد؟
تولیدکننده از ۳ناحیه تامین می شود، ۱- مواد اولیه را خود وارد می کند که در صنعت یخچال۷۰درصد مواد اولیه به طور مستقیم وارد می شود که با توجه به افزایش نرخ ارز مشکلاتی به وجود آمده و برای کشورها نمی توان این ارز را پرداخت کرد و باید از بازار آزاد ارز را تامین کند.
۲- بخش دیگر تامین مواد از طریق پتروشیمی و فولاد و شرکت های مادر که در کشور هستند، تامید می شود که این شرکت ها و صنایع قیمت های خود را ۳برابر کرده اند.
۳- واحدهای کارگاهی است که نیاز کارخانه ها پوشش می دهند که آنها هم به دلیل نداشتن توان به تامین از خارج از کشور به بازار آزاد وابسته شده اند و قیمت کالای نهایی این واحدها نیز ۴تا۵برابر افزایش یافته است.
با توجه به این شریط انتظار داریم قیمت لوزام خانگی چقدر باشد؟ به نظر بنده قیمت لوازم خانگی نیز باید ۳تا۴برابر شود زیرا هزینه همه عوامل تولید چندبرابر شده است.
رضوانی:متاسفانه تولیدکننده در سال های اخیر رها شده و در حال دست و پا زدن است
پس از این هزینه ها باید به حقوق و دستمزد اشاره کرد که حقوق افزایش نیافته است و باید توجه داشت قشر اصلی مصرف کننده کالاهای تولید شده در این صنعت جامعه کارگری و کارمندی هستند که حقوقشان افزایشی نداشته است پس انتظار داریم چه اتفاقی بیافتد؟ همان اتفاقی که پیش بینی می شد اکنون افتاده و این است که مجموعه این شرایط سبب شده تا رکود بازار را فرا بگیرد.
متاسفانه تولیدکننده در سال های اخیر رها شده و در حال دست و پا زدن است . در چند سال گذشته همیشه تولیدکننده بار مشکلات اقتصادی دولت را به دوش کشیده است.
در دولت های گذشته یارانه تخصیص دادیم آیا به تولید یارانه دادیم و یارانه ای شامل حال بخش تولید شد که باید گفت خیر! در سال های گذشته تولید علاوه بر اینکه مشکلات بخش خود را حل کرده توانسته مشکلات اقتصادی کشور از طریق بخش خصوصی حل کند. جالب است اشاره کنم بخش خصوصی این مشکلات را به دوش کشیده نه شرکت های دولتی زیرا این شرکت ها همه زیان ده بوده اند و بخش خصوصی در حال کشیدن جور این شرکت هاست.
با این شرایط انتظار داریم مصرف کننده برای مصرف کالای ما چه شوری داشته باشد؟ این موارد سبب این رکودی شده که بر بازار حاکم است. دلیل عمده مشکلات ما بی تدبیری است و تقریبا همه به این موضوع واقف شده اند با اینکه این مساله را فهمیده ایم اما جلوی آن را نمی گیریم.
نظرتان درباره پیش فروش یکی از شرکت های لوازم خانگی چیست؟
انصاری: درباره این طرح باید توضیح دهم که طرح پیش فروش لوازم خانگی یک طرح ملی نیست، در رسانه های ملی مطرح شد درحالیکه این طرح فقط توسط یکی از تولید کنندگان مطرح شد و در نهایت، رای هم نیاورد.
در جلسه کارگروه تنظیم بازار این طرح توسط یکی از تولید کنندگان لوازم خانگی مطرح شد؛ انجمن تولید کنندگان لوازم خانگی ایران به هیچ عنوان از طرحی که این شرکت تولید کننده تهیه کرده بود، اطلاع نداشتیم.
این طرح با نظر همه تولید کنندگان و با نگاه به ابعاد و زمینه های مختلف آن تهیه نشده بود و اساسا این طرح باعث هم پوشانی در بازار جهت حفظ منافع تولید کنندگان و مصرف کنندگان نیست. وقتی این طرح در گروه تنظیم بازار مطرح شد، با این موضوع که یک واحد صنعتی می تواند پیش فروش کند مخالفتی نبود اما اینکه به صورت طرح در گروه تنظیم بازار اشتباه است و اعضا نیز رای به عدم تناجس موضوع با کارگروه تنظیم بازار دادند.
