استیو جابز ایمان به کار و آنچه را که در شرکتش در حال انجام بود، به‌عنوان ابزاری قدرتمند برای پیشرفت همیشگی به‌کار می‌گرفت.
الیزابت گیلبرت نویسنده‌ی کتاب مشهور Eat, Pray, Love در جایی می‌نویسد:
ایمان به‌معنای حرکت سریع و مستقیم به‌سمت تاریکی است. اصطلاحی به نام پرش از روی ایمان نیز وجود دارد که در هر سطح از الهیات یا باورهای اعتقادی، به‌معنای حرکتی از منطق و علم به‌سمت ناشناخته‌ها است.
توضیحات گیلبرت در مورد حرکت‌های از روی ایمان و باور، کاملا شبیه به اولین قدم‌های یک کارآفرین است. در دنیای امروز، کارآفرینی صرف‌نظر از تمامی مزیت‌های احتمالی مالی، استقلال، کمک به جامعه و ساختن محصولی جدید برای مردم، نشانی از ایمان است. در واقع، کارآفرینی نمادی از اخلاقیات و اعتقاداتی است که در دنیای امروز کمتر به چشم می‌آید.
کارل یونگ، روانشناسی است که در مطالعات خود، ذات انسانها را مذهبی شناخته بود. در بسیاری از موارد تمرکز فکری و تصمیم‌گیری‌ها بر اساس اعتقادات و باورهای درونی انسان است. یونگ پیش از مرگش در سال ۱۹۶۱ با پدیده‌های مختلفی در جهان روبرو شد که به‌مرور، اخلاق و اعتقادات را از زندگی روزمره‌ی مردم حذف می‌کردند. یونگ معتقد بود ایمان و باور در آن سال‌ها جای خود را به پدیده‌های خطرناکی داده است. در نهایت او به این نکته اشاره کرد که مردم دیگر با دنیای اصلی خود ارتباط ندارند و زندگی معنای خود را از دست خواهد داد.
در دنیای امروز، زمان زیادی از فعالیت‌های روزمره‌ی مردم به گشت‌وگذار در اینترنت و خواندن محتوای گوناگون و در نهایت، گشتن به‌دنبال معنای واقعی زندگی می‌رسد. انسان امروز به‌سختی دنبال هدفی جدید یا به‌تعریفی، ستاره‌ای قطبی برای جهت‌دهی به افکار و اعمالش است.
به‌هرحال صرف‌نظر از اعتقادات مذهبی و باورهای محلی، ایمان و باور آن قطعه‌ی گمشده‌ای است که مسیر را برای انسانها هموارتر و روشن‌تر خواهد کرد. بسیاری از مردم با پیدا کردن این باور، علاوه‌بر تبدیل شدن به افرادی بهتر، در شغل و تجارت نیز به موفقیت‌هایی می‌رسند.
علم نیز ادعاهای مطرح شده در بالا را تایید می‌کند. چند سال پیش، موسسه‌ی تحقیقات کسب‌وکار هارواردمصاحبه‌ای با دکتر میشل نوبرت از دانشگاه بیلور انجام داد. نوبرت مطالعاتی برای بررسی ارتباط ایمان و تمایل برای راه‌اندازی کسب‌وکار انجام داده بود. او به این نتیجه رسیده بود که کارآفرینان بیش از بقیه‌ی مردم مذهبی هستند. آنها اعتقاد بیشتری به وجود خدا داشته و اعمال مذهبی را با ترتیب بهتری انجام می‌دادند. نوبرت علاوه‌بر تحقیقات خود به یک مطالعه در سال ۲۰۰۴ اشاره می‌کند که باور و ایمان را با انگیزه‌های شخصی و نوآوری مرتبط می‌داند.
ایمان و باور به‌معنای حرکت سریع و مستقیم به‌سمت ناشناخته‌ها است
نوبرت در مورد تمایل افراد باایمان به ریسک کردن توضیح می‌دهد. او معتقد است این افراد اعتماد به‌نفس بیشتری دارند که از باورهای مذهبی نشات می‌گیرد. او می‌گوید فردگرایی و خودمختاری مورد نیاز برای کارآفرینان، از ارتباط شخصی خوب آنها با خداوند حاصل می‌شود.
همان‌طور که گفته شد، کارآفرینی را می‌توان یک مسیر برای ساختن ارزش، فرهنگ، جامعه‌‌ی بهتر و مواردی این‌چنین دانست که در دنیای امروز کمرنگ شده‌اند. به‌علاوه به‌نظر می‌رسد یکی از دلایل محبوبیت کارآفرینی علاوه‌بر کسب درآمد، ارتباط نهانی آن با کشف معنی در زندگی است. شاید به‌همین دلیل یعنی ساختن معنا به‌کمک فرهنگ و شرکت بوده که استیو جابز را به محبوبیت جهانی رساند.
در نهایت می‌توان ادعا کرد که ساختن یک کسب‌وکار نوعی رفتار ایمانی و باورمحور است. یک کسب‌وکار نوآور همیشه مانند یک معجزه است. در آموزه‌های دینی مختلف نیز باور به انجام شدن کارها و تلاش برای به‌نتیجه رساندن آنها به وفور یافت می‌شود. در واقع این آموزه‌ها شباهت بسیار زیادی به آنچه امروز در مقالات کارآفرینی می‌خوانیم، دارند.
مجله خبری ایکسب، بازتاب اخبار و گزارشهای صنعت و اقتصاد ایران و جهان