سازمان حمایت از مصرف کنندگان و تولید کنندگان نیز که در جلسه حضور داشتند، نوع قرار داد را به نفع مصرف کنندگان نداستند. بعد از مدتی که اجازه افزایش قیمت منطقی به تولید کنندگان لوازم خانگی نمی دادند، با جلسات و نشست هایی که شد، سازمان حمایت از مصرف کنندگان قیمت ها را منطقی کردند و قرار شد خود تولید کنندگان قیمت را افزایش دهند و این باعث شد تولید کنندگان از بلاتکلیفی خارج شوند و مجددا تولید افزایش پیدا کرد.
طرح پیش فروش لوازم خانگی درهفته های گذشته در کمیته تنظیم بازار وزارت صنعت، معدن و تجارت مطرح شد اما این کمیته خود را مرجع بررسی طرح ندانست و شرایط و توصیه هایی را در این خصوص مطرح کرد.
اعضای این کمیته مخالفتی با ایجاد شرایط جهت تسهیل وضعیت و هم پوشانی میان تولید و تقاضا ندارند اما باید توجه داشت که اجرای طرح پیش فروش لوازم خانگی در بازار تلاطم و انحصار طلبی ایجاد می‌کند.
اگر بخش خصوصی خواستار ارائه طرح پیش فروش لوازم خانگی بوده ابتدا باید آن را در انجمن مطرح کند تا پس از بررسی اجرایی شود. در صنعت لوازم خانگی اجرای طرح پیش فروش نمی تواند موثر باشد در صورتی که اجرای چنین طرحی ضرورت پیدا کند تمامی تولیدکنندگان انجمن صنایع لوازم خانگی ایران باید آن را بررسی کنند و نسبت به اجرای آن نظر دهند.
رضوانی : اکنون یک شرکت تولیدکننده لوازم خانگی شعار می دهد که می خواهد پیش فروش انجام دهد باید گفت بنده با برند خودم که شناخته شده وزارت صنعت است و برای فعالیت ما را تشویق هم می کند به خود اجازه نمی دهم با پیش فروش از مردم نقدینگی بگیرم این روش سواستفاده از بازار است. جز رانت و سواستفاده و ارتباطات آیا چیز دیگری است؟
فریوری : بحث قیمت امسال مهمترین مشکل تولیدکنندگان بود و با تلاش هایی که صورت گرفت و تعاملاتی که با دستگاه های مسوول به عمل آمد این مساله تا حدودی بر طرف شد و هنوز مقاومت هایی در بخش هایی در وزارتخانه صنعت،معدن و تجارت اتفاق می افتد که اجازه ندهند آزادسازی قیمت ها به طور کامل اجرا شود اما اکنون مشکل مهم بعدی تولیدکنندگان برای اینکه بتوانند تولید را به حد مطلوب به لحاظ کمی برسانند، بحث نقدینگی است.
در گذشته سیستم گردش عملیات اعتباری بود و شرکت ها به صورت اعتباری چه در بخش های خریدهای خارجی کار می کردند و ۱۰ تا ۲۰درصد پیش پرداخت می دادند و کالا وارد می شد و بعد در طول ۶ماه یا بیشتر تسویه می شد و فرصت کافی برای واردات و ایجاد چرخش عملیات وجود داشت در بخش داخل هم همین روش اجرا می شد و بسیاری از تامین کنندگان قطعات و مواد اولیه را صورت اعتبار ۲تا۴ماهه می دادند اما امسال یک مرتبه چرخه عملیات اعتباری قطع شده است و همه نقدی شد.
بنابراین شرکتی که ۱۰۰واحد باید تولید می کرد اکنون نه تنها اعتبار در سیستم آن نمی چرخد بلکه با توجه به افزایش قیمت مواد اولیه که تقریبا دوبرابر شده است را باید معادل آن نقدینگی ایجاد کند حتی بانک ها که ارز نیمایی ۸تا۹هزار تومانی را تهیه کنند نیز باید ۳۰درصد اضافه تر به بانک مرکزی سپرده بدهند که این یعنی ۱۳۰درصد اضافه تر باید پرداخت شود .
اکنون این وضعیت و کمبود نقدینگی تبدیل به مهمترین گره حرکتی شرکت های تولیدی شده و موجب شده سطح تولیدات شرکت های لوازم خانگی پایین بیاید. زیرا نقدینگی برای تهیه و تدارک کالا وجود ندارد اگر حتی بازار هم داشته باشد که در ماه های اخیر بازار و تقاضا برای لوازم خانگی وجود داشت اما میزان تولید برای نیاز بازار کفایت نمی کند. اگر به دنبال راه حل هایی باشیم که نقدینگی را تامین کنیم در واقع راه حل مثبتی برای صنعت لوازم خانگی خواهد بود.
یکی از اقدامات موثری که دولت باید انجام دهد این است که بانک ها را با شرکت های تولیدکننده همراه کنند تا نقدینگی این تولیدکنندگان را تامین کنند. اگر این اتفاق بیافتد می توانیم در چرخه عملیات در واقع هم صنعت لوزام خانگی را به سودآوری منطقی برسانیم و هم نیازهای جامعه را تامین کنیم.
یکی از این راه ها پیش فروش است منتها باید پخته تر شده و جامعیت پیدا کند یعنی بتوانیم با اشتراک بین شرکت ها و ضوابطی که بتوانیم تعریف کنیم به عنوان یکی از ابزارهای تامین نقدینگی برای حداکثر سازی تولید داخل می توان از پیش فروش استفاده کرد به طوریکه در صنعت خود نیز این کار صورت گرفت.
به نظر من مساله با دقت بیشتری با توجه به حساس بودن بحث کلیدی صنعت که اکنون نقدینگی است، ببینیم و از این فرصت ها استفاده کنیم.
آیا می توان در انجمن به اشتراک بین شرکت های مختلف تولیدکننده لوازم خانگی و خارج کردن انحصار پیش فروش از یک شرکت خاص رسید؟
فریوری : بله حتما می توان به چنین اشتراکی رسید .
رضوانی: اشکال در کشور ما این است که مداخله های دولتی در سیستم زیاد است اگر به معنای واقعی کار به انجمن واگذار شود و پشت درهای بسته برای کشور و به ویژه این صنعت تصمیم نگیریم قطعا اتفاقات خوبی می افتد و اگر این کار به انجمن واگذار شود و تصمیمات به وسیله اعضای انجمن گرفته شود قطعا اتفاقات این چنینی نمی افتد. همه مستحضرید و رسانه ها اعلام کردند در پیش فروش خودرو نقدینگی از مردم گرفته شد یک جور عوام فریبی بود زیرا شما خودرویی را خریداری کرده اید بدون اینکه بدانید چه رنگی است؟ مدلش چیست و بعد به قیمت روز تحویل محصول را دریافت کنید که اصلا منطقی و عقلانی نیست.
رضوانی: اشکال در کشور ما این است که مداخله های دولتی در سیستم زیاد است
پیش فروش لوازم خانگی نیز باید در انجمن انجام شود؛ الان حداقل ۱۰ کمیسیون مختلف در انجمن وجود دارد که می توانند تصمیمات کارشناسی و منطقی بگیرند در حالی که از این امکان اصلا استفاده نمی کنیم. متاسفانه بعد از به وجود آمدن همه مشکلات اعتقادی به نقش موثر انجمن ها نداریم و با بخش خصوصی در مورد حل مشکلات مشورت نمی شود. اگر می خواهیم نقدینگی را برای بخش خصوصی تامین کنیم راهش این نیست زیرا هزینه های خانواده ها اکنون۲تا۳برابر شده است.
باید مانند اروپا طرح هایی را تعریف کنیم که مصرف کننده با اقساط اجناس و کالاهای مورد نیاز خود را خریداری کند؛ سیستم بانکی ما متاسفانه اکنون فراموش کرده چه رسالتی در جامعه دارد.
بهترین زمان بود که بحران فعلی را به ظرایط خاص تبدیل کنیم و فرصت برای واحدهای تولیدی بسازیم نه تنها این فرصت را نساخته ایم بلکه بازهم برای صنعت در حال درست کردن بحران هستیم.
یکی از مشکلات ما رویه بانک مرکزی است که مبالغی را از ما برای خریدهای ارزی دریافت می کند غافل از اینکه تولیدکننده تعهد دارد.
مجله خبری ایکسب، بازتاب اخبار و گزارشهای صنعت و اقتصاد ایران و جهان
